writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Duisternis (WO II - 2)

door stater

Onderstaand treft u het tweede verhaal uit de herinneringen van een zesjarig jongetje dat tijdens Wereldoorlog II in Dordt woonde, aan de Oranjelaan. Het relaas van een jochie dat in die zo merkwaardige tijd in alsook in de omgeving van zijn huis allerhande avonturen beleefde. Soms heuglijk of vermakelijk, menigmaal ook onplezierig of zelfs hachelijk.

Maar let wel:

In het episodisch geheugen liggen gebeurtenissen vast. Deze bestaan uit onderling verbonden elementen die bewaard blijven zonder dat het tafereel is herhaald. Dit geheugen lijkt moeiteloos te functioneren, maar het is allerminst volmaakt. Dat blijkt uit tegenstrijdige getuigenverklaringen bij ongevallen en uit ruzies over wat bij een bepaalde gelegenheid is voorgevallen. Mensen onthouden verschillende onderdelen van dezelfde gebeurtenissen en vullen, na verloop van tijd, zonder dat te beseffen, gaten in het geheugen met verzinsels op.

Uit: Prof. P. Vroon: Psychologie in het dagelijks leven. Uitg. Sesam, 8e druk okt 1993


Duisternis.

De door de Duitsers gelaste verduistering maakte voor zijn moeder het leven er bepaald niet eenvoudiger op. Alle ramen dienden te worden voorzien van zogeheten verduisteringspapier, zwart van kleur. Maar op een keer werd er tot schrik van zijn moeder, tijdens de late avonduren, nogal heftig aangebeld. Na enkele ogenblikken door het raampje in de voordeur te hebben getuurd werd het zijn moeder duidelijk dat een forsgebouwde Nederlandse politieagent op de stoep stond. IJlings deed zij dan ook open. Na een korte groet bracht de agent haar op nogal strenge toon onder de aandacht dat aan de achterzijde van het huis een streepje licht zich illegaal in het duister boorde. Waarop hij aangaf dat terstond een einde moest worden gemaakt aan deze ongewenste, ja zelfs verboden situatie. Dit op straffe van zaken die het begrip van de jongen nog te boven gingen. Gelukkig liet de agent het hierbij. Na opnieuw een korte groet draaide hij zich abrupt op zijn hielen om teneinde zijn ronde te hervatten. Enigszins verbouwereerd keken zij beiden de agent na totdat deze geheel door de duisternis was opgeslokt.

Maar vooral ook 's avonds op straat ondervond zijn moeder, bijgevolg haar gebrekkig gezichtsvermogen, nogal wat hinder van de totale duisternis. Op een nogal mistige avond vergezelde de jongen zijn moeder huiswaarts na een visite aan kennissen in de Indische buurt. Bijna thuis zag hij uit het mistige donker onverhoeds een lantaarnpaal opdoemen. Van deze granieten paal, op korte afstand van hun huis, was vanzelfsprekend de lamp gedoofd. En daardoor voor zijn moeder vrijwel onzichtbaar. Nietsvermoedend liep zij dan ook rechtstreeks af op het harde en onverzettelijke obstakel. De jongen besefte evenwel tijdig wat er zou gaan plaatsgrijpen. En dacht een onzachte en pijnlijke botsing nog te kunnen voorkomen door zijn moeder vlug een flink duwtje zijwaarts te geven.

Maar helaas.. de door hem zo goed bedoelde aktie werd door zijn moeder geheel verkeerd begrepen. En werd door haar dan ook bepaaldelijk niet gewaardeerd, integendeel. Zij wist de brutale aanslag deels te ontwijken om vervolgens alsnog met haar hoofd in pijnlijke aanraking te komen met de onvriendelijke hinderpaal. Daarbij ging haar bril, een voor haar absoluut onmisbaar attribuut, rinkelend en reddeloos in stukken.

Teleurgesteld door het jammerlijk falen van zijn reddingspoging staarde hij verbluft naar het onthutsende tafereel. Maar voorál ook voelde hij zich gekwetst door zóveel ondankbaarheid van zijn moeder. En wel nadat hem door haar, in weerwil van het gemis van haar bril, een opmerkelijk wélgemikte en klinkende oorvijg was toegediend.




 

feedback van andere lezers

  • feniks
    Wordt er in het eerste deel dan een soort van inleiding gegeven op de omstandigheden en een voorstelling van de personages.
    Wanneer je er zo 'koud' instapt, is het niet makkelijk om alles onmiddellijk te plaatsen.
    Ik kan me voorstellen dat wanneer je dingen vertelt over je eigen ervaringen, je dan af en toe vergaat dat buitenstaanders een extra woordje uitleg nodig hebben.
    Wanneer dat extra woordje in het eerste deel zat, mag je mijn commentaar naar de prullenmand verwijzen!
    stater: dank je, feniks.. voor je waardering.. én je suggestie.. ik ben het met je eens dat ik niet moet verwachten dat lezers eerst naar het einde springen.. een goede suggestie.. ik zal de introductie naar bovenaan de pagina brengen..
  • SabineLuypaert
    dit past perfect in de anno 1930 reeks, en dit is deel twee??? Loop ik achter bij jou ook la, tjee (vergeef)
    heel graag gelezen, ondanks de ocharme onverdiende oorvijg
    stater: ik vergeef je van harte, Sabientje.. je hebt het per slot enorm druk..;) maar ik ben blij met je waardering voor m'n oorlogsverhaaltjes.. enne.. die oorvijg knaagt nog steeds zachtjes aan m'n oor.. ;)
  • Mistaker
    Ik herken dit wel uit de verhalen van mijn moeder. Heel fijn om te lezen!

    Groet,
    Greta
    stater: dank je wel, Greta.. voor je waardering voor dit verhaal uit de oorlogstijd.. ik veronderstel dat je moeder een leeftijdgenote van me is.. groetjes, Stater
  • Ghislaine
    Een terugblik in een voor ons onbekende tijd. Laat maar komen, dat vervolg.
    stater: wees maar blij, Ghislaine.. dat het oorlogsgeweld aan je voorbij is gegaan.. dank voor je waardering.. enne.. ik doe m'n best..
  • lin
    Weer zo'n prachtig stukje meebeleven uit die voor mij zo vreemde tijd. Dank voor het delen Eli!
    stater: blij ben ik dat je de beschreven tijd op deze wijze met me wilt delen, lin.. maar ook dat je die tijd niet aan de lijve behoefde te ondervinden.. dank je wel voor deze fijne reactie..!
  • ivo
    krachtig en vreemd maar wel uitstekend
    stater: dank je, ivo.. tja, die oorlogstijd was geen normale tijd.. hoewel ik eigenlijk niet beter wist..
  • RolandBergeys
    Eveneens knap!
    stater: en nogmaals mijn dank, Roland..!
  • Henny
    O jee, zo'n oorvijg die ongegrond is blijft heel je leven doorgalmen. Dat weet ik ook uit ervaring. Krachtig deel weer en ik ga naar deel drie
    stater: dank je zeer, Henny.. voor je belangstelling en waardering voor m'n verhalen uit de oorlogstijd.. enne.. ja.. zéker als zo'n oorvijg volstrekt onverdiend moet worden geďncasseerd.. ;-)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .