Volg ons op facebook
|
< terug
Verleiden (herwerkte versie)
Tegenwoordig worden we op de TV door de programmamakers om de oren geslagen met docu-soaps. Iedere TV-zender, of het nu in België of Nederland is, zendt wel zo'n soap uit. De populariteit van die series is enorm. Wellicht omdat het zo dicht bij onze eigen leefwereld staat.
In mijn tomeloze (schrijf)ambitie heb ik me in 2002 ook eens op het pad van docu-soap gewaagd. En... hoewel dit 'drama' al vijf jaren geleden geschreven is, is ze voor mij nog steeds brandend actueel.
Ik stel voor! Ga er even voor zitten. Neem iets te drinken en/of iets calorie-arm te eten en geniet van deze docu-soap.
Ik wens jullie alvast véél leesgenot.
Ik voel me goed vandaag. 'En wat zie ik er mooi en lekker uit. Al zeg ik het zelf, hihi'. Ik stijg torenhoog boven de anderen uit. Met mijn tien cm dikke slagroomlaag dat zich sierlijk tussen de met pudding gevulde chocoladesoezen neergevleid heeft op een krokant bed van bladerdeeg. Op mijn bovenste slagroomlaag prijkt op een reepje beige marsepein met sierlijk handgeschreven chocoladeletters mijn naam: St. Honoré. In mijn bovenste slagroomlaag prijkt ook mijn prijskaartje. Ik ben niet goedkoop maar goede kwaliteit behoeft géén krans. Ik zie er prachtig uit. De driekoningentaarten en de fruittaarten in de toonbank verbleken tot niets als ik erbij kom liggen. Ik heb een prachtig uitzicht over de toonbank en vanuit mijn ligging kan ik rustig de kooplustigen gadeslaan en verleiden. 'Aaah... daar komt een vrouw in een sjiek mantelpakje aan. Haar blonde haren opgestoken. Ze nadert de toonbank.' Ik strek me uit, rek me op, zodat mijn tien cm hoge slagroomrug langer lijkt. Ik duw met alle macht mijn puddingsoezen wat meer rechtop, zodat hun chocoladekopjes harder afsteken tegen de witte slagroom. Ik laat me van mijn beste kant zien.
'Toe mevrouw, neem me, pak me, Ik zal je laten zinderen van genot, het genot van je man/minnaar is er niks tegen'. Maar de vrouw gunt me geen oog. Ze blijft hardnekkig bij de broodafdeling staan en bestelt uiteindelijk een lineabrood. Ik laat mijn buikspieren weer hangen en loer aandachtig naar mijn volgende prooi.
De avond valt en ik lig er nog stééds, samen met enkele driekoningentaarten die zèlfs met hun kroon niet kunnen verleiden én nog een verlepte ananas-abrikoostaart, die hoopt dat haar geleilaagje de boel nog kan redden.
Binnen een half uur sluit de winkel haar deuren.
'Wat is er mis met me? Ik ben toch mooi om te zien èn lekker. Ik heb alles wat een taart moet hebben. Zachte, op de tong smeltende zoete slagroom, vloeiende vanillepudding in een jasje van licht gebakken deeg omhult met heerlijkefondantchocolade. Mijn bed van bladerdeeg dat zo heerlijk in de mond verkruimelt... Ik héb gewoon àlles in me en toch willen ze me niet. Was ik maar niet vandaag geboren. Was ik maar eind december geboren dan hadden de vrouwen nog geen goede dieetvoornemens gemaakt en zou ik een wel gewilde taart geweest zijn. Het leven is niet eerlijk.'
Moedeloos kijk ik rond en mijn blik valt op een dikke vrouw met een skijas aan. De vrouw komt aarzelend dichterbij terwijl ze vanuit haar ooghoeken een blik op me werpt. 'yes, yes, yes...toe mevrouwtje, kom dichterbij, bekijk me, zie me in al mijn pracht en praal. Ik zal je bekoren, ik zal je een genot verschaffen zoals je dit jaar nog niet meegemaakt hebt, kom mevrouwtje, kom...'
Met mijn laatste krachtinspanning rek ik me nog eens uit, duw de alweer ingezakte
soesjes recht en hier sta ik in al mijn kracht. De vrouw is inmiddels dichterbij komen staan. Ze staat pal voor me. Haar ogen flitsen heen en weer. Van mij naar de verlepte fruittaart en terug naar mij. Ik zie dat ze denkt. 'Rekent ze uit hoeveel ik waard ben in Belgische franken?' Ben ik dùùr? Néé, zeg dat het niet waar is, ik bèn niet te duur. Ik, St. Honoré ben 5,63 euro wààrd'. De vrouw gaat verder, loopt me voorbij. Maar ik zie in haar ogen hoe begerig ze naar me lonkt en ik vermoed dat ze nu in strijd is met zichzelf, hoe ze strijdt tegen haar goede voornemens. 'Néé, mevrouwtje ga niet weg. Koop me, neem me mee, pak me...'.
