writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Undercover/ de gewilligaard in slaag krijgen

door drebddronefish

Het wordt tijd dat ik mijn sociale verplichtingen eens invul, op eender welke wijze, maar wel geheel en al verstandelijk verantwoord welteverstaan. Tja, even denken. Eerst en vooral mag ik mijn biograaf hier niet in betrekken, dat zou weer het doorschuiven zijn van mijn plichten als burger. Ja, burgerzin, zoals bepaalde politiekertjes oreren of sommige welbespraakte meisjes smalen. Ik snuif dan eens alsof ik niets gehoord heb, maar, wil ik ondervinden wat het burgerschap is, dan ga ik toch eventjes mijn oortjes moeten openzetten en mijn tongetje gewillig laten krullen.
Hoe los ik mijn schuld in, op totaal legale wijze? Aah, geheid, wij worden het klankbord van alle verzuurde grijze oude omaatjes. Ja, zeker weten. Nu nog een werkterrein vinden. Hmm, maar dat is van minder belang. Zoals het een goede echtgenoot betaamd kieper ik eerst een paar liter bier binnen, bij wijze van empathie en verzachtende omstandigheden uiteraard.
Welgeteld een flink uur doorklokken met verhemelteloos keelgat later, begeef ik me naar het station, alwaar ik wachtend op de trein naar ergens mijn tactieken zal overpeinzen in sacrale geestestoestanden.
Aan het station toegekomen slaat de zinsverbijstering toe bij het zicht van het frêle oude dametje met grijze muts, geduldig gezeten in plastieken kuipzetel. Een weldoordachte economische gezelligheid; gebrouwd in de gladde kopjes van de NMBS mannen. Slimme jongens zijn dat. En ik neem plaats naast haar en terwijl ik me neerzet, adem ik ostentatief mijn bierwalm in haar nek. Het vrouwtje kijkt me verschrikt aan, alsof ze ieder moment kan beginnen trillen, zoals een wekker die afloopt en dan... gedaan. Maar ze begint niet af te lopen, maar eerder ongemakkelijk te schuiven in haar gele stoeltje. 'Dag Madam' zeg ik, het meisje kijkt spichtig weg van mijn botte bierkop. 'Je moet geen schrik hebben Madam, integendeel, ik vertegenwoordig hier de staat en wij zijn hier met nieuwe diensten, geheel en al ter uwer beschikking!' en zowaar het madammeke krijgt voorwaar schik in mijn botte kop en 'Aan het werk?' repliceert ze snel, met een glimp van binnenpret in de ogen. 'Ja, uiteraard, geheel en al in vrome overgave, ja! Het nieuwe straathoekwerk als het ware, vanuit een sociologisch verantwoorde ethiek, met andere woorden Madam; ik ben hier om al uw frustraties op te vangen, opgelopen in uw meer dan schitterende carrière; als braaf schenkertje van werkertjes voor de maatschappij. Zeg eens, hoeveel werkertjes heeft U geworpen?'
Het Madammeke begrijpt het blijkbaar niet, want ze antwoordt niet. 'Ben je doof?' roep ik in haar oor.
Het frêle meisje schrikt zich uit haar stoel en kletst dubbel tegen de ruglening terug. 'Hé, gezelligaard!' monkelt ze voor haar uit. 'Allez, hoeveel...eugh kinderen heb je deze wereld geschonken?' 'Zes' floept ze er uit. 'Aha, heel wat wereld- en dierenleed, zes, tssk, even bedenken, hoe we dat hier op een verantwoorde manier gaan oplossen...Wel Madam, geeft me zes kletsen rond de oren, dat moet dan uw hartje opluchten en dan kan uw gemoedje zakken en later kun je dan tevreden sterven...En zowaar, ik krijg een klets rond mijn oren en er ontsnapt mij een hoog gilletje. Het Madammetje springt recht vanuit haar stoel en geeft me nog een klets. 'Heel goed, mevrouw' antwoord ik 'maar probeer wat harder te slaan, anders heeft het niet veel zin, uiteraard. Je moet beginnen met een goede houding, de benen lichtjes gespreid, de rechter schouder en heup naar achter draaien en er dan een goede swing in geven...dat zou het hem moeten doen.' Haar ogen beginnen weg te draaien en ze verstijft, ik vermoed ergens dat ze het niet begrijpt. Hmm, bedenk ik, we moeten dat anders oplossen. 'Gaan we eens knokkelen? Jij mag met je kneukels op de bovenkant van mijn hand slaan en ik mag dan wegtrekken, als jij dan mist, is het mijn beurt. Het wijfje schiet in de lach 'Zot!' en draait zich om in de richting van het perron.
'Shit!' roep ik uit 'Weeral een beroep gemist!' en ik druip af, huiswaarts, alwaar ik me in bad nieuwe visionaire ideeën ga aanmeten.

 

feedback van andere lezers

  • feniks
    Waanzinnig geestig!
    En goed geschreven.
    Deel drebbie maar bij de onzin in...!

    in sacrale geestestoestanden->weet niet in hoeveel geestestoestanden jij tegelijkertijd kan verkeren, maar ik zou het hier bij één houden
  • ivo
    ik snap dit verhaal niet zo goed, het zal wel aan mij liggen -grmfl-

  • Ghislaine
    Je bent me er ééntje, wel van het goede soort. Daarom lees ik je ook graag. Het moet niet allemaal lief en teder of schattig wezen. Ik veeg liever in jouw verhalen, de sperma van het scherm.
    drebddronefish: Ligt het er zo dik op dan? Dat je de letters niet meer ziet, tssk, ik ga een beetje voorzichtiger wezen in het vervolg ofwel wat minder eitjes eten:-)
    groetjes
  • SabineLuypaert
    heerlijk hillarisch stukje toch wel zenne, helemaal pseudo-onderbewustzijn en verstandelijk verantwoord natuurlijk, jeetje, kzag zo ne sketsch voor mijn ogen afspelen, met bierwalm en al incluis (smile) cool
    drebddronefish: Uit het leven gegrepen, volledig autobiografisch eigenlijk, eh, ewel stiekem zou ik dat toch eens willen doen:-)
    groetjes
  • verf
    Zes' floept ze er uit hi hi
  • Vansion
    een héérlijk ontspannende , deze !
    drebddronefish: Ewel, ik wil eigenlijk alles van een soort ontspanderigheid te voorzien, het lukt me nog best van al als ik vettig lachende mijn verhaal zit te schrijven natuurlijk:-)
  • RolandBergeys
    inrtigerend, boeiend geschreven, cynisch ook, knap
  • erinneke
    het andere kon mij meer bekoren, maar ook deze doet mij glimlachen.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .