Volg ons op facebook
|
< terug
Een nieuw leven
Op een mooie dag besloot Stevenia Preijs een nieuw leven te beginnen. Dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan dus ging Stevenia op bezoek bij haar beste vriendin, dokter Mechelijne Exalto d'Almarez. Mechelijne was een alcoholiste maar dat kon Stevenia niets schelen; Mechelijne was de trouwste vriendin die ze ooit had gekend en iedereen heeft wel een zwak punt. Zo kon haar vader zich nooit beheersen bij het zien van een draaideur, daar moest 'ie dan gewoon in, en kende zijzelf een onbeheersbare drang tot het eten van een gebakken ei zodra ze er één onder ogen kreeg terwijl ze eieren, zowel gebakken als gekookt, ronduit smerig vond.
"Mechel," zei ze, "ik wil een nieuw leven beginnen maar ik weet niet hoe."
"Een nieuw leven beginnen is altijd makkelijker gezegd dan gedaan," zei de dokter. "Maar ik heb een idee: verkoop je auto."
Stevenia bekeek haar vriendin met een blik vol afschuw. "Mijn mooie nieuwe Barchetta? Dat is gewoon ondenkbaar, ik ben gek op die wagen!"
Mechelijne glimlachte naar haar terwijl ze een volle whiskyfles streelde met haar extreem lange vingers. "Je zal een heel nieuwe vrouw worden, Veni, een echte walking class hero." "Ik wil het niet hoor," zei Stevenia, "misschien is het een beter idee om mijn huis te verkopen!"
"Waarom doe je het niet allebei?" vroeg de dokter. "Ga in een hotel wonen en schrijf een boek, een meesterwerk geschreven door een rasechte Crooswijkse. Schrijf over je kindertijd, je huwelijken en scheidingen, je ontelbare baantjes, je relatie met een buikspreker uit Odessa terwijl je tegelijkertijd iets had met een glazenwasser uit Genoelselderen …"
Na acht glazen whisky was Stevenia volkomen overtuigd van de briljantheid van haar vriendins idee. Ze verkocht haar auto en haar huis, nam haar intrek in een goedkoop hotel en begon te schrijven. Helaas vergat ze om dingen te overdrijven en andere dingen weg te laten waardoor het een saai verhaal werd, meer dan duizend bladzijden lang...
Stevenia stuurde het naar een uitgever; drie maanden later stuurde de uitgever het terug met een brief die aan duidelijkheid niets te wensen over liet.
"Let's face it," zei Stevenia tegen zichzelf, "ik ben geen begenadigd schrijver maar ik ben zeker wel een overlever. Ik ga opnieuw een nieuw leven beginnen, hetzelfde als mijn oude leven maar nu zonder auto en in een nieuw huis, een huurflat verkregen met voorrangslicentie die ik zonder twijfel weet te ritselen via mijn contacten bij woningbouwvereniging De Baksteen. Toch is het jammer dat niemand ooit mijn boek zal lezen, behalve Mechel dan want ik ga haar het manuscript geven als kadootje voor haar zestigste verjaardag."
Stevenia keek naar de brief van de uitgever in haar hand en ging triest gestemd in de armoedige omgeving van het verlopen hotel rondwandelen, ondertussen fragmenten uit de droevigste liedjes van André Hazes mompelend. Ze stond stil op een brug, het papier in kleine stukjes scheurend en aldus het manuscript in het water gooiend. Toen draaide ze zich om en liep weg; het was voorbij.
feedback van andere lezers- Wee
Tragiek met een vleugeltje humor, wat wil een mens nog meer!
Super verhaal, Greta.
(ik heb ook van die maffe zwakke punten :()
x
Mistaker: Bedankt voor je fijne reactie Wee!
Greta x - kapiteinsebbos
mooi verhaal!
watch your box!
knuffel
-x-
Mistaker: Dank je kapitein, het is mijn eerste verhaal en ik ben benieuwd naar de reacties...
Groet,
Greta - dichtduvel
De eigen tragiek is nooit interessant voor anderen, wel voor jezelf.
Jef
Mistaker: Ware woorden Jef, of je moet het héél mooi weten te verpakken. Bedankt voor je reactie!
Groet,
Greta - RolandBergeys
-een heel nieuwe vrouw, niet een hele nieuwe;
-het briljante (de briljantheid?);
-duizend bladzijden lang.
Voorts is dit een mooi, gevoelig stukje.
Mistaker: Dank je voor de correcties Roland, en ook voor je compliment natuurlijk. Briljantheid is trouwens volgens mij wel een woord hoor (misschien Hollands?). Ik vind het in ieder geval leuk klinken dus dat laat ik staan.
Groet,
Greta - ivo
Mooi heel mooi en idd zeer gevoelig geschreven
als je zin hebt lees dan ook eens m'n gedicht wanneer is pijn pijn ?’
Mistaker: Dank je voor je mooie reactie Ivo, en je gedicht ga ik vanavond zeker lezen (nu eerst boodschappen doen, ben net uit mijn werk maar gelukkig wacht het weekend!) - ERWEE
Je bent op de goede weg hiermee. *wink*
Mistaker: Mijn hartelijke dank voor dit hart onder de riem ERWEE!
Groet,
Greta - hulud
Erg knap! En grappig om een ietwat wrange manier.. Volgen er meer verhalen?
Mistaker: Ja, ik ben al met een tweede bezig. Niks voor jou ook?
Bedankt voor je reactie P!
G - lin
Het houdt de aandacht goed vast. Wat moeilijke namen, maar die hoeren blijkbaar in deze situatie thuis. Ik vind het knap geschreven.
Mistaker: Dank je Lin, en ik hou van moeilijke namen ;-)
Groet,
Greta - aquaangel
wat leuk!
je gaat ook schrijven.
wie schrijft die blijft zullen we maar zeggen.
deze:
"Ik wil het niet hoor," zei Stevenia. "Misschien is het een beter idee om mijn huis te verkopen!"
zou ik
"Ik wil het niet hoor," zei Stevenia, "misschien is het een beter idee om mijn huis te verkopen!"
Als 1 zin?
xx en ga zo verder :))
Mistaker: Ga het veranderen Aqua en mijn tweede verhaal is bijna af yeaaaaaaaah!!!
Heel hartelijk dank voor je feedback!
xx - SabineLuypaert
er staat ergens-> duideljkheid -> dan, hoe kom je begot aan die namenz eg (smile) dat zet gelijk een speciale sfeer neer. Stevania klinkt me wel Koniklijk (smile). Misschien had ze beter wat spanning en een portie bloot toegevoegd, tjeee 100 bladzijden versnipperen (mijn haar komt er van racht, moesten het nu nog rekeningen zijn he
Mistaker: Haha ja sex en geweld verkopen wel ;-)
Ik zal de fout verbeteren, bedankt oplettende lezeres!
En rare namen verzinnen is een hobby van me haha.
Groet,
Greta - erinneke
ik heb dit verhaal graag gelezen, het is op een gevoelige en mooie manier vastgelegd op papier...
Mistaker: Dank je Erinneke, op het moment staat mijn hoofd niet naar verhalen maar dat komt wel weer...
Groet,
Greta
|
