|
< terug
Lentemorgen aan zee
Keihard waait de wind richting oost..zal hij altijd blijven doen, ongeacht waar onze weg ons brengt,we zullen voor altijd verbonden blijven met dat rag dat vriendschap noemt, altijd zal er die herinnering zijn van vervlogen tijden, tijden waarin we alles aan elkaar kwijtkonden.
De zee wacht hier op mij zoals gewoonlijk, ze rolt aan en af in een heel regelmatig tempo, een tempo waar ik rustig van word vanbinnen, misschien daarom dat ik hier zo graag vertoef...De zoute nevels hangen als wimpers voor het landschap, ik voel kippevel bij al dit moois..ik wil het uitspreken maar ik kan niet..ik ben alleen..waarschijnlijk nog voor een hele poos..ik voel de leegte vanbinnen en ik voel de nood mijn warmte aan iemand kwijt te kunnen..ik ben er klaar voor..ik wil alles geven wat in mijn bereik ligt..ik voel de tranen opkomen maar laat ze niet los..niemand mag mijn verdriet zien...ik wil die persoon zijn die gewoon langs het strand wandelt en gelukkig lijkt...waarom die pijn, waarom dat verdriet..
Ik merk te laat op dat ik langs de waterlijn loop en bekijk de natte rand aan mijn schoenen..er zal een witte rand achterblijven van het zoute water..ik draag zoveel bagage met me mee bedenk ik hier ineens, misschien moet ik wel even uitrusten en mezelf verlossen van alle overbodige ballast maar ik kan het niet, wil het ook niet..ik wil alles meetorsen op mijn schouders.Ik wil elk gevoel terug kunnen ervaren als ik het oproep...ik wil..ik wil...
Ik bijt nu heel hard op mijn tanden zodat mijn kaken strak gespannen staan...laat los..laat los..leg dat stukje van je leven naast je neer en probeer opnieuw gelukkig te worden..ik praat in mezelf en voel me bibberen vanbinnen..waarom moet ik die gevoelige ziel zijn, kan ik niet gewoon zoals zovelen doorgaan en niet omkijken..
Ik zie de jonge hond kletsnat het water uitkomen en naar mij toekomen..hij biedt me zijn stok aan en bekijkt me meewarig..ik hurk neer en neem zachtjes de stok uit zijn natte bek..ik blijf op deze manier zitten en bekijk de waterspiegel..ik zit weer te dromen en hoor muziek in mijn hoofd, haar muziek waar ik van beginnen houden ben..telkens ik schrijf hoor ik hem en begint het gevoel zich van me meester te maken..ik typ bijna ritmisch op de muziek...de grijsgroene golven komen op me af en bereiken me bijna, ik weet zeker dat er kilometers geen mens in de omtrek is die zo geniet van al dit moois..het binnenland ligt achter mij...mijn zee blijft me beroeren, blijft me boeien...
Ik kijk omhoog naar de wolken en zie het waterzonnetje zachtjes doordringen alsof ze me wil zeggen van kop op...geen verdriet op deze mooie dag, ik doe mijn best en wandel door sporen achterlatend in het mulle zand...ik open mijn mond en adem de zoute lucht nu heel diep in..mijn longen vullen zich met zeelucht.Er scheren twee grote meeuwen aan een hoge snelheid langs me heen, al vliegend tuimelen ze om elkaar heen, spelend...
De schelpjes kraken onder mijn schoenen terwijl ik verderstap richting staketsel..haar grote poten staan loodrecht in het water..de donkere lijn verraadt de hoogte van de waterlijn, tussen haar geraamte zie ik een vissersloep uitvaren richting open water, ik droom me aan boord en hang over de reling en kijk naar het schuimende water voor de boeg, ik denk nu aan de vliegende vissen die ik eens zag in het pikzwarte water van Afrika, niemand had ze opgemerkt..iedereen was gewoon te druk bezig met praten over alles en nog wat..ik liet ze maar begaan en hing stil mijn arm over de rand en keek mijn ogen uit naar dit prachtige schouwspel.
Mijn sloep vaart nu aan hoge snelheid de veilige haven uit, ik voel haar stampen onder mij, mijn voeten zoeken steun en ik krijg geen tijd om na te denken,de watermassa slaat over de rand en verzuipt me bijna, ik voel het ijskoude water op mijn gebeente..de schipper bekijkt me met een strenge blik en heeft waarschijnlijk medelijden met deze landrat..Ik droom.....mijn zee, mijn sloep, mijn meisje..
feedback van andere lezers- mobar
Werkelijk prachtig!
Heel meeslepend geschreven
en heel mooi om te lezen.
groetjes Mobar - sinneskyn
Heel mooi! je voert me mee ...mooie schrijfstijl....sinneskyn hil
roggemanj: kmoet glimlachen als ik al die positieve reacties hier lees :-) - Vansion
'zodat' mijn tanden (ipv dat)...
deze tekst sleurt mee - wat de litarureluren 'stream of consciousness' noemen
wil meer van je lezen
hou van je pakkende eenvoud
roggemanj: Bedankt voor je vleiende reactie, groetjes Johan - geertje
Ik droom.....mijn zee, mijn sloep, mijn meisje..
MOOI einde...
roggemanj: vond ik ook hihi
|
