writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Egypt here we come

door roggemanj



Tijd doet hier stil en onverdroten zijn werk, ik ben heel rustig geworden en alles valt hier in zijn plooi na die onstuimige tijden..er zijn weer die 'gewone' dingen die ik zie..kan ook terug genieten van muziek..
Kzit wat te prullen om mijn tijd te laten voorbijgaan..vannacht vertrekken we op reis naar mijn favoriete land Egypte, en ook al is het ginder nu broeierig heet, toch kijk ik er enorm naar uit, voor het eerst in mijn leven ga ik met Kevin op reis..alleen wij tweetjes, tzal ons goed doen dat weet ik nu al na al die spanningen.
De muziek zweeft hier zachtjes door het huis, de lucht is zwoel en vochtig, ik kijk naar buiten en zie mijn houtsnijwerk in de tuin staan..en verschijnt een glimlach op mijn gelaat en ergens ben ik weer niet tevreden over mijn werk...is nu eenmaal altijd zo..nooit tevreden met wat ik maak..de ogen van de totempaal staren de tuin in...ik heb ze met opzet schrikwekkend gemaakt...bijgeloof is ergens mijn ding...
Werkelijk muiststil is het hier ineens, de turkse tortels kirren op het dak...geen geluid te bespeuren..voor dit rustbeeld zouden waarschijnlijk veel mensen geld willen geven besef ik hier weer ineens...rust terugvinden in deze hectische tijden is niet altijd evident...ik prijs me gelukkig.

De hond staart met zijn kraaloogskes naar mij en vraagt zich waarschijnlijk af waarom die grote rugzakken hier in huis staan nu al een paar dagen...de lijst heb ik al verschillende keren overlopen en zelfs nu nog vraag ik me af ik of ik niets vergeten ben...het gewoontebeestje in mij komt weer naar boven.

Ik laat alle technische snufjes hier achter en begeef me naar het primitieve Egypte, naar de essentie van het leven als het ware, ik zoek de meest afgelegen plaatsjes op ginderachter..wil de lokale bevolking spreken..ergens diep vanbinnen besef ik dat ik een slachtoffer ben van onze luxemaatschapij en toch ook weer niet..ik kijk op en zie de felgekleurde snorkel uit de rugzak steken..laat komen die vakantie..ik weet nu al dat ik ginder veel zal schrijven..ik voel het tot in de toppen van mijn tenen..



 

feedback van andere lezers

  • mobar
    Weer graag gelezen.
    Ik ben zelf beeldend kunstenaar,
    en heb ook Totemschilderijen gemaakt.

    groetjes Mobar
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .