writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Belevenissen van een controleur slot. Ge(h)naaid zijn

door Henny

Tegen een toenmalige vriendin vertelde ik dat ik op controle moest gaan bij een van haar buren, een paar deuren verder. Hij had een boeren foxje uit het asiel.
"Bij Peerke? Dát is een vies ventje hoor! Hij verlekkert zich op alles wat vrouw is en in elk gesprek gebruikt hij het woord naaien wel. Het lijkt mij verstandig dat ik met je mee ga voor het geval hij aan je wil zitten. Het is niet de eerste keer dat hij vrouwen lastig zou vallen," waarschuwde ze mij bezorgd.
"Ik heb geen bodyguard nodig, ik red me wel en heb voor meer hete vuren gestaan," stelde ik haar gerust. "Ik weet anders ook dat jij in de buurt bent als het nodig mocht zijn. Je weet dat ik hard kan roepen."
"Wanneer ga je naar hem?"
"Morgenmiddag rond een uur of twee."
"Dan waarschuw ik hem dat jij komt en dat hij niets in zijn bol moet halen," mopperde ze nog wat na.
Om twee uur belde ik bij Peerke aan. Hij maakte de deur open in zijn beste pak. Tenminste, hij had het pak in slankere tijden gekocht. De knopen dreigden van het colbertje te springen en de naden stonden op barsten.
"U bent zeker Henny, Laura zei dat je zou komen. Kom binnen." Hij stapte naar achteren zodat ik de gang in kon stappen
"Inderdaad en ik kom kijken hoe het met uw nieuwe hondje gaat," antwoordde ik vriendelijk.
"Hij is in de kamer, kom maar mee."
Het foxje kwam vrolijk keffend op mij af en sprong tegen me op.
"Boris, laat die mevrouw met rust zodat zij kan zitten. Neemt u maar plaats op de stoel voor de klok." Er hing een enorme Friese staartklok aan de muur. "Daar zit ik normaal, maar bijzondere mensen gun ik wel mijn plaatsje. Even de keuken in."
Enkele minuten later kwam hij terug met een dampende schaal vol vlees en garnering.
"Kalfsvlees, speciaal voor u gebraden en een pilsje voor in de stemming te komen," zei hij schalks met een 'hongerige' blik in zijn ogen. Ik herinnerde de woorden die Laura mij gezegd had en moest inwendig lachen, want ik had mijn maatregelen genomen.
"Kalfsvlees eet ik principieel niet en ik vind het nog wat vroeg voor een pilsje. Laten we gewoon de lijst doornemen en dan ben ik weer weg."
Hij ging tegenover mij zitten en ik stelde de vragen. Bij het beantwoorden keek hij niet in mijn ogen maar zo'n kleine veertig centimeter lager.
"Is er iets mis met mijn blouse?" vroeg ik hem.
"Nee, nee, de stof is zo mooi."
"Hebt u verstand van stoffen?" was mijn wedervraag, proberend mijn lach te onderdrukken.
"Nou, wilt u met mij naar boven gaan?"
"En dan," grapte ik, " kunnen we samen naar beneden kijken."
"Ik naai graag en ik heb boven een mooi naaikamertje dat ik u wil laten zien met wat voor leuke stoffen u te maken kunt krijgen," zei hij met een wellustige blik in zijn ogen.
Ik wierp hem een wulpse blik toe en antwoordde: " Lieve Peerke, dat jij van naaien houdt wist ik van Laura. Daarom heb ik gezorgd dat ik genoeg spullen bij me heb wat daarvoor nodig is. Alleen thuis naaien is ook maar saai en ik heb gehoord dat je erg goed bent"
Peerke begon helemaal te stralen. Hij zou scoren, hij had beet!
Ik ging verder in mijn betoog om er een schepje bovenop te doen.
"Het zit in de binnenzak van mijn jas. Ik ga het even halen, je kunt er meer beter mee verlegen dan er om verlegen mee zitten, toch?."
"De arme Peerke begon al licht te zweten van opwinding toen ik naar de gang liep. Een vrouw met een pak condooms op zak tref je ook niet elke dag, moet hij gedacht hebben.
Terwijl ik naar de gang liep nam ik mijn klapper mee om die alvast in mijn fietstas te doen, samen met mijn jas. Laura stond buiten en knikte, alles goed?
Ik stak mijn duim op, Laura glimlachte, ze kende haar vriendin en haar streken.