Kwart voor zes. Ik spied de supermarkt af. Mijn ogen dwalen in de gangen. Ik moet haar vinden, zij moet me kopen! Ik zie ze. Opgelucht haal ik adem. Ze nadert op zo'n 2,5 m. Ze kijkt behoeftig naar me. Dan richt ze haar blik op de verkoopster. Maar die maakt geen aanstalte om me aan de helft van de prijs weg te geven. Tenslotte druipt de vrouw het af. Ik heb nog één kaart in handen en die ga ik nu uistspelen. Ik draai me een om, richt mijn blik op de verkoopster en zing uit volle borst: 'Lieve verkoopster, laat me nu toch niet alléén, radeloos en verloren, sloop die toonbank om me heen, help me zo bij jou te komen. Laat me eens je gezel zijn, wees de geest die me zal leiden want ik lig hier reeds heel de dag en ben zo moe, kom en bevrijd me. Neem me mee naar je land vol muziek en vol dromen, leidt me naar je land, laat me in jouw buik wonen.(*)
Enkele minuten later, als de laatste klanten de winkel buiten gegaan
zijn, pakt de verkoopster me liefdevol op en legt me zacht neer in een
witte kartonnen taartdoos. Ze sluit de doos. Het is er donker en ik zie
geen steek meer voor ogen maar ik wéét nu dat ik mee mag. Dat ik weldra
in haar buik zal wonen en deze gedachte stemt me vrolijk en blij.
* persiflage op 'Laat me nu toch niet alleen' (Johan Verminnen)
Ok, ik beken! Ik ben de vrouw in de skijas. Ik heb de gewoonte om tegen sluitingstijd naar de supermarkt te gaan en te hopen dat ze de taarten in prijs verminderen, want dan ben ik het waard om mezelf een taart voor... zeg maar... 4 personen of zo te kopen. Dan màg het, want de volgende dag zijn de taarten meestal niet meer verkoopbaar wegens verlopen van houdbaarheidsdatum en dus zijn ze goed genoeg voor mij, snap je?
Hoezo, ik hou van mij?
feedback van andere lezers- miepe
lekker van genoten!
leuk idee om je in zo'n taart te wurmen!
zwartkopje: Ja hé, vind ik ook, hihi!
groetjes,
zwartkopje - Vansion
Docu-soap? Ik heb geen televisie, maar de uitdrukking doet mij denken aan de "jongerenlectuur" van tegenwoordig. Hoe auteurs etter uit ontstoken zieltjes op de boterham smeren van jongemensen die al problemen hebben voor ze aan het volle leven beginnen.
Wat jij doet is véél beter dan dat, hoor. Hier zie ik geen zweem van walgelijke speculatie achter een masker van 'empathie'. Jouw verbeeldingskracht wérkt en je pijlen gaan regelrecht naar de kern. Dit gaat zelfs al verder dan een afgietsel van een getuigenis. Je laatste paragraaf verraadt belofte. En je laatste zinnetje wijst de weg. De ik zal misschien een personage worden en het verhaal zal haar in haar waarde laten groeien. Of zoiets... (Want jij bent hier auteur en "ziener", niet ik...)
kleine opmerking: De Verminnen-tekst mag nog méér persiflage worden, denk ik. Ik snap wat je wil doen, denk ik. De woorden zouden moeten grotesk of potsierlijk beginnen te klinken in deze context. Ik zou misschien wat overdrijven of zo ... kweenie...
(het is: bevrijd me zonder t: gebiedende wijs)
zwartkopje: wow... wat een goede feedback. Ik heb er inderdaad nog niet aan gedacht om de 'ik' verder te laten groeien of beter het verhaal. Bedankt voor je steengoede feedback. Zal het woord 'bevrijdt me' bevrijden van de t, hihi!
groetjes,
zwartkopje - Theo_Roosen
Vanuit kikvorsperspectief de wereld aankijken, bekijken, begluren en in gedachte aanspreken. Je moet er maar op komen. Prachtig, heerlijk verteert die taart van jou. Echt, Zwartkopje, het smaakt naar nog.
zwartkopje: dank je Thro, tja, St-Honoré taarten zijn immers de lekkerste taarten die er bestaan, toch?
bedankt voor je goede feedback!
groetjes,
zwartkopje - ivo
hoe een taart een eigen chocoladeleventje kan hebben
zwartkopje: hihi... hoewel... het was eerder een wanhopig leventje, als je het mij vraagt.
Bedankt voor je leuke reactie.
groetjes,
zwartkopje - gono
Je kan het hé?
zwartkopje: zal maar ja zeggen zeker? hihi!
Is wel tekst van 2002 hé
gr.
zwartkopje - RolandBergeys
Heel boeiend geschreven, hoor. Neen, ik zou Verminnen dan weer niet aandikken - zo zie je maar dat smaken verschillen, hé...
Cijfers zou ik voluit schrijven.
zwartkopje: Oeps, ben ik er dan ergens eentje vergeten? zal het even nakijken. Bedankt voor je reactie.
gr.
zwartkopje
|
