Volg ons op facebook
|
< terug
Het dwaze schrijfbedrijf
Het is avond en ze zit voor haar schrijftafel. De verhalen zijn op de dool. De personages onaanspreekbaar. En ze vraagt zich af wat ze gedurende haar hele leven niet allemaal had kunnen doen als ze geen schrijfmens was geworden. En ze vraagt zich af of ze niet heeft geschreven omdat haar niet gegeven is, wat ze had willen doen al die tijd.
Ze weet wat ze zou gewild hebben. Toen ze nog jong was en soepel en mooi en ongerept. Een grote sterke mannenrug om te beschrijven met haar vingertoppen. Een stralend gezicht om te betekenen met haar ogen. Een stel handen om vloeibaar in te worden en dankbaar. Vervulling voor de opening onder haar navel. De beklijvende stilte waaruit de dans geboren wordt.
Ze wist nochtans uiteindelijk te vinden wat ze rond en in zich hebben wou. Ze heeft uiteindelijk mogen beleven wat de hemel op aarde is. Ze is grondig bevrijd en bevrucht. Maar de onrust is niet geweken, hoogstens ondergedoken in lange verhalen, gekke gesprekken met kroost en Ko, heksentoeren met vers voedsel en de kuis en de was en de plas en de strijk. .
En ze schreit. En ze verbeeldt zich dat ze zo klein wordt dat ze onmerkbaar in zijn oksel kan kruipen. En ze weet dat ze daar goed en veilig zou zitten tot het einde der tijden. Maar dat lost niets op. Want ze is een vrouw geworden en wenst te geven. Ze wenst zijn zinnen te wekken en zijn hart te verblijden en zijn zorgen te bergen. Ze wil hem ontvangen en dienen. Ze wil ... thuis voor hem betekenen en zijn.
En hier stokt haar stem en verkrampt haar pen. Want plots beseft ze dat ze alles geworden is dat ze zo graag wou zijn. Ze heeft lief. Onvoorwaardelijk en stilzwijgend. Met haar ganse wezen heeft ze lief. En toekomst en verleden gaan daarin op. Oh ja, dat doet pijn. Maar de vreugde is de pijn waard. En mogen sterven zonder spijt is een gunst.
En ze glimlacht. En de zon verliest zich zoals altijd in de zoveelste nacht. De slaaplust maakt zich van haar meester. Maar de schrijflust is sterker. Morgen zal mogen morgen zijn. Ze draagt warempel een mysterie in haar buik. Haar pen kan er maar niet over zwijgen. Haar pen zal het nochtans nooit kunnen vertellen.
En ze zweert dat ze de stemmen altijd en overal hun gang zal laten gaan en altijd beschikbaar zal zijn om te luisteren en op te tekenen. En dat niets of niemand haar dat ooit zal beletten. Zelfs haar bloedeigen kinderen niet.
feedback van andere lezers- dichtduvel
Wow, dit is gewoonweg weer prachtig, al trekken 'ze' aan al je armen en benen en zeuren ze je de oren van het hoofd zal je blijven luisteren en optekenen : het leven beleven, begrijpen en er zin aan geven, grtz, Jef
Ik ben op zoek naar 'De laatste deur' 1983, Jeroen Brouwers.
Grtz, Jef
Vansion: Oei Jefke, zou je niet beter de voorlaatste deur zoeken? Merci ... - lin
Mooi opgetekend! Inspiratie moet kunnen vloeien, naar papier, naar lezers. Ik las wel eens ergens:
Alle verhalen bestaan al, ze zoeken alleen een medium om opgeschreven te worden.
En zo'n medium rust niet voordat de laatste letter op papier staat!
lieve groet, lin
Vansion: een medium! dat is absoluut wat ik bedoel! niet meer en niet minder. dankje lin - Ghislaine
Simply a master.
Vansion: op verplaatsing misschien soms ... thuis evenwel ... laat ik de patatten aanbranden ... - ivo
meesterlijk mooi
Vansion: tja ... we kunnen het schoon zeggen h? ... was het maar zo schoon in 't echt ... - lazey
ik zou het bijn zelf geschreven kunnen hebben, prachtig!
Vansion: dankjewel ... - miepe
gloeps
Vansion: 4U en je mondjesmaat! - muis
Prachtig neergestreken woorden
groetjes
Vansion: neergestreken... mooi gezegd ... want zo is het ! - SabineLuypaert
die mannenrug spreekt mij aan zie, ben er van overtuigd dat ik dan vast ook weer een verhaal kan schrijven :-d
Vansion: Sabientje toch ... er zijn mannenruggen genoeg h? ... Je moet er alleen 't ??n en 't ander willen bijpakken ... ;) - feniks
... een over-loopje
pakkend
Vansion: ja een overloopje of terugloopje of aanloopje all? een loopje dus, een anloopje
zonder mondjesmaat ... - aquaangel
ja ja *maakt rondedansje* An is weer op dreef en hoe..
Niets kan haar beletten *juicht*
dat van tekenen op een mannenrug mag dat ook een vrouwenrug zijn *biedt rug aan*
:) thnxx for writing
xx
Vansion: die drijving laat me niet gerust ... het is een pest ... soms
XXX - drebddronefish
In dat opzicht is het schrijfbedrijf nog zo dwaas niet, heerlijk en schitterend schrijfsel Anneke, de allusies zijn niet uit de lucht weliswaar:-) maar weer, ik interpreteer maar hé
Vansion: dwaas zolang het bij schrijven blijft ... niet? - erinneke
dit vind ik een heel sterk verhaal, vansion. Heel graag gelezen
Vansion: eerder een zwak verhaal op sterk water?
weet je, je nick 'erinneke' doet me altijd huiveren ... zeer onterecht natuurlijk ... De godin 'Eris' komt voor in mijn eigengereide versie van het Blauwbaardsprookje. Gelukkig lijk je niet op haar. Enfin, toch niet meer dan elke ander vrouw ... - ERWEE
Erg mooi, sterk neergezet.
Vansion: dankje erweetje (west-vlaams voor erwtje...) - RolandBergeys
-dat ze alles geworden is wat ze zo graag wou zijn, neen?
Heel teder en sensueel. Knap.
Vansion: alles wat of alles dat? wel ... je doet me twijfelen ... ik moet echt eens een goeie spraakkunst kopen ... mijn koppie wordt oud ...
dankjewel Roland ...voor het steeds weer blijven lezen ... - DensPowells
Vele pluizen in een ontpluisde ragebol, I like, yes, I like. Sinister en passioneel tegelijk.
Dat over je eendjes las'k al 'ns! Mijn excuses..
Vansion: Excuses? Doe niet zo mal ... Je bent me er eendje... Als je van deze inhoud houdt, zegt 'trieste hilariteit' van Miepe (gedicht) je wellicht ook iets...
Je vroeg ooit naar goeie hedendaagse literatuur. "Noem het middernacht" van Johan De Boose was voor mij een revelatie. Al weet ik wel dat je enkel van kortverhalen houdt. In ons taalgebied vind ik H. Raes nog altijd onovertroffen op dat gebied. Maar de mij hardst beroerende kortverhalen las ik in de bundel van mijne Jef Geeraerts: "Indian Summer"...
Ik placeer niet graag statements op het forum. Maar deze reactie had je al lang van mij tegoed...
|
