Volg ons op facebook
|
< terug
Delhi-Manali
Beste feedbackers
ik zet mijn eerste wankele stapjes op het prozapad. Het opgelegde) thema is avontuur on the road. Vertel me waar het schort en hapert, hinkt of hobbelt.
Alvast oprechte dank!
Delhi-Manali
Eric vond dat we de bus naar Manali moesten nemen. We zaten zo ver mogelijk van elkaar in de riksja die ons door Delhi voerde. Geen conflict, geen plotse koelte dreef ons zo ver uiteen, maar de vochtige hitte, die maar niet wijken wilde voor de moesson. We waren op weg naar een ontmoeting met Sunny Angchuk, onze Indische reisagent. Zelf had hij ook even genoeg van de zon en hij ontving ons in een koel kantoor op Connaught Place. De airco zorgde prompt voor reanimatie van lijf en geest en de reisplannen kwamen in een stroomversnelling terecht: een luxe nachtbus mét airco zou ons in 16 uur naar Manali voeren.
India eiste echter snel na vertrek zijn rechten op en de airco wuifde ons al in de buitenwijken van Delhi broeierig uit. Ook de motor vroeg als een verwend kind, geregeld om aandacht. Ons busje werd bevolkt door Indiërs wier kennis van het Engels recht evenredig was met hun interesse voor die 2 allochtonen. De vallende nacht temperde gelukkig de zinderende hitte en de bus slingerde zich moeizaam de flitsende en rommelende bergen in. Het vuurwerk van de moesson bracht ons om 5 uur 's nachts tot stilstand. De karavaan naar het noorden, het lange lint was letterlijk de weg kwijt, verdwenen onder schuivende moddermassa's. Eindeloze files op de enige toegangsweg naar Ladakh, kilometers lang overspoeld door rotsblokken en roodbruine modder. De dappersten onder de Indiërs slipten te voet of met de brommer rond in een poging om de rondgonzende berichten op te vangen: 'er zijn nog minstens 4 wegverzakkingen', ' een bus zit bedolven onder de modder en er is geen spoor van de passagiers', ' er zitten 2 maffe Belgen onder ons',....
De zon kwam aarzelend op en speelde getuige: Indiërs doken de bosjes in, flosten met ontschorste twijgjes en zelfs zij werden langzamerhand ongedurig. We kropen voor de zoveelste keer in de bus voor weer een valse start. De dieselwalmen voerden een pas-de-deux op met onze zweetvoeten en we overwogen onze oordopjes een andere functie te geven. Felle dorst dreef ons weer de bus uit, op zoek naar een theestalletje . Toen de eerste slok onze keel bereikte, gebeurde het: de karavaan zette zich onverhoeds in beweging, geen generale repetitie van een vertrek, het was ernst deze keer. Onze bus verdween in de processie van voertuigen, die langzaam opdroogde. En wij, wij bleven achter op het modderige asfalt, waarop de zon weer met loden vuist regeerde.
Het mikpunt van spottende tegenliggers werden we, terwijl onze wanhoop groeide, samen met de modder in onze sandalen. 3 km verderop gingen de verkeerssluizen abrupt weer open en 2 ruige truckers beschikten toch over een hart en tolereerden ons in hun kleurrijk gevaarte.Vanuit ons rijdende haviksnest speurden we naar onze bus die er met onze bagage en Himalaydromen vandoor was gegaan. We laveerden tussen boosheid en wanhoop, onze vakantieplannen weggespoeld door de moesson. En we hadden nog steeds dorst.
Nog een lift later doemde de bus eindelijk op aan een wegrestaurant. We klommen vermoeid en scheldend naar binnen, de blikken van onze medepassagiers trotserend die zoveel commotie niet begrepen.Ons lot ligt toch in de palm van zoveel godenhanden?
Gefnuikt door honger en dorst stapten we enkele uren later in Kullu uit. Manali was een halte te ver. We tuimelden met onze bagage de bus uit, pardoes in een frisgroene berm vol cannabisplanten. Wat een trip.
feedback van andere lezers- RolandBergeys
-maar de vochtige kilte etc... deed dat. (anders heeft de bijzin die
je begint met maar geen werkwoord);
-ik zou de cijfers voluit schrijven, je bent niet met statistieken
bezig :))
Een heel boeiend, vlot geschreven reisverslag.
louisaatje: ik ga hier zeker rekening mee houden!! - ivo
een hevig reisverslag. Als verhaal mis ik de betrokkenheid, het blijft heel vrijblijvend voor de lezer.
Maar ik vind het wel mooi en ik heb het heel graag gelezen ...
en mijn beoordeling is geen stroop op wat geen baard is, want het was idd heel gladjes en zeer leuk geschreven .. *smile*
goed zo ... verder doen .. en je schrijft binnen enkele maanden je eerste roman ...
louisaatje: wow, wow - KOYAANISQATSI
"een berm vol cannabisplanten... wat een trip..."
dat zal wel, als je die hele berm hebt opgerookt!
graag gelezen!
louisaatje: thx! - erinneke
Dit heb je geschreven met een vlotte pen en het leest dan ook op die manier. De zinnen zijn niet te lang, er zit genoeg detail in om een beeld te vormen en het verhaal kan je haast meebeleven. Ik voelde de hitte alvast tot hier. Het einde is leuk en grappig en wat mij betreft is dit een zeer leuk eerste verhaaltje.
louisaatje: hmm, lovende fb, waar ik heel blij mee ben!!! - ERWEE
Zeer knappe eersteling. Ook schrijftechnisch. Graag gelezen.
Misschien op computeristiek vlak eens kijken naar de punten achter bepaalde zinnen, dan een spatie, dan de volgende zin.
louisaatje: ik kan absoluut niet typen :-( Bedankt voor geweldige fb! - Vansion
goed en zorgvuldig be- en geschreven
fijn bedacht slot
ik lees later meer van je hand!
louisaatje: wow, tof dat je gaat zoeken in mijn 'archief'. ik apprecieer je mening ten zeerste, zeker als ik zie waartoe je zelf in staat bent op het gebied van proza. Aan een ding ontbreekt het mij ten zeerste, en dat is aan fantasie, dus zelfs het slot heb ik niet bedacht, hoogstens stilistisch wat opgesmukt en episch wat verdicht , het duurde in werkelijkheid nog wel even eer we het doorkregen wat voor planten het waren, we vonden dat zo raar rook ;-)
|
