Volg ons op facebook
|
< terug
Reiskroniekje: Nor
Mocht het van de dikke wrevelige sergeant van de Guardia hebben afgehangen, dan zou deze tekst nooit bij de drukker zijn geraakt: zijn schofterig smoeltje keek me zowaar de bic uit de hand. Gelukkig maar stond zijn mondainer luitenant me toe dat ik een brief naar huis schreef, met dit stukje in dus. Ik heb het bij wijze van tijdverdrijf neergepend, twijfelend of ik ooit nog een kroniek zou kùnnen publiceren! Tien dagen eerder had de landing op de luchthaven van Palma - een LEGO-huisje naast Zaventem - niets in die richting laten vermoeden: vakantieweer en dito stemming onder onze groep brandweerlui, flikken en ambtenaren, die door een dengroene douanier de aankomsthal werd uitgewuifd. Uitgezonderd ondergetekende dan wel, die zoals bij elke grensovergang, grondig werd gecontroleerd - 't was een kwestie van baard, lang haar, en vrijgezellenstatus, vermoed ik.
«Bueno», zei de man, «bommen noch drugs.»
Hij stopte mijn laatste sok terug in de koffer, al waarschuwden een wippende wenkbrauw en een glimmende boktand me dat ik ook bij de terugreis zou moeten opletten.
Niet geklaagd echter, was ik niet alleen, en allen waren we uit op een leuke sportvakantie. Al vlug bolden we door het heuvellandschap dat werd opgesmukt door ontelbare watermolens die de Hollanders er hadden achtergelaten, recht naar het hotel in het dorpje Porto Colom. De gerant onthaalde ons in een taaltje dat mij mijn handleiding Spaans deed wegsmijten, en schakelde over naar het Duits. Tja, de streek was ook vergeven van stokoude, rijke Germanen van het type dat haast seniel de kust afspeurde naar U-boten, en dat dweepte met Mannschaft en schnaps. In alle geval: Mallorca, mein Gott, was hùn land geworden!
De volgende dag reeds, gingen we sporten en 's avonds discoën. Ik heb nooit graag gedanst, alleen: enkele agenten en spuitgasten die goed konden tennissen, goed zwommen, en héél goed verteerden, hadden me weten te overhalen - je bent jong en je wil wat, die dingen... Ze hadden nooit kunnen vermoeden dat we drie uur later tegenover die verzuurde sergeant zouden zitten. Kwam zo: de dancings waren voorbehouden voor vreemdelingen naar verluidt, en de locale knokploeg had daar zo haar gedacht over. Bijna heel de horeca was ook in handen van mensen van het vasteland, ze wezen de bevolking terug naar een status van vissers, boeren en vooral stempelaars, en wij, domme toeristen, werkten mee aan die rotzooi. Vandaar. In een mum van tijd stonden twintig gozers voor ons, met slechts één boodschap: scheer jullie weg! Ach, we wilden wel hoor, ondergetekende vooraan, alleen hadden die jongens bloed geroken, zodat we een uitbraak moesten forceren, ondergetekende zichzelf niet deskundig verklarend, achteraan. Krukken werden in het rond gesmeten, glazen sneuvelden, mannen brulden en meiden gilden, tot de Guardia zelf er een einde aan maakte - sirenes, zwaailampen, gebrul, een fluim links, een mep rechts. Aan het hoofd: de sergeant die uitsluitend zijn dialect beheerste en dus iederéén in de jeeps liet porren voor verhoor op kantoor.
Ik, moi, aangetrouwde neef van Lode Zielens, liedjesmaker en stukjesschrijver die repeteerde in Sint Andries, zoon van een respectabele familie, met aanvaardbare punten op school, ik... de nor in?!...
«Ik schrijf, senor.»
«Ik zing.»
«Ik speel zaalvoetbal.»
«En mijn pa, héwel hé, mijne pa is zakenman!»
Zinloos gemekker. Pas twee uur later daagde een tolk op. De knokploeg was al afgevoerd, onze flikken toonden hun aanstelling (je wist nooit) en uiteindelijk maakte de luitenant ons duidelijk dat een ordinaire nozembende ons pad had gekruist - we mochten weg, wat de sergeant er ook van mocht denken. Die laatste vloekte inderdaad onophoudend, mogelijk omwille van de gemiste krantenkop:
BELGISCHE POLITIE SAMEN MET POMPIERS EN AVONTURIER IN SPAANSE NOR!
Geblokletterd diplomatiek incident - poging tot kolonisatie...
Maar dàt kon niet:… de Duitsers waren er al.
xxx
Dit stukje (en de eerstvolgende stukjes ook) komt uit Fritto Mallorquin (een Mallorcaans soort hutsepot). Samen met gitaristen Perre de Amberes en John Willaert trek ik rond met een voorstelling over dat eiland en zijn bewoners. Ik vertel, zij spelen prachtige flamencomuziek.
