Volg ons op facebook
|
< terug
Het tragische leven van Dalida
Yolande Gigliotti werd op 17 januari 1933 in Cairo geboren als kind van Italiaanse emigranten. In 1954 werd ze verkozen tot Miss Egypte en vervolgens trok ze naar Parijs waar ze als actrice aan de bak probeerde te komen. Dat is nooit gelukt maar haar bestaan is zeker niet ongemerkt voorbijgegaan.
In Parijs leerde ze een aantal 'nieuwe rijken' kennen, die een beslissende rol in haar tragische leven zouden spelen. In de eerste plaats was daar Bruno Coquatrix, die een radioprogramma presenteerde en Yolande als 'Dalida' de Franse versie van "Stanger in paradise" ("Etrangère au paradis") liet zingen in het bijzijn van de Poolse artistiek directeur van de zender, Lucien Morisse, en de playboy en platenuitgever Eddie Barclay. Op hun advies werd "Bambino" uitgebracht, de Franse vertaling van een Napolitaans liedje; het werd een enorm succes. Gezien haar 'contacten' mocht ze in 1956 al optreden in het voorprogramma van Charles Aznavour in de Olympia en een jaar later waren er van "Bambino" al 300.000 exemplaren verkocht.
Hoewel hij al getrouwd was, week Lucien Morisse niet van haar zijde. In april 1961 huwden Dalida en hij eindelijk met elkaar maar op toernee in Cannes ontmoette ze ene Jean Sobieski op wie ze verliefd werd. Een jaar later kocht ze een prachtig huis in Montmartre waar ze tot op het einde van haar leven zou blijven wonen. Rond diezelfde tijd scheidde ze van Lucien Morisse en brak ze met Jean Sobieski: drastische maatregelen, en vervolgens blondeerde ze ook nog haar haren! Enige jaren later kwam haar broer Bruno bij haar wonen; hij werd haar manager.
In '66 ontmoette ze in de voorbereiding van het Festival van San Remo de debutant Luigi Tenco, op wie ze smoorverliefd raakte. Ze zongen er allebei "Ciao Amore" en kondigden ook meteen hun huwelijk aan. Luigi kon het echter niet verkroppen dat hij naast de overwinning greep en pleegde zelfmoord.
Bij Dalida sloegen daardoor begrijpelijkerwijs de stoppen door en ze ondernam een zelfmoordpoging. Later ging ze opnieuw optreden, altijd in een wit kleed, en met een nieuw repertoire.
In 1970 pleegde haar eerste echtgenoot Lucien Morisse zelfmoord.
Drie jaar later nam ze een duet op met Alain Delon: "Paroles, paroles", een vertaling uit het Italiaans. Het is dat nummer met het zinnetje 'Bonbons et chocolat', als dat iemand nog wat zegt tenminste…
Ze leerde in die tijd haar nieuwe levensgezel kennen: Robert Chanfray, bijgenaamd de graaf van St. Germain. Mooie bijnaam hoor.
Begin '74 stond ze voor de zoveelste keer in de Olympia en zong ter gelegenheid hiervan een bijna acht mininuten durend lied: "Gigi l' Amoroso", dat in twaalf landen een nummer één hit werd. Nutteloze maar wel leuke informatie: de Antwerpse groep de Strangers maakte hiervan een vertaling genaamd "Schele Van der Linden".
In het begin van de jaren tachtig brak ze met haar 'comte St. Germain' en ging eindeloos op toernee om haar chaotische privéleven te vergeten. Ondertussen steunde ze de verkiezingscampagne van François Mitterand.
In '83 pleegde Richard Chanfray, haar graaf van St. Germain, zelfmoord in Saint Tropez. Dalida was zwaar onder de indruk van deze nieuwe zelfmoord uit haar vroegere entourage en na een geheime relatie met een getrouwde man, maakte ze op 3 mei 1987 een einde aan haar leven door een whisky met veertig slaappillen naar binnen te gieten. Ze liet een briefje na met de tekst: 'Vergeef me, het leven is ondragelijk'.
Dalida ligt begraven op het kerkhof van Montmartre en een plein in Montmartre draagt haar naam (place Dalida). Er staat daar ook een klein standbeeldje van haar en ooit heb ik aan een groepje Japanse toeristen proberen uit te leggen wie die Dalida nou eigenlijk was. Nog een hele klus…
feedback van andere lezers- Kapiteinsebbos
knap verhaal over een bijzondere dame!
dikke knuffel,
xxxx
Mistaker: Ja, echt een heel apart type en wat een tragisch leven...
Bedankt voor je fijne reactie kapitein!
Groet,
Greta - ivo
beschrijvend mooi geschreven, iets wat afstandelijk - maar dat is het gerne ook ... graag gelezen en weer wat opgestoken
Mistaker: Ik ben ook een afstandelijk type Ivo ;-)
Hartelijk dank voor je mooie reactie!
Groet,
Greta - ERWEE
Klopt.
En wist je hoe het kwam dat Gigi l'Amoroso zo grote hit kon worden?
Aanvankelijk liep het nummer niet erg denderend in Frankrijk. Te lang voor de meeste radioprogramma's.
Ze werd uitgenodigd voor een optreden op een deelzender van Radio 2, omroep Limburg, waar op de zaterrdagochtend een programma liep 'Te bed of niet te bed' in een presentatie en productie van Jos Ghysen, radiofenomeen in die tijd hier.
Dalida bracht oa. Gigi, gevolgd door een interviewtje, en het nummer was vertrokken.
Graag gelezen hoor!
Mistaker: Heeee leuke info, dat wist ik helemaal niet! Jos Ghysen kan ik me nog wel herinneren, mijn moeder kon die man niet uitstaan net zomin als Lutgart Simoens. Geen idee waarom niet...
Bedankt voor je lovende woorden ERWEE!
Groet,
Greta - harmandi
Wat mooi om dit hier te lezen. Vorig jaar heb ik een miniserie gezien over het leven van Dalida. Tot dat moment wist ik niets van haar, anders dan de hits uit mijn jeugd. Haar leven was inderdaad tragisch, je hebt de feiten hier compact neergezet.
Mistaker: Dank je voor je mooie reactie Harmandi! Ik heb haar altijd een fascinerend persoon gevonden.
Groet,
Greta - Ghislaine
Mooie hommage aan een Lady.
Mistaker: Bedankt Ghislaine!
Groet,
Greta - aquaangel
heel mooi
enkel de zin met -naar binnen gieten- vind ik niet
zo fraai klinken, beetje volkstaal en misschien hier wat
ongepast.
Verder heel informatief....
Ja en je kunt natuurlijk niet Japans spreken :P:P:P xxx
Mistaker: Ik had eerst acherover slaan, da's nog erger :-(
Misschien verander ik het wel ja, je hebt wel gelijk.
Misschien is Chinees wel wat ;-)
xxxx - RolandBergeys
Mooi geschreven, inderdaad.
Mistaker: Bedankt Roland!
Groet,
Greta - Wee
Ze heeft het eigenlijk nog lang volgehouden ...
Mooi verhaald, Greta.
x
Mistaker: Mijn ex-vriend was geobsedeerd door die vrouw, door meer personen trouwens, dat was een vreemd (maar wel leuk) trekje van 'm.
Ik ga je zo een mail sturen.
Greta x
|
