Volg ons op facebook
|
< terug
'Gewone Jongens Genoeg' (deel 12) door Marcel Elisen (HUMOR)
De kermis was opgebouwd. Het opbouwen had een dag of twee in beslag genomen.
Het terras voor coffeeshop "De Toermalijn" was een aanzienlijk stuk ingedamd en de parkeerplaats tegenover de shop was geheel ingenomen door de diverse attracties.
Pal tegenover het terras van de shop stond een Oudhollandse snoepkraam met vele kleuren snoepgoed en die een heerlijke geur van versgebrande pinda's verspreidde.
Het was letterlijk adembenemend.
Bezoekers van de coffeeshop moesten zoals ieder jaar hun auto's een paar huizenblokken verderop parkeren.
Elisen had zodoende nog een stukje te wandelen na zijn auto te hebben afgesloten. Zo kwam hij die dag langs de spiegeltent, lilliputterstad, langs de kwee met ze zes kutten en de vrouw met de baard. Toen hij ter hoogte van de ballengooikraam was en het touwtjetrekken, zag hij de lichtreclame van de coffeeshop.
'Zal godverdomme tijd worden ook, met die nakende kutkermis,' had hij geïrriteerd in zichzelf gebrabbeld.
Hij had daarbij een voorganger die niet wilde doorlopen een zet gegeven. De voorganger was met zijn slechts drie dagen oude tandprothese tegen de zijkant van de ballengooikraam gestuiterd en stond nu te kijken of het clicksysteem nog wilde functioneren.
Omdat niemand wist waarom Marcels voorganger zo plots voorbij was komen vliegen, schatte men het in op een stukje middelmatige pantomime en gaf men de ongelukkige ziel een applaus op de koop toe.
Elisen was inmiddels ter hoogte van de Oudhollandse snoepkraam. Hij ging via het ingedamde terras de coffeeshop binnen.
'Halé dan, allemaal,' had hij geroepen naar alle aanwezigen.
'Kloteneind lopen zeg, met die kermisrotzooi overal.'
Sylvie had Henk Sambo zojuist geholpen aan een drankje en een pretsigaret, was terug achter de bar gekomen en kwam bij Marcel hangen.
'Verder alles goed, mopperkontje?' had ze gevraagd.
Elisen bestelde een hasjjoint en een perziksapje.
'Ik kan niet zo goed tegen dit soort evenementen. Aan braderieën heb ik ook al zo'n schurft.'
Hij had de hasjjoint aangestoken en inhaleerde als een drenkeling die juist was bovengekomen.
Sylvie zocht naar een geschikt muziekje voor binnen; buiten werd sowieso alles overstemd door de muziekkeuze van de kermisexploitanten.
Ze had blijkbaar gekozen voor Doe Maar want hun hit "Nederwiet" schalde door de shop.
Dit ritme past perfect bij mijn hasjjoint, had Tebbes gedacht. Hij was lekker onderuitgezakt op zijn barkruk gaan hangen, af en toe wat slurpend van zijn sapje.
Voor Kopke was het dezelfde wandeling geweest, ook hij vond het allerminst erg de coffeeshop te hebben bereikt.
'Geef die staartklok zonder batterijen maar een colaatje van mij,' had Marcel gezegd toen hij zijn kameraad zag binnenkomen.
'Goedemiddag samen,' zei Kopke vriendelijk en knipoogde naar Sylvie.
'Wat een gedoe om hier te komen, ieder jaar met die kermis toch, hè.'
Kopke was ook vandaag weer iets verlaat, hij had er weer niet aan gedacht even te bellen.
'Schijt jij wel eens niet letterlijk in de broek, simpelweg omdat je was vergeten te poepen?' wilde Elisen weten, en nam nog een flinke trek van zijn pretsigaret.
Ondertussen was Doe Maar begonnen aan het lied "Sinds Een Dag Of Twee" en Henk Sambo had besloten een jointje weg te paffen en dan de kermis op te gaan, op zoek naar inspiratie voor een nieuwe hoofddekseltrend.
Klotekat moest ook niets hebben van het kermisgewoel en had een rustig plekje gezocht in de binnentuin.
Buiten op het terras was er iemand met ontzettende smetvrees in gesprek geraakt met iemand die nogal met consumptie sprak. De rustige conversatie leek binnen tien minuten uit te lopen op een ordinaire verbale ruzie.
Een kermisganger met een grote blauwe herdershond onder zijn oksel, gewonnen op de kermis blijkbaar, kwam de shop binnen en wachtte rustig zijn beurt af aan de bar.
