naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Weggestoken mensen

door libo

Dagboek 1998

Ik voel mij een vluchtend gekwetst dier, weg van mijn angst en twijfel.
Angst die ik met geen pen kan beschrijven, bang om van iemand te houden.
Ik ben een gewond, gekraakt iemand.

Een gekwetst mens of dier,
wat kunnen die, in de wildernis van 't leven ...

Overleven…

Worden gewonde dieren niet afgevoerd, of op geruimd door de gieren,
mensen weggestopt in een instelling …
Wachtend op de helling van de dood.

Ik heb gewerkt in een psychiatrisch verzorgingtehuis, een tehuis voor ouderlingen,
die in een gewoon RVT niet kunnen verblijven.

Geen kat komt op bezoek.

Die mensen zijn supergevoelig in hun wereld,
en verlangen ook naar liefde warmte, en aandacht.
Een klein bezoekje doet wonderen, zelf eens op de groente of fruitwagen stappen.
Eenvoudig, simpel mooi … hoe zij hun eigen appeltje kopen.
Weggestoken mensen.
Ik voel mij er niet goed bij.

Wat een taboe.



mijn dagboek1998 nu een beetje leesbaar gemaakt, ligt mij gevoelig, sta nu sterker in mijn schoenen
libo

feedback van andere lezers

• ivo
  de ellende van de oude mens die alleen werd gelaten, een taboe voor onze technische en vernuftige maatschappij.
  De waarde van een cultuur kan men meten aan de wijze waarop de samenleving omgaat met zijn oude en zieke mensen
  libo: Ivo dank je voor het lezen
  slaapwel knuffel
  libo
• SabineLuypaert
  een beklijvende inhoud hoor
  vooral die laatste regel,
  
  libo: Sabine dank je van harte
  slaap knuffel livina
• Theo_Roosen
  Mijn vader verblijft ook in een RVT. Tweemaal per week ga ik hem bezoeken. Telkens is dat een heel bedroevende ervaring. Bovendien heeft hij dan nog de ziekte van Alzheimer ( zie mijn gedicht Alzheimer ).
  Datgene wat U zo mooi beschrijft, komt me dan ook heel bekend voor. Bedankt voor het verhaal ! Heel mooi ! Groetjes, Throke.
  libo: thro bedankt ,...die mensen ineen "PVT" zitten al jaren daar, van in hun jeugd en nu oud er komt geen kat ook geen familie achter geladen
  groetjes livina
• gono
  Triestig en toch mooi geschreven en beschreven!
  libo: gono dank je voor de mooi fb
  groetjes livina
• RolandBergeys
  ja, een gevoelig stukje dagboek.
  libo: Roland dank je voor het lezen en mooi fb
  groetjes livina