|
< terug
Ik ben zo terug...
Ik moet er echt vandoor. Wil jij de boel een beetje in de gaten houden. Niet dat je veel moet doen want de zaak runt zichzelf. Enkel wat klachten noteren, mochten die er zijn. Leg die briefjes maar in mijn persoonlijke lade. Als ik tijd heb handel ik deze wel af.
De leveringen hoef je niet te controleren. Alles mag onmiddellijk in de rekken. Als er wat fout loopt merkt het merendeel van onze klanten daar toch niets van. De weinige die het wel doen, nou ja, die vullen toch gewoon een papiertje in, en je weet waar die belanden.
Bij echte problemen kan je mij natuurlijk een berichtje sturen. Dan wip ik wel even binnen. Je hebt in ieder geval een paar mensen om de rekken netjes te houden. Die weten soms niet waar hun hoofd staat, want er wordt nogal gegraaid in de verschillende afdelingen. Klanten gooien de boel grondig overhoop, maar vertikken het om terug orde in deze chaos te scheppen.
Toch is het maar een beetje om de schijn op te houden dat ik hen heb aangesteld. Zo wordt de indruk gewekt dat hier niets aan de hand is! Dat de zaak draait als nooit voorheen.
Ik weet wel beter, ze is op sterven na dood. Het brengt niets op! Of ik er nu mijn tijd insteek of niet. Ik wou een nieuwe op poten zetten maar zie ook daar het nut niet langer van in.
Hou dus gewoon een oogje in het zeil. Moeilijke klanten wimpel je af met een paar beloftes. Zeg maar dat ze ophoepelen en gaan waar ze denken dat het beter is. Ik zal er geen slaap om laten. Er ligt hier trouwens een lijst van klanten die normaal de zaak niet meer in mogen. Dat controleren is onbegonnen werk, dus, doe geen moeite. Ik zou een systeem moeten instaleren dat hen aan de deuren stopt, dat is het enige doeltreffende middel. Net zoals de goederen bij aflevering een grondige controle zou moeten ondergaan. Dan haal je de foute of beschadigde zaken er zo uit.
Het probleem is dat ik het niet alleen kan, maar toch wil doen. Ik vertrouw geen ander in mijn eigen zaak. Wel om even toezicht te houden, maar niet genoeg om dubbele sleutels aan te maken en een setje door te geven. Het is mijn zaak en ik ben baas. De rest is maar klant en dient zich te schikken. De tijd dat ik met vertrouwelingen werkte, liep faliekant af. Er was heel wat naijver, jaloezie, en een enkeling kon zich niet verzoenen met de gang van zaken. De hel die toen losbarstte, noopte mij daar een eind aan te maken. Voor iedereen goeddoen bleek niet mogelijk, dus drong deze keuze zich op.
Ik voorzie nu geen problemen, nou ja, niet meer dan anders. De etalage oogt nog altijd mooi en dat is een pluspunt. Nieuwe klanten zullen er altijd wel komen. De vaste mopperen eens, slaan een keertje met de deuren maar zo ken ik ze al langer. Er zit geen kwaad in en ze negeren is de ideale oplossing. Wat meer dankbaarheid van hun kant zou mooi meegenomen zijn. Het is geen must want ik heb echt niemand nodig.
O ja, behalve jou natuurlijk. Om een oogje in het zeil te houden. Zo lijkt het net of hier helemaal niets aan de hand is en alles op rolletjes loopt. Weten zij veel, en zo is het maar goed ook.
(Ooit geschreven naar aanleiding van de teloorgang van een schrijverssite. In een ver verleden)
feedback van andere lezers- Nine
Een hele uileg van iemand die er echt vandoor moet; ;-))
Ik vind het prachtig geschreven , het leest zeer graag!
dannycant: Meer van iemand die de boel de boel liet/laat.....
dank voor de fijne reactie en groeten - RolandBergeys
Leuk verwoord, goed verwoord, knap geschreven, aangenaam om lezen, ik kan verder gaan...
dannycant: Ik heb het begrepen.... :-)
Bedankt voor de fijne reactie en groeten - ERWEE
't zit goed in elkaar.
dannycant: Dank daarvoor en groeten.... - ivo
het spreekt mooie gedachten filosofisch achter elkaar ... de context spreekt emotioneel, maar over iets waar ik niets over weet en hierdoor het een context mist .. maar het is zeker meeslepend en echt geschreven.
dannycant: Dank voor deze fijne reactie.....groetjes - Ghislaine
Had het effect?
dannycant: Uiteindelijk wel.... :-) (lees; de nieuwe start...)
groetjes en bedankt
|