Marcel had de man zien staan en hem het advies toegeroepen om niet zo hard in het arme beestje te knijpen, maar de man reageerde niet.
Dit kwam omdat de man niets meer kon horen. Hij had te lang samen met zijn verslonsde vrouw bij de botsautootjes staan kijken, de muziek had er loeihard gestaan.
Wel had hij genoten van het feit dat hij nu dat burgerlijke gezever van zijn slons niet kon horen.
Al met al was hij aan een jointje toe.
Buiten stond een iets te corpulente vrouw in skibroek en wijd t-shirt te wachten op haar man, met in de ene hand een halfslappe suikerspin en in de andere een grote Garfield van pluche.
Henk Sambo was tegelijk vertrokken met de blauwe herdershond.
Samen met de oranje Garfield van pluche verdwenen ze in het kermisgedruis.
Sylvie was overgegaan tot het aanvullen van sapjes en drankjes en had de cd van Doe Maar verruild voor eentje van Status Quo, "Roll Over Lay Down" was overduidelijk te horen.
Elisen en Kopke besloten een plekje te gaan uitzoeken in de binnentuin, want de heren vonden het terras geen optie vandaag.
Verderop in de binnentuin zat, voorzien van een cursusboek Nederlands voor beginners, een Vietnamees uitziend mannetje dat blijkbaar elke pagina drie keer bekeek.
Nadat Elisen en Kopke waren neergestreken, hadden ze Klotekat gespot, die op haar rug naar wat passiebloemen lag te maaien en zich prima vermaakte in het zonnetje.
'Het is zo zonnig de laatste paar dagen dat alles erg droog is, toch Marcel?'
'Het is pas echt droog beste Kopke als je een boswandeling maakt en er hangt ineens een Bambi aan je leuter!'
'Raar eigenlijk dat wij hier zelden gaan zitten,' zei Kopke, 'Hier zit je toch ook niet onverdienstelijk toch.'
Marcel had meteen ingestemd en was inmiddels weer lekker onderuitgezakt. Voor even hadden de heren er zich ook prima vermaakt, maar ze misten de passanten en de in-en uitloop van de shop.
'Ons ontgaat zo natuurlijk wel het een en ander,' had Elisen gezegd, hun volgende bestelling werd weer gewoon zoals vanouds genuttigd aan de bar.
Sylvie had nog een nieuwtje voor de kameraden. Ze vertelde dat de oorspronkelijke barman Geoffrey het aardig deed volgens de behandelende psychiaters.
Er was zicht op een te bereiken eindpunt volgens de kenners.
'Dan moeten we toch eens proberen of we niet van tevoren op ziekenbezoek kunnen,' lachte Marcel. Sylvie zag de bui al hangen.
Met zijn drietjes besloten ze, Elisen voorop, om als het zover was, Geoffrey de eerste twee weken te ontzien en niet cynisch of sarcastisch te doen.
'Maar gelukkig is het nog niet zover,' had Marcel geroepen na te hebben afgerekend voor die dag. Beide kameraden begonnen aan de wandeling terug.
Ze waren opgelucht en blij dat ze hun auto's weer hadden bereikt. Vanwege de kermis zou het nu weer vier dagen duren voordat ze elkaar weer bij "De Toermalijn" zouden ontmoeten voor de geneugten des levens.
Maar zowel Elisen als Kopke had nog genoeg te doen; ieder zijn dingen, en ieder op zijn manier. Joke, de vriendin van Marcel vond het wel eens gezellig om haar ventje een paar middagen thuis voor zichzelf te hebben en Kopke had altijd wel saté te kruiden.
feedback van andere lezers- ivo
bizar en mooi geschreven zoals altijd ...
Elisen: Hartelijk dank beste ivo.....leuk haha - Mistaker
:-)
Groet,
Greta
Elisen: Dank je lieve Greta, xx. - Theo_Roosen
Leuk om lezen. Theo.
Elisen: Dank je Theo... - muis
Kleine marathon is gedaan:) hijg, hijg, hijg,...
groetjes
Elisen: Haha, bedankt voor je reactie en voor de marathon... - vlinderke
dag elisen. ik heb je boekje al eens gelezen, dat weet je. ik weet alleen niet of ik er al ooit op gereageerd heb! op zich een aardig verhaal, maar ik vind het zo jammer dat je slordig omspringt met de verschillende 'tijden'. je begint je hoofdstuk in de verleden tijd en eigenlijk moet je dat consequent volhouden he? 'had hij geroepen' en 'had hij geirriteerd gebrabbeld' is geen verleden tijd he? loop het maar eens na en zie hoe vaak je dat doet! xxx
Elisen: Bedankt voor de tip, xx.
|
