Volg ons op facebook
|
< terug
'Gewone Jongens Genoeg' (deel 10) door Marcel Elisen (HUMOR)
Dit was de dag voor vertrek naar Gran Canaria, de vakantie waar Elisen, zijn vriendin en Kopke naar hadden uitgekeken. Marcel had de auto van Kopke al op de parkeerplaats zien staan toen hij aan was komen rijden, er zat al volk op het terras.
Sylvie liep net van buiten naar binnen toen hij overstak en zijn kameraad begroette.
'Ha, die Kopke. Al helemaal klaar voor morgen maat?'
'Zo goed als, ja. Wordt weer leuk hoor,' antwoordde Kopke.
Sylvie kwam weer het terras op en vroeg onze vakantiegangers of ze het gewoonlijke moest brengen, wat positief werd beantwoord.
Aan het tafeltje voor hen was een jongeman van ongeveer zeventien jaar gaan zitten. Hij staarde met rood omrande ogen stil voor zich uit en ondertussen schudde hij zijn hoofd met regelmaat afkeurend van links naar rechts.
Sylvie, die zojuist de standaardbestelling van de heren had gebracht, stond bij de jongeman.
Ze bleek hem te kennen ook, want Elisen hoorde haar zeggen: 'De crematie van je opa was vandaag, hè? Bizar hoor, zo onder invloed van het balkon afspringen.'
De heren begrepen meteen dat het om de paddo-opa ging, waarover Marcel kort geleden het krantenartikel had gelezen.
Sylvie kneep de jongen begripvol in de schouder toen ze naar binnenliep om de door de kleinzoon bestelde champignonsoep op te warmen.
Marcel tikte de kleinzoon aan.
'Waarom schudde je zojuist de hele tijd nee?'
De jongen draaide zich half om in zijn terrasstoel.
'Mijn grootvader heeft jaren terug eens met te veel drank op twee mensen doodgereden. Kijk, alcohol is nog wel cool, evenals paddo's durven nemen op die leeftijd,' stamelde de jongen, 'Maar door die plumeau in zijn poeperd te frotten, kan ik hem niet meer als mijn grote voorbeeld zien.'
Elisen wist even niets te zeggen.
De jongeman vervolgde zijn betoog: 'Mijn vader was ik op veertienjarige leeftijd al kwijt, in ieder geval als rolmodel en lichtend voorbeeld. Ik kwam op een dinsdagmiddag vroeger thuis van school met mijn vriendinnetje van destijds, "Scheel Anneke."
We troffen mijn vader midden in de huiskamer aan met de broek op zijn hielen en zijn lid in de aars van onze koningspoedel.'
Marcel keek de jongeman vertederd aan.
'Genoeg info zo. Ga maar in je eentje zitten rouwen, viespeuk.'
Aangeslagen door het verhaal van de jongen, schoof Marcel zijn stoel naar achteren en ging richting Sylvie voor het bestellen van twee tosti's ham-kaas.
Binnen galmde Johnny Halliday over de speakers en de bar was bezet op twee bewuste krukken na.
'Mag ik twee tosti's van je en nog een hasjjointje, graag. Daar ben ik wel aan toe.'
'Ik merkte dat je die kleinzoon kende. Kende je de vader van die jongen ook?'
'Ja,' zei Sylvie, 'Dat was een gerenommeerd fokker van koningspoedels. Goede stambomen ook.' Elisen zei: 'Wacht trouwens maar even met die tosti's en doe me voorlopig alleen dat jointje maar, alstublieft.'
Sylvie kon het allemaal even niet volgen, 'Wat je wilt, heerlijk satanskind.'
Ze en ging over tot het pakken van de bewuste joint en het aanvullen van datgene dat op dreigde te raken.
Buiten weer genietend van zijn hasjjoint zei hij: 'Joke heeft ook zin in de vakantie. Ze is al volledig gepakt. Ze staat, zeker weten, nu al in de startblokken.'
Kopke knikte bevestigend, want hij kende de spontane maar ongeduldige vriendin van zijn kameraad.
Sylvie kwam naar buiten met de bestelde champignonsoep van de jongeman en knipoogde even naar Elisen.
'Alstublieft, uw soep jongeman,' zei ze lief bedoeld.
