Volg ons op facebook
|
< terug
Momentopname
Momentopname
Vroeg in de ochtend trek ik de voordeur achter mij dicht. En stap met mijn dik gevoerde laarzen de witte wereld in. Tijdens het lopen luister ik naar het zachte geknisper onder mijn zolen. Iedere stap geeft een ander toontje, ze klinken als gedempte muziek in mijn koude oren. Ik merk dat ik mijn stappen probeer te beïnvloeden. Harder, zachter, beetje scheef, of wat sneller, zet ik mijn voeten neer op de nog ongerepte zachte ondergrond. Een glimlach krult om mijn lippen, als ik merk waarmee ik bezig ben. De huizen, struiken, zelfs een ordinaire vuilnisbak langs de weg lijkt nu anders. De zon piept door het wolkendek en maakt het plaatje compleet door een lichtspel van miljoenen kristalletjes in werking te zetten. Een wirwar van glinsteringen danst om mij heen. Even sta ik stil en knijp mijn ogen dicht om ze nog beter te kunnen zien. Een frisse teug koude lucht zuig ik diep op in mijn longen en loop verder.
In het park tussen de bomen verbaas ik mij erover, dat de kleinste twijgjes een wit laagje hebben. Zelfs de puntjes van de prikkeldraadafzetting langs het pad, hebben minuscule witte mutsjes op. Mijn Maltezer dartelt voor mij uit en duikt in elk bergje dat ze tegenkomt. Haar normaal zo witte vacht, steekt nu goor af tegen de witheid van de wereld waarin wij lopen. Bevroren klonten aan haar buik en poten worden langzaam dikker en zwaarder. Met haar bruine oogjes houdt zij mij continue in de gaten.
Plots staat ze stil, gooit haar staart omhoog, om een geel spoor op de maagdelijk witte ondergrond te sproeien. Slordig nog wat geel rond spettend, dartelt ze daarna snel verder.
'Moet dat nu?' mompel ik zachtjes. En glimlach om de stomheid van mijn gedachte.
Opgeschrikt uit mijn dromerig gepeins, door een klap ergens buiten, leg ik het fotoboek van mijn schoot en kijk via een zijraam de tuin in, naar wat de heersende storm voor schade kan hebben aangericht. Een houten tuinstoel, opgepakt door de wind, zie ik zielig op zijn rug liggen. Ik pak mijn fotoboek weer op en blader verder door de winterse tafereeltjes uit tweeduizendvier, die Anton Pieck zo treffend kon neerzetten op doek. En ik slechts fotograferend. Ik herbeleef mijn wandelingen in de vroege ochtenden van toen. Als ik de media moet geloven is de natuur behoorlijk van slag. Het wordt warmer en een witte wereld zeldzamer. Straks behoren dit soort foto's misschien net zo tot het verleden, als de winterse schilderskunst van wijlen Anton.
feedback van andere lezers- feniks
Mooi beschreven met rijk taalgebruik.
Vooral de beschrijving van het plassende hondje is bijzonder 'plastisch' ;)
'fotograverend' -> fotograferend?
'witte laagjes' (op elke tak verschillende laagjes?) -> een wit laagje
Gaya: Foutje....('~') bedankt! Zal ook naar de laagjes kijken. Dank je voor je fb!
H. gr. Gaya - Ghislaine
Voor deze zonnenaanbidder hoeft die witte koude niet.
Gaya: Is mens-eigen he? Dat willen, wat er niet (meer)is....
H. gr. Gaya - lin
Leuk gedaan, een verhaal verteld via een fotoboek. Verander wel 'fotograverend' even in 'fotograferend' en probeer de tweede zin zó om te zetten dat hij niet met 'en' begint want dat is niet mooi. Graag gelezen!
Gaya: Stom... zal het meteen doen (-_-) dank voor je fb.
H. gr. Gaya - jbrouns
Mooi beschreven winters tafereeltje, met goede ideën en een vleugje heimwee. Ciao
Gaya: dankjewel J. :) - ivo
waar is die mooie winter gebleven, hij komt mss in mei ..
mooi beschreven ...
Gaya: Zou het?
Dank voor je reaktie.. Gr!! Jouw hutsekluts gedicht is erg leuk.
Hutseklutsen, zou ook leuke titel zijn geweest:) - remy
Goed gedaan Karin.
Spettend zou ik spetterend noemen.
leuk geschreven, met veel detail.
gr. wim
Gaya: :) Stond er "in den beginne ook..".Spellingscontrole leverde dit idee, vond het weer eens wat anders...Vind je het erg raar staan? ( =N 8) Gr.K@rin - drebddronefish
Mooi, die nostalgie naar de witte winter
groetjes
Gaya: Dank je wel!
Kan, als (nog) niet betalend lid, nog geen fb geven. Bij deze dus;Je gedichten zijn goochelstukjes. Mooi/knap. Als je niet schrijft, stroomt je hoofd dan niet over :)? - SabineLuypaert
alles ziet er anders uit met een pliekske licht van A. Pieck(smile)
Gaya: (smile) ja he? - Vansion
met lust mee met je op stap geweest ...
ik zou zweren dat je fotografisch 'voelt'
beïnvloeden is wat komiek als het over stappen gaat ... misschien ...
(je pas ontdekt ... tot later)
Gaya: is wel beetje zo.
H. gr. - cehadebe
Ik blijf maar lezen, heel mooi
Gaya: hey!! dankjewel. wel echt zeggen wat je ervan vindt he! :):) - RolandBergeys
geweldig, vijfsterrenindruk¨*****
Gaya: Wauw, dank je wel. Roland..:)
H.gr. - rob
Voor "Opgeschrikt..."zou ik een blanco regel invoegen. Nu komt de overgang wel érg onverwacht en moest ik even teruglezen. Gek, maar weet je dat we tot nog toe elke winter wel een dag als deze gehad hebben...Ik heb er nog de foto's van.(smile)
Leuke miniatuur.
Gaya: Omdat het een soort van tijdsverschuiving is. Daarom een nieuwe alinea. Maar ms heb je wel gelijk. Is wat duidelijker.
Hebben we afgelopen winter echt sneeuw gehad???
Dank voor het lezen en je fb. Rob
Gr. K@rin
|