Volgend kroniekje: Gastarbeider
feedback van andere lezers- kronos
mooi stukje Roland!
RolandBergeys: Dank je, Dirk! Seffens het vervolg. - soezel
erg graag gelezen, leest zo lekker weg :D
ik heb goede herinneringen aan mallorca, heerlijk
liefs
RolandBergeys: Dnak je, morgen het vervolg! - SabineLuypaert
oioi blinkenden boktand en wippende wenkbrauw (de rilleg verkroop hier al (smile) maar dat type germanen ken ik niet zenn ehahaha (smakelijk stukje weer , dat is zeker
RolandBergeys: merciekes, Sabine! - Ghislaine
Mallorca het versiereiland. Ibisa het drugseiland. Ik versier liever thuis, dan heb ik keus die me verstaat hahaha.
RolandBergeys: Dank je, Ghislaine voor die ludieke fb. - Mistaker
Heel aangenaam om te lezen!
Groet,
Greta
RolandBergeys: Dank je, Greta! - ERWEE
Muy bueno!
RolandBergeys: Gracias, Erwee! - dichtduvel
Graag gelezen, Jef
RolandBergeys: Thx, Jef! - ivo
zeer mooi en zeer origineel benieuwd wat het overige wordt ...
RolandBergeys: Wat volgt zijn zeer avontuurlijke kronieken, Ivo, waargebeurd, tikje grappig, tikje meeslepend. Thx voor je waardering. - miepe
dat komt ervan, Roland, als men je overhaalt...
heel leuk!
RolandBergeys: Merciekes, Miepe! - Henri_Cylma
nen echte Bergeys!
RolandBergeys: Hihi, leuke fb, Henri. Wordt vervolgd. - littlefairytale
naar verluidt zonder t?
ze wezen de bevolking terug klinkt wat gezocht..;
stuur je eens de data door?
Mooi Roland smaakt naar meer. tine
RolandBergeys: Dank je, LFT. Naar verluidt met, hoor. En dit wordt vervolgd, ja. - aquaangel
Ik vond mijn vakanties op Mallorca
altijd erg aangenaam.
net als dit «Aquaangel x»
RolandBergeys: Dank je, het vervolg komt eraan... x - fenk
Vlot en grappig verteld. Maar je weet al stiilekesaan wat ik van je vertellerskwaliteiten vind. (dengroene!)
(een nanodetail: tweemaal zet je een komma achter "Gelukkig maar", en telkens zet me dat op het verkeerde been, alsof je naar de vorige zin refereert, terwijl het steeds slaat op wat nog moet komen)
RolandBergeys: Dank je, zal het' ns bekijken. - koyaanisqatsi
Olé!
RolandBergeys: Merci, Koya, merci. 't Was zweten daar... - Theo_Roosen
Roland, Roland..... en gij noemt U zelf een amateurke ? Mijn kl.....
Wat moet ik nu zeggen om niet in herhaling te vallen. IK heb het U ooit eens gevraagd, maar ge hebt er niet op geantwoord, weet je wel ? Waarschijnlijk uit vrees versleten te worden voor een intellectueel. En dan ? Is dat soms een ziekte ? Moet ge beschaamd zijn omdat ge kunt schrijven met een grote S. Bescheidenheid is een deugd, zegt men. Wel, jouw bescheidenheid is een deugd voor ons.
Dit stukje heeft me geweldig bekoord. Je humor getuigt van een zeldzaamheid die weinigen is gegeven. ... Palma, een LEGO huisje .... Je moet er maar op komen, hé. Ik stop ermee je op te hemelen. Waarschijnlijk hangt het ook jouw voeten uit, wat ik begrijp. Toch een laatste woordje. Je stukjes lezen is een vreugd, je feedbacken een onmogelijke opdracht. Wie ben ik ? Wie zijn wij ? Groetjes, Theo.
RolandBergeys: We zijn allen gelijk Theo, we hebben allen iets te vertellen. Sommigen onder ons bereiken meer mensen dan anderen, maar dat is geen verdienste op zich. Ik doe gewoon m'n best. De komende dagen volgt heel mijn relaas over Mallorca, avonturen van een vrijgezel om zo te zeggen (ben nu al lang gelukkig getrouwd). - teevee
Jij hebt een heerlijk leven kunnen leiden
al was daarbij de nor niet te vermijden!
RolandBergeys: Hihi, dank je, teevee, als je zin hebt, lees het reeksje helemaal, het is geen fictie. - Lucky
graag gelezen
op naar 't volgende
kroniekje
RolandBergeys: Allez, merci, Lucky, je doet me een enorm plezier door dingen te lezen die - denk ik, hoop ik - in jouw sfeer liggen!
|
