Volg ons op facebook
|
< terug
schaamrood
Vermits horror niet mijn ding is, maar eerder humor, zal ik eens proberen om de humor uit m'n pen te persen. Humor, zonder banaliteit, zou dat mogelijk zijn ? En zonder een mop met een baard terug leven in te blazen? Ik ben benieuwd, ik heb nog geen verhaallijn en ook nog geen idee. Inspiratie en transpiratie beiden moeten nog komen vrees ik.
Zeven straten voorbij het kruispunt waar ik m'n auto had achtergelaten, stapte ik de winkel binnen waar ik niet graag gezien wordt. Ieder mens heeft wel zo'n kant in zijn leven die hij niet graag in de schijnwerpers zet. Er zijn zelfs zangers die niet graag hebben dat een bepaald deel van hun aangezicht in beeld wordt gebracht. Dus zo raar is het niet dat bepaalde levensgedachten, verzuchtingen en verlangens zomaar aan de openbare wasdraad van het leven worden uitgehangen. Mijn buurvrouw hangt ook altijd een handdoek over haar bh's als ze deze soort van was buiten laat drogen. Waarschijnlijk was die ontboezemende bekentenis onverdraaglijk in haar bestaan. Iedereen die precies weet hoe groot de cup is die ze draagt.
Dus, ik stapte de winkel binnen en zorgde dat ik direct zover mogelijk van de vitrine weg was. Want het zou niet leuk zijn moest nu plots mijn buurman of collega hier voorbij komen en mij zien staan kiezen. Wat zou die dan wel over mij denken.
De dame aan de toonbank had een diepe inkijk, niet dat dit mij stoort, maar het viel wel op. Je kon er niet naast kijken. Sommige dames klaagden wel eens tegen mij dat het soms heel moeilijk was om oogcontact te hebben met mannen. Maar als je zo'n inkijk organiseerde, dan leek het mij logisch dat de man oogcontact zocht met de twee ogen die geen terugkijk hebben. Waardoor het gesprek voor de vrouw wel heel vervelend moest zijn.
Ik vroeg haar naar hetgeen ik zocht en zij wist vrij precies wat ik bedoelde.
Hoe zou het zijn moest bijvoorbeeld mijn bankdirecteur hier nu binnenkomen ? Of de controledokter van de Rijksdienst voor Ziektenverzekeringen. Ik had al bijna gedacht om me te verkleden in een of werknemer van een pakjesdienst, die in deze winkel een levering moest bezorgen.
Maar het zou alleen maar stupider zijn, want wie me kende, zou het direct door hebben en het afleidingsmaneuver alleen maar zielig vinden, iets waar ik ze dan ook groot gelijk in kon geven.
En hier stap je als man niet zomaar binnen om wat kuierend doorheen de rekken te lopen.
Het noodzakelijke kleinood werd in een zeer neutraal papier ingepakt. Hierom moest ik niet eens vragen.
Net na ik betaald had en het pakje in mijn zak van mijn pardessus stak, ging de winkelbel. Vermits de toonbank een beetje buiten het zicht van de straatkant en de voordeur was, kon ik via de spiegel achter de toonbank perfect zien wie er binnenkwam. Het was mijn buurvrouw. Die van haar handdoek over de bh's.
Ik probeerde me zo onopvallend als mogelijk te gedragen en ging via de andere rekken naar de buitendeur toe. Ik hoorde hoe ze haar beklag maakte over haar vorige aankoop. Hier vernam ik dat niet elke waspoeder goedwas en dat sommige waspoeders veel te agressief zijn voor sommige items uit de collectie waaruit zij had gekozen. Een wetenschap die ik nu ook kon gebruiken, moest ik ooit in een gesprek geconfronteerd worden met zo'n onderwerp. Ik deed snel de deur open en terug toe en verdween langs de andere kant van de etalage terug naar mijn wagen. Nu moest ik wel acht straten verder lopen om tot aan mijn auto te komen. Want ik durfde niet meer langs de etalage teruglopen.
Onderweg op een veilige afstand van de winkel ontmoette ik mijn collega van het werk. Vrij blozend en verrast keek hij me aan. Hij was richting winkel aan het stappen en vermoedde dat ik al daarvan kwam, anders was het gesprek niet zo stuntelig geweest, dat gold ook voor mij.
Samen gingen we een pint drinken en ik zag dat hij de klok in het oog hield. De winkel sloot namelijk vrij vroeg en ik vermoede dat hij niet nog eens naar hier wou komen.
We praatten over koetjes en kalfjes en over het baby'tje dat net bij ons was geboren. Jaja, ik was net vader geworden van mijn eerste dochter en zij was met een keizersnede geboren. Zo'n verhaal kan je heel uitvoerig en heel gedetailleerd vertellen, waardoor de minuten op de klok veel sneller wegtikten dan mijn collega liefhad. De tijd kan je niet ophouden met een verhaaltje, zelfs niet met wat ik hier aan het vertellen was.
Plots stond hij op en zei dat hij dringend voort moest, hij moest nog een cadeau gaan kopen, loog hij.
Ik deed of ik hem geloofde en zei dat ik wel zou betalen. Ik greep in mijn jas en nam in plaats van mijn portefeuille het pakje van de winkel uit mijn zak. De regenboogkleuren waren nu aan mijne kant. De veiligheid die ik had werd plots een zeer vervelende situatie.
In een flits herinnerde ik me de situatie waar ik ooit in verzeild was geraakt : Een moeilijke directievergadering waar het ging over investeringen en schuldherschikkingen in het bedrijf.
De bedrijfsrevisor moest ons duidelijk maken hoe we de financiële kant van deze deal moesten klaren. Het was een stikhete dag en we hadden onze vesten en dassen al uitgedaan, waardoor we zeer geconcentreerd konden blijven werken. Op een gegeven moment veegde de bedrijfsrevisor het zweet van zijn gelaat af. Het viel op, want zijn zakdoek zag rood en had een fijn klein zwart kantje. Toen hij dit zag, werd zijn hoofd even rood en zwart en paars als het onderbroekje dat hij vasthield. Gênant en vooral heel hilarisch, want telkens als iemand zijn neus snoot of het zweet afwiste, werd er gekeken waarmee dat gebeurde. Het viel me op dat sommigen toch voor alle zekerheid eens voorzichtig hun zakdoek bekeken en dan opgelucht ademhaalden, waardoor ze glimlachend verder hun betoog hielden.
Ik zag een ontspannende trek in zijn ogen, hij herkende het zeer neutrale inpakpapier, dat zag ik, ook al kon hij dit niet zeker weten. Maar hier in de buurt van die winkel en met zo'n papiertje, jaja, daar zal wel eens iets kunnen inzitten wat geen daglicht mag zien.
Ik betaalde de twee pinten, maar plots bleek dat hij tijd zat had. Ontspannen sloeg hij op mijn schouder en met zo'n lichaamstaal alsof ik de oude bok was die met een groen blaadje opstap was. Ik hield me van de onnozele, iets waar ik trouwens soms heel goed in kon zijn, en deed of ik die signalen niet had begrepen.
Plots vroeg hij mij op de man af wat voor pikant dingetje ik in die winkel had gekocht. Pikant ? Ik eet nooit pikant zei ik onschuldig weg. Licht geïrriteerd zei hij dat ik niet onnozel moest doen en hij wees naar het pakje dat ik weer terug had gestoken in de zak van mijn overjas. Ho, dat, is dat pikant ? Ik hoop van niet, zei ik direct erbij. Want het is een bh voor borstvoeding met een elegant strikje, mijn vrouw wou geen bh dragen die precies uit een nonnenklooster kwam en daarom had ze me naar deze winkel gestuurd. Je weet toch waarom nonnen bh's dragen ? Omwille van hun plicht om de werken van barmhartigheid te vervullen, namelijk het ondersteunen van de werklozen. Ik probeerde hem te doen lachen. Want, buiten al de seksspeeltjes en het openlijke hoerenkot dat ook haar winkel was (een gordijntje verder), verkocht men daar ook praktische dingentjes zoals bh's speciaal voor borstvoeding, waarbij de cup langs voren makkelijk kon geopend worden.
Mijn collega sloeg groen geel blauw en zilver uit, want nu had hij gezegd wat hij er kwam doen. Terwijl ik vertelde over mijn aankoop opende ik het pakje en liet hem het modelletje zien. Niet eens geïnteresseerd keek hij alle richtingen uit en je zag zijn schaamte, in het blozen, van zijn kaken vallen. Samen gingen we terug naar onze auto. De zijne stond toevallig juist achter de mijne geparkeerd.
Achteraf hoorde ik dat mijn collega toen hij uit deze winkel kwam mijn adviseur was tegengekomen. Verontschuldigend zei hij dat hij een bh voor borstvoeding moest kopen voor zijn vrouw. Tiens tiens, zei ik, ik wist niet eens dat hij een vrouw had, laat staan een kind.
feedback van andere lezers- Theo_Roosen
Je zou er van versteld staan welke bh's nonnen dragen !
Best leuk verhaal.
Theo
ivo: geen ervaring mee, ik zal het verhaal een beetje in die zin nog aanpassen. - RolandBergeys
-ieder mens;
-zover mogelijk (niet als mogelijk);
-je verkleedt je niet als pakjesdienst, maar als werknemer van-;
-op een veilige afstand van de winkel (waar ik was is overbodig);
-uitvoerig vertellen, niet uitvoerend;
-dat gold ook voor mij;
-wegtikten;
-dan mijn collega liefhad;
-op stap;
-dat hij voort moest gaan;
-en zei dat ik wel zou betalen;
-aan mijn kant;
-een moeilijke situatie waarin in verzeild was geraakt: een
directievergadering over...;
-veegde het zweet van zijn gelaat;
-werd gekeken waar dat mee gebeurde;
-uit hun broekzak haalden;
-dingetje.
Wel grappig voorts.
ivo: bedankt voor uw FB roland, ik leer hier enorm van - aquaangel
roland heeft al wat dingen aangereikt dus dat mag voldoende zijn..
ik vind de vraagtekens nog steeds los zwevend in de ruimte.
net als de dubbele punt:
misschien kreeg ik anders les op school dan jij ;))
liefs
aardig om te lezen x
ivo: bedankt - idd mss wel ja - ERWEE
maar eerder humor, dan zal ik eens proberen = 'dan' weg
dat bepaalde levensgedachten en verzuchtingen en verlangens => dat bepaalde levensgedachten, verzuchtingen en verlangens ...
niet zomaar binnen, om wat kuierend doorheen = geen komma
en hierom moest ik niet eens vragen. bvb: Hierom moest ...
of Ik moest hierom ...
Het was mijn buurvrouw, die van haar handdoek over de bh's. => in twee zinnen
en vermoedde dat ik daarvan kwam, => daar al vandaan kwam
maar plots bleek het dat hij tijd zat had => maar plots bleek dat hij tijd zat had
Idem wat Roland betreft, maar bekijk dit maar eens.
ivo: bedankt - gono
Echte horror, je zult het maar meemaken!
Ik moet er niet aan denken, die nonnen met hun bh's bezorgden me kiekenvel!
ivo: grapjas
|
