Volg ons op facebook
|
< terug
Het zit snor!
Voor mijn verjaardag heb ik een gelaatsmassage cadeau gekregen in een echt schoonheidssalon. Het voordeel was dat we beide gelijktijdig 'geholpen' konden worden, én dat leek ons heel plezant.
Voor mij was het de eerste keer in mijn leven dat ik een schoonheidssalon zou betreden en dat vond ik eng en tegelijkertijd ook een hele uitdaging. Gelukkig was mijn vriendin erbij. De inkomhal met drie marmeren trapjes leidde ons naar de ontvangstruimte, waar we verwelkomd werden door een jonge onopgemaakte assistente in witte doktersjas. We volgden haar een smalle witte trap op. Ik waande me meteen in het zonnige Griekenland. Mijn Griekse hallucinatie was snel over toen we de behandelingskamer betraden. In een grote ruimte, die voorheen gebruikt werd als twee kamers, stonden in het midden van elke kamer een tandartsstoel, weliswaar bekleedt met zachte badhanddoeken of fleecedekens. De klinisch witte ruimte ademde een medische sfeer uit, dat in de verste verte niet meer aan een welness-en ontspanningsruimte kon tippen. Alléén de grote, verschuifbare staande lamp die gewoonlijk boven zo'n tandartsstoel hing, ontbrak. Een fel met make-up opgemaakte dame, eveneens in smetteloos witte doktersjas wees naar de stoel in de verste kamer. De opgemaakte dame vertelde ons dat we best ons topje of t-shirt konden uitdoen want bij de gezichtsbehandeling behoorde ook een schouder-en nekmassage. Onwennig deed ik mijn t-shirt uit want ik voelde me niet ontspannen bij die te fel opgemaakte mevrouw. Ik had het gevoel dat ze me meteen beoordeelde op mijn onkunde en kennis over schoonheidsbehandelingen. Door de grote, maar gelukkig deels matte ramen zag ik twee mannen op ladders gaten in de muur boren. Als ze zich bukten, konden ze rechtstreeks door de niet afgeplakte streep ramen naar binnen kijken en dat vond ik allesbehalve aantrekkelijk. Ik schoof het fleece dekentje, ter vervanging van mijn t-shirt wat meer boven mijn borstkas.
De mevrouw vroeg of ik goed lag. Ze had de stoel tot halve rugligging getransformeerd.
New age-achtige klanken moesten voor een aangename relaxatie zorgen en de twee werkmannen boorden er ondertussen wat bass klanken bij. Dat wekte wel de wrevel en ergenis van de schoonheidssalondame op maar verder dan 'ik hoop dat ze snel stoppen en als ze niet gauw stoppen, ga ik me boos maken' gebeurde er niets. Intussen smeerde ze lustig de ene crème, scrub, lotion na de andere op mijn gezicht, en veegde ze met warme lappen enkele minuten later die crèmes er weer af. Een 'Sesam open-u-poriën'- machine besproeide vochtige walmen in mijn gezicht. Met haar lange, donkerrode gelakte nagels, gewikkeld in zachte zakdoekjes kneep ze mijn niet nog helemaal gerijpte puistjes uit. Auw!
Een frisse vintage lotion op mijn wangen en een kleimasker op de rest van mijn gezicht, zorgden voor de perfecte afwerking van deze gelaatsmassage.
Bij de gezichtsmassage behoorde ook een gratis knipbeurt van de wenkbrauwen. Dat was één van de redenen waarom ik voor een gezichtsmassage gekozen had. Mijn wenkbrauwen hadden sinds eeuwen geen schaar of pincet meer gezien en dus hadden ze in de loop van de jaren voor een eigen-tijdse coupe gezorgd. Mijn 'verzorgster' opteerde meteen voor de harsmethode: "direct én efficiënt, vooral bij een eerste beurt", voegde ze er informatief aan toe. Haar collega ging mijn vriendin te lijf met een pincet, wat bij haar een gevoel van muizenbeetjes te weeg bracht.
"Zal ik uw bovenlip ook ontharen of doet u niets aan uw snor?"
'Aan mijn snor?'
"Euh... euhm... ja, doet u maar" antwoordde ik verbouwereerd want bij mijn weten hàd ik geen snor. Ja, wel wat haartjes, zoals iedereen die wel heeft, maar een snor?
Ze maakte weer wat plakjes hars warm en kleefde ze op mijn harige bovenlip. Ik voelde me beschaamd, vooral omdat die assistente geen aanstalte maakte om de zogenaamde snor van mijn vriendin eveneens te verwijderen. Tijdens het harsen merkte de dame terloops op: "het zijn echt wel kleine donshaartjes die u heeft".
'tja, wat had u dan gedacht, madame' dacht ik bij mezelf maar zweeg.
Aan de receptie legden we het geld bij elkaar. De opgemaakte dame, tevens eigenares van de zaak zei:
"Voor u is het 52 euro". Ze gebaarde naar mij. "En voor u is het 45 euro".
"Wat! 7 euro voor het knippen van een snor die er geen was?"
"Wat een geldklopperij". Als ik nu journaliste was geweest voor een of ander tijdschrift had dit salon een ruime onvoldoende gekregen.
De eigenares gaf ons nog wat reclamefolders mee en ze nodigde ons ook uit voor een gratis gelaatsmassage op de Opendeur-dag a.s. 21 april omdat we niet in alle stilte en rust hadden kunnen genieten van de gelaatsbehandeling. Toch wel een mooi gebaar, vind je niet?.
En één ding is zeker! Mijn snor zal tegen dan nog niet (bij)gegroeid zijn.
feedback van andere lezers- aquaangel
leuk verhaaltje
dit salon?? deze salon...
xx - ivo
oeps de realiteit van het afzetten tegen de drang om te passen in het ideaal dat wij allemaal voor ogen hebben. Een combinatie die geld doet rollen ...
zwartkopje: leuke reactie Ivo!
groetjes,
zwartkopje - Ghislaine
Mooi de welnessbusiness onder de loep gelegd. Tja, wij als vrouwen kopen graag dromen en tellen daar behoorlijk voor neer. Jammer dat niet iedereen mijn mentaliteit heeft. Er is plaats genoeg om naast me te kijken als het u niet aanstaat.
zwartkopje: hihi... leuke mentaliteit. En...valt dat mee als mensen naast je kijken terwijl ze met je aan het spreken zijn ;) ?
groetjes,
Isabella - RolandBergeys
Leuk, een typisch Zwartkoppiaens verhaaltje, fris, ludiek, gedreven geschreven.
zwartkopje: Dank je voor je lovende feedback.
groetjes,
zwartkopje - muis
Puur natuur voor mij graag:) 'k heb zo niet voor schoonheidssalons.
Een vlot verhaaltje over eens iets anders:)
groetjes
zwartkopje: Dank je voor je toffe feedback.
groetjes,
zwartkopje - mistral
die foldertjes schreeuwen wellness uit en als je buiten komt sta je daar met je rode glimmende gelaat ... en kale snor!
zwartkopje: hihi... inderdaad, behalve ik glom niet maar zag eerder lijkbleek, ha ha
groetjes,
zwartkopje
|
