Volg ons op facebook
|
< terug
Belevenissen van een controleur. Niet bang uitgevallen
In de jaren tachtig was ik een actieve medewerker van de dierenbescherming. Regio en wijkhoofd tijdens de collecteweek om te zorgen dat de verspreiding van de collectebussen goed verliep. Medewerkster in het dierenasiel en ik deed ook de controledienst in mijn regio.
Dat hield in dat ik na enige tijd bij de nieuwe bazen thuis ging kijken hoe het met de hond of kat ging. Ook konden de nieuwe bazen vragen stellen als ze iets niet wisten. De een wachtte vol blijdschap mijn komst af en de ander in angst en beven. De controledienst werd nog wel eens verward met de inspectiedienst, maar als ik vertelde dat ik alleen kwam om te kijken hoe goed het dier nu had waren ze meestal gerustgesteld.
Op een dag moest ik naar een voormalige boerderij om te kijken hoe het met een Mechelse herder ging. Ik wist dat hij daar veel ruimte had en als erfhond gehouden werd, dus dat zat wel goed omdat het een echte buitenhond was.
Ik belde aan en hoorde een hond aanslaan, wat schuifelen en enige tijd later ging de voordeur open. Het eerste wat ik zag was de loop van een buks, daarachter stond een man van een jaar of dertig. Gekleed in een vale, vieze broek en met gaten in zijn T-shirt. Zijn blote voeten waren in oude sandalen gestoken.
"Wat moet dat?" vroeg hij nors.
Ik keek hem aan of het voor mij de normaalste gang van zaken was om elke dag in een loop van een geweer te kijken en antwoordde: "Ik ben Henny en ik kom kijken hoe het met uw hond is. Hier is mijn pasje."
Terwijl ik dat zei liet ik mijn pasje van de dierenbescherming zien, daarop stond mijn naam en een pasfoto.
"Hmm," zei hij nog enigszins sceptisch en ik werd binnen gelaten.
Binnen rook het muf en in de keuken zat een vrouw aan een keukentafel die bekleed was met een plastic tafelzeil. Daarop stonden een fles jenever en een fles bier. Aan haar ogen te zien had ze al aardig gedronken en dat al om twee uur in de middag. Een foxje begon aan mijn broek te snuffelen.
"Bende nie geschrokken door onze Piet? Hij was buiten kleiduif aan ut schieten."
"Ik dacht al zoiets, want ik ken meer mensen met die sport."
Het leek mij verstandiger om niet hobby te zeggen omdat sport serieuzer klonk.
"Mag ik u wat vragen stellen? Ik heb namelijk een lijst bij me die ik even met u door wil nemen."
Dat mocht en we namen de vragen door zoals, wat is zijn voeding en hoe vaak wordt de hond uitgelaten. Problemen gaf de hond niet en ik vroeg ook of ik Tarzan en het nachthok mocht zien. Nu kwam de zoon in actie!
"Hij zit buiten op het erf en als ge zijn nachthok wilt zien moette het erf op. Ik denk nie da ge dat durft, want het is ene kwaaie!"
Wat hij niet wist was dat ik een van de vaste verzorgsters van Tarzan was en dat vertelde ik hem ook wijselijk niet.
"Zo'n kwaaie kan het toch niet zijn?" zei ik met een meest onnozele gezicht die ik maar trekken kon. " Anders had het asiel hem nooit vrijgegeven."
"Als gij het erf opdurft en de kooi in durft te gaan krijg de van mij een pilsje, maar betreden op eigen risico!" zei hij met een minachtende blik in zijn ogen.
Ik deed of ik over zijn waarschuwing ernstig nadacht en stemde uiteindelijk toe.
We liepen een lege stal door en kwamen op het erf. We zagen de hond niet zo snel en ik riep daarom: "Tarzan, hier!"
"Da's niet verstandig, vrouwke," hoorde ik naast me, "het is goe dat ik bij oe ben."
Hij ging breeduit staan en vouwde zijn armen over zijn borst. Opeens kwam de hond op ons af rennen.
"Hee, menneke, kom eens hier," zei ik met een vrij hoge stem.
De hond herkende me, breed kwispelend met zijn staart sprong hij tegen mij op en begon hij in mijn gezicht te likken. Ik ging door mijn knieën en begon met de hond te stoeien.
"Hoe kan da nouw?" hoorde ik naast me, "hij is anders heel fel tegen vreemden."
Met moeite kon ik mijn lach inhouden en ik zei maar dat ik dat altijd met honden had.
Tarzan liep kwispelend met mij mee naar het nachthok. Tot verbazing van de nieuwe baas ging ik samen met de hond erin en terwijl ik op Tarzans slaapgedeelte ging zitten kroop de herder ongeveer bij mij op schoot om geaaid en gekroeld te worden. Ondertussen zag ik dat het nachthok goed schoon was en er vers water stond.
De hond had een goed tehuis. Alles was voor Tarzan optimaal. Ik had mijn pilsje verdiend en groot respect afgedwongen bij de man met de buks. Volgens mij vraagt hij zich nog steeds af waarom Tarzan zo vriendelijk en vertrouwd met mij om ging. Voor hem een vraag, voor mij een weet…
feedback van andere lezers- erinneke
Dag Henny, een eenvoudig maar leuk verhaal dat ik graag gelezen heb. Hier en daar zitten er kleine schrijffoutjes in, vergeef me dat ik niet de moeite neem ze eruit te halen, maar ik zit een beetje krap in tijd. Het verhaal heeft het vooral van zijn eerlijke, integere stijl...
Henny: Schrijffouten mag je altijd aangeven en ik ben blij dat je mijn eenvoudige schrijfstijl er kan waarderen - SabineLuypaert
gij stoer hennietje (smile), wel goed lik op stuk, allé zeg, de deur openen met een buks:o de zot, die dacht zeker dat hij in de filmkes speelde
Henny: Ik had al voorkennis van die mensen. :-D Je kent me, ik weet me wel te redden. Morgen deel twee. (hug) - muis
Een heel goed verhaal, ik heb er van genoten. Een hond vergeet zijn baasjes niet:)
groetjes
Henny: In dit geval was ik zijn verzorgster en het klikte meteen goed tussen ons. Dat was mijn voordeel in die situatie. - Mistaker
Leuk verhaal Henny!
Groet,
Greta
Henny: Ja he en ik heb er nog een paar. :-d - ivo
leuk verhaal, vooral omdat het een herkenbare anektdode blijft
Henny: Dat is het zeker, toch in die loop kijken vergeet ik nooit meer. - Ghislaine
Alle uniformen zijn hondenvoer.
Henny: Dat is toch niet te hopen. :-D - Linda
Een heel leuk en warm verhaal dat ik erg graag gelezen heb !
Henny: Dank je en er komen er nog drie. Gewoon verhaaltjes die ik echt heb meegemaakt en leuk zijn om te delen. - gono
Zo voort doen hé?
Henny: Ik doe mijn best gono. ;) - aquaangel
Ga de mijne zo maar eens eten geven! ;)
leuk verhaal henny xx
Henny: Ook een aai van mij geven. Bedankt voor je reactie. :-d - Vansion
zwierig verteld - fijne eigenzinnige slotzin
op naar nummertje 2
Henny: Dank je! Ik ben eigenzinnig. - thijl
Heerlijke anekdote!
Henny: je bent in mijn verhalen gedoken. Erg leuk en de meeste verhalen werken op de lachspieren.
|
