Volg ons op facebook
|
< terug
Schrijversdrama.
Ik heb al de hele dag vernietigende kritieken gekregen op een stukje tekst waarvan ik dacht dat het eigenlijk wel knap in elkaar zat. Mijn allerlaatste gedicht werd amper bekeken, de grond ingeboord en daar heb je het dan. De twijfel slaat toe.
'Schrijf ik dan zo slecht, is het allemaal nog wel de moeite waard, voor wie of wat zou ik er nog aan beginnen, laat staan, verder doen?'
Het maakt me zo woedend dat ik denk: 'ik zal ze eens wat laten zien, ze gaan nog raar opkijken.'
'Nu ga ik pas echt eens vernieuwend uit de hoek komen, ze met verstomming slaan.'
Ongemerkt glijden de uren voorbij, krijg ik pijn aan de ogen van het staren naar een maagdelijk wit blad, maar hoe hard ik ook probeer, het lukt gewoon niet. Zit ik toch wel met een writersblock zeker! Net nu. Het zal je maar overkomen.
Niet getreurd, dan maar even de post doornemen. Een tiental brieven van uitgeverijen. Allen met een vriendelijk woord, een bedankje voor het insturen van dat laatste manuscript, maar helaas…volgende keer beter. Dedju toch!
De laatste brief trekt de aandacht. Een uitnodiging om een voordracht te houden in de plaatselijke parochiezaal. Hun eerste keuze had zich laten verontschuldigen, kon die avond niet aanwezig zijn wegens ziekte. Dus hoopten ze dat ik kon invallen om een totale afgang te vermijden. Nou ja, ze weten wel iemand te flatteren. Maar kom, dit is mijn kans. Eindelijk een doorbraak. Even later voel ik de eerste buikrampen opkomen en spoed ik mij naar het toilet. De plankenkoorts is al begonnen. Wist niet eens dat ik die had.
Uren later lig ik te woelen in mijn bed. De avond was een regelrechte martelgang. Er was een pak volk aanwezig, daar niet van, maar die waren allen misnoegd dat de hoofdact was gewijzigd. Ze voelden zich beetgenomen. Velen vroegen zelfs hun inkomgeld terug.
Na het nodige tumult werd ik aangekondigd. Het angstzweet droop van mij af terwijl ik hortend en stotend mijn ding bracht. Stukken tekst vergat ik gewoon, mijn papieren gleden meermaals op het podium. Het applaus was matig, boegeroep luidkeels. Beschaamd droop ik af. De drink achteraf heb ik gemist. Mij laten verontschuldigen wegens…ziekte.
Dan maar wat lectuur doornemen, zal mijn zinnen verzetten. Ik neem het tijdschrift ter hand dat ik vandaag gekocht heb en begin erin te bladeren. Eén tekst trekt mijn aandacht en begin ik te lezen. Hoe verder ik lees, hoe witter ik wegtrek. Yessss, roep ik uit! Ze hebben een tekst van mij gepubliceerd. Eindelijk is het gelukt. Vol enthousiasme lees ik verder, kan er maar niet genoeg van krijgen. En dan, nee toch! Merk ik dat de tekst onder een andere auteursnaam is geplaatst. Het is niet mijn naam!
'Plagiaat schreeuw ik uit, houdt het dan echt niet op vandaag. 'Ik doe ze een proces aan en scheur vol woede het boekje aan flarden.'
'Laat ik mij dan maar een stuk in mijn kraag drinken, eventjes alles vergeten bij een paar glazen wijn. Wie weet kan ik er op een dag wel om lachen, want zo wil ik ze niet meer meemaken. Zulke dagen zorgen er enkel voor dat je de slaap niet kunt vatten. Het zijn dan ook regelrechte baaldagen.'
Dat ik na een uur zoeken tot de vaststelling kom dat ik zonder wijn zit, kan er ook nog wel bij. Als het moet tegenzitten, dan maar liever alles ineens. Ik kan het maar gehad hebben……
feedback van andere lezers- Ghislaine
Nooit gehoord dat Murphy vrienden en één broer had?
dannycant: Ik denk dat het mijn broer is.... :-) groetjes en bedankt - ivo
zeer grappig verhaal, en zeker dat van het plagiaat ..
het leven zit soms vreemd in elkaar ..
dannycant: Zeker weten.... bedankt en groeten - RolandBergeys
-hen met verstomming slaan, niet ze-;
-alle met een vriendelijk woord;
-buikkrampen;
-maar die waren misnoegd: de die verwijst naar volk, dat klopt
niet. Maar de aanwezigen waren misnoegd? De toeschouwers?
De mensen?;
-het applaus was matig, het boegeroep luidkeels (je kan die
tweede het niet weglaten, je hebt geen onderwerp en geen
werkwoord). Wat ook wel kan: het applaus was matig,
boegeroep was luidkeels;
-de brief trekt de aandacht, de tekts trekt de aandacht, in zo'n
kort stukje gebruik je dezelfde uitdrukking, je zou dat anders
kunnen oplossen;
-'Plagiaat', schreeuw ik uit, 'houdt het dan echt niet op vandaag?';
-ik doe hen een proces aan;
-zo wil ik ze niet meer meemaken: wat bedoel je met ze?
Best een leuk idee, wel wat veel fouten in zo'n kort stukje, vind ik.
dannycant: Je hebt overschot van gelijk.... moet grondig opgekuist worden... :-)
Bedankt en groeten - Joop_Eters
Buikrampen vind ik een goeie vondst!
dannycant: Is het ook... regelrechte ramp... :-)
Bedankt en groeten - Gaya
Wat een drama! leuk geschreven..
Gr.
dannycant: Dank daarvoor en groetjes - SabineLuypaert
tjee danny, dit is pure horror hoor brrrr, khop dat het nen horrordroom was he, en dat hoop ik echt , zo niet (smile) ferm sterk neergezet
dannycant: Dank daarvoor... :-) groetjes - Dulcera
Goh ... en als je nu eens gewoon, heel simpel, alleen voor de lol zou schrijven? Gewoon voor het leuke, het plezier dat je eraan beleeft? Zonder dat je de eeuwige roem najaagt, of zo graag verafgood zou worden? (gadver, hoe schrijf je eigenlijk verafgood?)
Dat is wat er door mijn hoofd ging toen ik dit las ... en ik had zo medelijden met dat personage dat zo graag wil, en maar niet, niet, op geen enkele manier, kan.
triest-grappig.
groetjes
Tina
dannycant: Gelukkig maar fictie;... :-)
Bedankt en groetjes (ik schrijf voor de lol...zeker weten)
|
