|
< terug
Eradi en het land van Millo: Hfst.3(b): 'De hoofdstad Batil'
De warmte was meer dan welkom, de vermoeidheid reeds vergeten. "Het kampvuur dient niet enkel om ons te verwarmen, het houdt ook de wolven bij ons vandaan. Vele jagers komen hier op ze jagen."
Eradi nam het brood uit een van zijn vodden en deelde het met Betran. Ook het schaakspel bleef niet achter. In de gloed van het vuur bekeek hij Betran aandachtig. De flakkering van de vlammen zorgden voor een geheimzinnige uitdrukking. Eradi kon het niet laten zich af te vragen waar Betran vandaan kwam. Ook hij was gevallen de nieuwsgierigheid die de vele Taubiniërs hadden. De vlammen dansten speels voor Eradi's ogen en dommelden hem in een diepe slaap. Schaakmat.
Eradi voelde iets snuffelen aan zijn voeten. Voorzichtig opende hij zijn ogen. Het kampvuur was uitgewaaid en wolven lieten hun kans niet liggen. Hij zag er maar twee, de rest zat ongetwijfeld toe te kijken. Eradi's hand bewoog langzaam naar zijn linkerheup. Hij nam de dolk stevig vast. Net op dat moment sprong Betran recht waarop Eradi zijn voorbeeld volgde.
De wolven werden afgeschrikt. Betran en Eradi maakten een nieuw kampvuur en besloten wacht te houden.
"Opstaan, jongeheer!" Betran wekte onze held door hem langzaam heen en weer te schudden. "We hebben nog een hele weg voor de boeg."
net op het ogenblik dat deze dag identiek leek te worden aan de dag ervoor, kwamen Eradi en Betran uit het bos, recht de open vlakten in. Het is niet ver meer.
De spierwitte torens verschenen aan de horizon. Het leken wel de vingers van een betonnen hand, klaar om de vijand te verpletteren. Eradi kon zes torens onderscheiden. Het leek wel de stad van God, een stad gecreëerd uit wolken, donder en bliksem zijn geleide.
Een lange rij wachtenden. Er stond iets te gebeuren. Het duo liep door de immense poort de stad in. Het gejuich versterkte. De paarden weigerden nog een stap te zetten. Betran stapte af en leidde hen naar de dichtstbijzijnde herberg. Hij had een kort gesprek met de waard en kwam terug buitengestormd. "Wat er met mij ook gebeurd, overhandig deze brief aan Fiande. Zij weet raad."
Eradi besefte niet wat er gaande was. Hij stopte de brief weg, maar verloor Betran uit het oog. Geschrokken liep hij de menigte in.
De guillotine stond dreigend in het midden van de markt. Doch zorgde zij al jaren voor sensatie in de stad. Vandaag twee dieven en een ketter aan de beurt en iedereen smulde ervan. Eradi merkte Betran op vooraan het volk. Het ontsnapte Eradi niet om de logica te zoeken. Waarom is deze executie belangrijk?
Tromgeroffel. De menigte zweeg. Tak...Tak...Tak. Het geluid van de guillotine. Iedereen hield zijn adem in; de beul stapte naar het podium gevolgd door de drie gevangenen die voor de gelegenheid een zak over het hoofd kregen. De bewakers wijkten geen stap, maar beseften maar al te goed dat de echte beulen onder het volk zaten.
Ook al waren ze medeinwoners, op deze momenten lieten ze zich van hun slechtste kant zien. Dit kon gaan van spugen en samen scanderen tot gooien van rot fruit. Een klerk las de beschuldigingen van de veroordeelden voor. Eerst aan de beurt was de dief van twee geldbuidels van vooraanstaanden in de stad. Hij kreeg de keuze om de zak over zijn hoofd te laten. De beul liet het touw los, gejuich volgde. Tweede beurt was de ketter. Hij sprak zich openlijk uit over de duisternis die ook de hoofdstad in haar dwang had. Hij sprak beschuldigende woorden uit richting God, daar deze het nodige zonlicht niet verschafte.
"Hij spreekt de waarheid!" Het was Betran die langs de trappen het podium opstapte. "Deze vreemde duisternis wordt veroorzaakt door vreemde wezens van het land van Millo. Het is niet Gods gewoonte ons in de steek te laten!"
"Ketterij, ketterij! Guillotine!" klonk het vanuit alle richtingen. Betran had deze reactie reeds verwacht, hij was bereid te sterven voor een groter doel. Eradi stond versteld. Emotieloos sprong hij te paard richting Taubi, om de waarheid te achterhalen. Had die brief niet verzegeld geweest, was zijn nieuwsgierigheid hem de baas geweest.
Eradi liep langs de grote poort die bij zijn aankomst ontzag teweegbracht. Nu, slechts enkele uren later, maakte hij zichzelf de belofte hier nooit meer terug te komen.
feedback van andere lezers- erinneke
hey, wegens weinig tijd weinig feedback. knap!
eradi: Geen probleem hehe :) - ivo
zeer mooi en zeer goed geschreven
eradi: Bedankt :) Volgende deel komt morgen :) Nu eerst start van duoverhaal met erinneke :) - Henny
Helemaal bijgelezen en je hebt een fan! Kijk nog even naar de cijfers, want die moeten voluit geschreven worden. En hup hup met het volgende deel!
eradi: Hehe :) ik zal elk deel nog even herlezen :) moeten blijkbaar nog wat getallen instaan hehe :)
Ben blij dat ik een fan heb :) - SabineLuypaert
de duivelse inborst van de mensen die van ketterij beschuldigden he brrr, blij in een andere tijd te leven zenne
eradi: Ja, in die tijd moest je nog maar even vloeken en je was een ketter. Ik heb zo ooit eens een boek gelezen over ketters in Nederland. Een gewone roman, maar de dingen die je daar las over de inquisitie ... schandalig! - muis
Het laat me terug gaan in de oude tijd, de middeleeuwen:) Mooi neergepend, en nee, je stelt me niet teleur.
Ik moet alleen stukje voor stukje lezen ovr misschien enkele dagen verspreid.
Don't worry
groetjes
eradi: Ik heb een zwak voor verhalen die zich afspelen in de Middeleeuwen... Dat moet me nogal een tijd geweest zijn.
Geen probleem hoor, je leest wanneer je tijd hebt h? hehe. De teksten gaan niet lopen :)
knufje
-xxxx-
|