Henk Sambo zette zijn ontvreemde tweewieler op slot en kwam het terras op geslenterd.
Hij had in plaats van de eeuwige pantysok een badmuts op en iedereen keek hem aan.
'Hoi jongens,' riep hij Elisen en Kopke breed lachend toe, 'Laat ze maar lachen, hoor. Dat ben ik immers gewend als trendsetter.'
'Is de pantyrage over?' vroeg Marcel, zijn ogen uitkijkend naar de mislukte Calimero tegenover hem. Sambo ging zitten en begon: 'Dit is veel cooler dan de pantysok: men kan er een leuke tekening op maken en de badmuts helemaal naar eigen smaak decoreren.'
'Ik ga voor die geflambeerde mafketel even een glaasje klappermelk halen,' zei Kopke en zocht zijn weg naar de binnenbar.
Sambo vroeg Elisen stilletjes of hij het echt helemaal niets vond.
'Je ziet eruit als een verbrande Duitser, en dan houd ik het nog mals.'
'Hier een glas klappermelk voor je, badmuts hahaha,' zei Kopke die was teruggekeerd van de bar. Sambo zette zijn klapperlippen aan de melk en nam een heuse teug.
'Hebben jullie al gehoord dat Geoffrey gisterenavond laat is opgenomen op een psychiatrische afdeling?' vroeg Sambo aan beiden.
Marcel zei lachend: 'Meen je dat nou of maak je de mensen blij met een dooie duif?'
'Heel serieus hoor,' bevestigde Sambo en nam nog een stevige teug van zijn glas.
'Hij is ook geen bloemen waard, hè? Die kochten we speciaal voor hem, en nu heeft hij ze hier op de bar laten staan,' brabbelde Marcel.
'Ik vind het een egoïst, kan er niets aan doen.'
Kopke was in gedachten terug bij de vakantie op Gran Canaria vorig jaar, die hij met zijn maat had genoten.
'Weet jij nog die nacht dat we die Hagenezen hebben teruggepakt, die de daaropvolgende ochtend vroeg moesten vertrekken?'
'Ja', zei Marcel.
'Ze hadden de deurklink van onze hotelkamer met tomatenketchup ingesmeerd.'
'Juist', bevestigde zijn maat.
'Wij hebben toen in die nacht voor hun vertrek alle bankstelletjes en clubjes en stoeltjes van de hele etage voor hun deur opgestapeld. Hun deur ging, net als de deur van ons, naar binnen open.
Die hebben 's morgens gebaald hoor, toen ze met alle bagage naar de receptie beneden wilden en de deur openden.'
Henk Sambo lachte vrolijk mee en ook Elisen had betraande ogen.
Het kon soms ook zo gezellig en sfeervol zijn aan een simpel terrastafeltje.
Sambo meldde dat hij er van tussen ging, want hij zou in de stad gaan kijken voor watervaste stiften in diverse kleuren, om wat van zijn verzonnen designs aan te brengen op zijn aangeschafte badmutsen.
Hij wenste beide heren een gezellige en leuke vakantie toe en liep in de richting van zijn op slot staande ontvreemde tweewieler.
Toen hij bijna bij de tweewieler was, bleef zijn linkervoet steken achter het volledig uitgestrekte luie lichaam van Klotekat.
Hij sloeg met een rotklap en wild met de armen zwaaiend voorover, zijn hagelwitte voortanden verbrijzelend op het laatste terrastafeltje.
Marcel veerde op.
'Hé Sambo, denk je een beetje aan het meubilair? Het terras is voor ons allemaal hoor.'
Klotekat, die door Sambo hevig was opgeschrokken, zat boven op het uitgedraaide geel-wit gestreepte zonnescherm, terwijl een passerende EHBO'er onze pechvogel loswrikte van het tafelblad. Elisen en Kopke hadden de rekening betaald en hadden bij hun vertrek verzucht: 'We zijn aan vakantie toe.'
feedback van andere lezers- ivo
het blijft een bizar geheel
Elisen: Ja dat klopt hahaha, bedankt voor je reactie... - Mistaker
Ik vind het echt heel erg leuk!
Groet,
Greta
Elisen: Haha..dank je Greta. - muis
Hard grappig, met Klotekat!
Ocharme het beestje
groetjes
Elisen: Haha.., dank je muis
|