"Hier ben ik weer," zei ik tegen 'oververhitte' Peerke die alvast zijn colbert uitgetrokken had en zijn broeksriem los.
"Hier is het, vangen!" Ik wierp hem tot een stapeltje gebonden lapjes stof toe, met daarop een naald en een klein klosje garen.
"Wat?" vroeg hij met een onthutste blik in zijn ogen.
"Nu kun je naaien zoveel als je wilt. Als ik jou was zou ik met de kruisnaad van je broek beginnen, die begint ondertussen te tornen. Houdoe!" Daarop beende ik breedlachend weg en liet Peerke alleen achter.

Bij een kop koffie vertelde ik Laura alles wat er was voorgevallen. Ik was op het idee gekomen van naald en draad, zij had nog genoeg restjes stof . We hebben dubbel gelegen van het lachen omdat we Peerke zo'n poets hadden gebakken.
Een half jaar later was het hondje terug op het asiel omdat Peerke een onnatuurlijke dood gestorven was. Daar had de Friese staartklok mee te maken, maar dat is verder niet in het belang van dit verhaal. Het was wel zo dat Peerke weken lang Laura vermeed, zeker als zij hem breeduit toelachte. Het kan raar lopen in het liefdesleven… Ook bij Peerkes.



 

feedback van andere lezers

  • aquaangel
    haha wat een lol !! kiss aqua
    Henny: Ik had er ook enorm lol in toen ik het pakketje toewierp. :-D
  • erinneke
    grandioos Henny, dit verhaal is schitterend, ik heb er geen andere woorden voor
    Henny: Hoeft ook niet. Ik ben heel blij met je leuke reactie. :-d
  • muis
    Dit is echt het beste wat ik vandaag gelezen heb! Heel goed verteld en die wending van naald en draad had ik zeker niet verwacht:)
    Ik heb genoten Henny
    groetjes
    Henny: Dat lees ik nou graag, dat je genoten hebt. Ik heb zo'n tien jaar controles gedaan en dit waren echt de uitschieters en die wilde ik jullie niet onthouden.
  • Mistaker
    Top!

    Groet,
    Greta
    Henny: Daarom bewaarde ik deze ook voor het einde. Een klapper! ;)
  • Ghislaine
    De liefde voor je job straalt van dit stukje af. Topklasse!!
    Henny: Dank je. Ik heb het ook altijd met plezier gedaan en dat is blijkbaar te merken. :-d
  • gono
    Peerke de genaaide
    door Henny de gehaaide...........
    Henny: Zo is het gono, dat heb je goed gezien. :-d
  • ivo
    zeer leuk geschreven, en wat ik vorige keer schreef maak je weer eens waar ....
    Henny: Dank je ivo. Ik schrijf graag over dingen van alledag.
  • SabineLuypaert
    zaaaaaalig stukje (smile)
    arm peerke
    en ook voor die klok duie hem zen leven benam he
    maar gut :-d meesterlijk hahahhaaha een echte Henny klassieker
    Henny: Hahaha! Voor de klok vond ik het erger.
  • rob
    voor het geval hij aan je wil zitten zonder t achter wil. Ik zie his zo een scčne met Kees van Kooten.
    Henny: Ik zal die t een schop geven. ;) Leuk dat je die vergelijking trekt. :-d
  • thijl
    Schitterend ;-)
    Henny: Met henny valt niet te spotten. ;)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .