naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Tobias

door bellehelene

Water woekerde tussen ons in, enkele seconden keek hij naar me, alles was stil, hij verdween in het felle oppervlak, enkel zijn voeten friemelden nog zenuwachtig voor me. De hele wereld zonk weg in de donkerte die me omsloot, als donker handen die me knellen tussen hun vingers. Er was geen leven, enkel de jonge voeten die mee wiegden met het water. Mijn laatste beetje zuurstof opgebruikt, keerde ik weer naar alles wat ik verachtte. De zon scheen brutaal op mijn armen, ik waagde kwaad te kijken naar het opperhoofd van licht, enkel een nutteloos wezen keek weer weg. De jongen voor me lachte naar me, ik wist dat ik terug moest lachen, elke vezel van mijn lichaam werkte tegen, elk deel van mijn menselijkheid dwong met te lachen.Een ongemakkelijke lach ontsnapte mijn gelaat wanneer ik hem haastig voorbij zwom.Hij trok me onder water mee en kuste wild op mijn lippen, ik liet me graag doen. Zijn handen pakten me vast waar het goed voelde, zijn woorden waren hard zo als ze moesten zijn. Ik liet me vangen, bewust weliswaar, maar toch niet minder fataal. Zijn harde woorden kon hij niet bewaren, zijn stevige handen werden zacht, zijn blikken liefdevol en zijn bewegingen zenuwachtig. Bang keek naar hem, het zou liefdeloos moeten zijn. In wanhoop en in angst laat ik hem me kussen, laat ik hem het harde spelen en het zachte faken. In mijn gedachte doet hij elke beweging uit lust, ik zie het branden uit zijn ogen, uit zijn lichaam en zijn gehijg. Maar zijn woorden strelen me, als veren op een kinderlijk gezicht. Ik sleur hem van liefde naar leegte en weer. Ik zie zijn ogen koel zijn, maar woorden vertellen me wanhopig dat al wat hij wil is weer "lief" zijn .Ik laat me doen en leg me in zijn armen, als een vogel laat ik me uit mijn nest vallen en mensenhanden me opnemen. Verslagen keer ik terug, naar waar ik woonde vroeger, in een huis waar mensen werken om samen te blijven bij datgene dat ons van elkaar scheidt. Familie!

feedback van andere lezers

• SabineLuypaert
  ik dacht eerst (smile) neee, zeg mijnen Tobias toch niet zeker ;) maar mijn tobiasje is een braaf poezeken, he, ligt hier te maffen half op mij gedrapeerd en zo, dus oef;)
  leuk kort stukje (en dat ik gelokt was door de titel had je vast al door he ;))
  bellehelene: bedankt
  hehe
  xxxx
• ivo
  zeer intrigerend geschreven ... hier zit heel wat achter, ik waag me niet aan een psychologische kijk, want ik ken er te weinig over, maar het is wel een verhaal zeg om over na te denken en vooral om het te laten inweken in m'n verstand ..
  bellehelene: bedankt
  xxxx
• duivelstrikje
  slik, nooit verwacht... begrijp het wel. Alleszins mooi neergeschreven, aandachttrekkend en op de een of andere manier zo doodeerlijk dat het raar doet om te lezen.
  x fien
  bellehelene: dank je fien
  :)
  xxxx
• thijl
  Indrukwekkend. Je werpt wel vragen op met dit verhaal.
  bellehelene: Bedankt, dat doet me deugd
  :)
  xxxxxxx