Volg ons op facebook
|
< terug
'Gewone Jongens Genoeg' (deel 20) door Marcel Elisen (HUMOR)
Elisen was vroeg opgestaan die dag omdat hij slecht geslapen had en de slaap niet meer had kunnen vatten. Gehuld in een oude jeans en een links en rechts met verf besmeurd shirt, zat hij in zijn atelierruimte thuis in Putte.
Hij bracht er wat tijd door met LouLou, zijn Senegalees papegaaitje. Het beestje zat parmantig in tropisch verenpak op zijn schouder. Af en toe gaf hij haar een zonnebloempit, die ze zowat euforisch aannam en oppeuzelde. Het papegaaitje en Marcel konden het prima met elkaar vinden, ze was ook vaak aanwezig bij zijn schilderpraktijken.
Hij startte zijn laptop op en bekeek wat foto's en geschreven teksten, terwijl LouLou overgegaan was tot dansen op zijn schouder.
Toen hij trek kreeg in zijn Red Bullontbijt plaatste hij de papegaai terug in de kooi en ging naar de woonkamer, waar twee dolblije honden hem opwachtten.
Buiten stond de Audi TT te blinken in de late ochtendzon en tal van vogelsoorten waren te horen in de bomen.
Onder het zappen langs talloze televisiezenders dacht hij even terug aan de vrijpartij met Joke vannacht.
Staand en peinzend voor zijn uitgebreide kledingkast koos hij na enig dralen voor een Cavalli-jeans een fuchsiakleurig hemd van Hugo Boss en verdween in de badkamer.
Na een fikse vleug Aramis te hebben rondgesplasht was hij klaar voor vertrek naar "De Toermalijn."
Toen hij met zijn bolide ongeveer ter hoogte van Gilze en Rijen was, droop "Ultimately Fine" van Ricky Van Shelton uit de speakers van de Bose-installatie en hij had er stevig de spreekwoordelijke sokken in.
Toen de Audi de parkeerplaats bereikte die tegenover de coffeeshop gelegen was, klonken nog juist de begintonen van "I Don't Care" van eerdergenoemde Ricky, alvorens de zescilinder afsloeg.
Hij stak de weg over, hield even in voor een auto en twee fietsers, en betrad zijn zo geliefde shopje.
'Goedemiddag, stelletje leeggelopen zeekoeien. Hoe gaat ie hier?' had hij ter begroeting geroepen en nam plaats op zijn vaste kruk aan de bar.
Sylvie had vriendelijk gelachen maar was druk bezig met het maken van een tosti en een broodje gezond. Deze bestelling was vast en zeker voor de Arabisch uitziende klant, voorzien van een cliché haakneus waar Robert Schumacher van zou watertanden.
Hij hield de voedselbereiding van Sylvie nauwlettend in de gaten en stond met een biljet van tien euro in de hand klaar om af te rekenen.
Klotekat verloor deze afgekeurde Sinbad in het zuur vanaf het verworven plekje op dezelfde bar geen moment uit het oog.
Over de boxen klonk "Heavy Fuel" van The Dire Straits.
Elisen had zojuist een perziksapje en een hasjjoint besteld en ontstak zowat meteen de pretsigaret. De tosti en het broodje gezond waren klaar en betaald en met de Arabisch uitziende man naar buiten verdwenen.
'Dat was zeker de lunch voor de pauzes tijdens zijn vlieglessen,' liet Marcel zich tegen Sylvie ontvallen.
'Rare Al Qaidastrijder,' had hij aangevuld.
Klotekat had een andere stek verkozen en lag nu op de bovenste theeplank aanstalten te maken om een dutje te gaan doen.
Kopke was de shop binnengekomen en had zijn kruk naast die van zijn kameraad bezet.
'Hallo, allemaal. Hoe gaat ie vandaag?'
Elisen bestelde een colaatje, een perziksapje en een verse hasjjoint.
Henk Sambo was binnengekuierd met op zijn hoofd een rieten hoedje, waarvan de bovenkant was verwijderd en rondom was opgesierd met ingestoken duivenveren.
'Ha die mislukte kabouter Plop met brandschade,' had Marcel hem toegeroepen.
'Al enkele dagen niet meer gezien,' had hij aangevuld.
Sambo nam plaats naast de heren en hij kreeg van Elisen een koud glas klappermelk.
'Leuk hoedje heb je op Plop, heb je een indiaan met korsakov beroofd?'
Sambo probeerde de heren uit te leggen dat dit volgens hem wel eens de nieuwe hoofddekseltrend zou kunnen worden, maar hij kreeg weinig grip.
'Drink je klappermelk nu maar leeg,' zei Marcel en sloeg daarbij Sambo licht bemoedigend op de schouder.
Een eindje verder aan de bar zat een jongen met een rood baseballpetje op aan zijn eerder bestelde tosti Hawaï te knagen. Steeds zei hij hardop 'Neckermann'. Het bleek achteraf dat de betreffende jongeman een zogenaamde hazenlip had en eigenlijk bedoeld had dat zijn tosti 'lekker, man' was geweest.
Gelukkig had Marcel er geen aanstoot aan gegeven, hij zat op zijn gemak te inhaleren van zijn joint en een beetje naar het achterwerk van Sylvie te staren.
Over de boxen van het shopje klonk "Nothing's Gonna Stop Me Now" van Samantha Fox.
Kopke, die een beetje met Henk Sambo had zitten kletsen, bestelde een koude klappermelk, een perziksapje en een colaatje.
Elisen had aan deze bestelling nog een hasjjoint toegevoegd en twee tosti's ham-kaas.
Henk Sambo verkoos, na het in ontvangst nemen van zijn koud glas klappermelk, zijn eigen rustige plekje aan het einde van de bar. Hij ging brainstormen over het aan de spreekwoordelijke man brengen van zijn nieuw ontdekte hoofddekseltrend.
Klotekat was inmiddels weer ontwaakt. Aan haar antiperistaltische en kokhalzende gedrag konden de bezoekers merken dat er een haarbal in aantocht was.
Toen hun tosti's klaar waren, namen de heren hun intrek in de rustige binnentuin. In de shop zelf was het redelijk druk geworden met afhaalklantjes, ook de bar zat zo goed als vol.
Klotekat was spelend met de opgeworpen haarbal de binnentuin in gehuppeld en over de boxen klonk "Everything" van Ten Sharp.
Ze lieten zich de tosti's ham-kaas smaken en bekeken de paar aanwezigen in de betreffende binnentuin in betrekkelijke stilte.
Aan het tafeltje links in het hoekje zat een tandeloze man in een te modieus ski-jack een joint te nuttigen, terwijl hij vluchtig door een Aktueel bladerde. De man droeg witte sportsokken in bruine, al oude schoenen en leek hen niet te hebben opgemerkt.
Een tafeltje verder zaten een jongen en een meisje, ze hadden het erover dat ze elkaar nu al twee jaar kenden en hoe speciaal ze dat vonden. Zij had een aardbeienmilkshake voor zich staan en hij een koffie verkeerd, ze keken elkaar aan als een stel lauwe, gepocheerde en verzopen slibtongen.
'Soms kan de liefde hartstikke mooi zijn,' liet Marcel zich enigszins cynisch ontvallen.
'Dat klopt echt wel wat je nu zegt,' had Kopke teruggebrabbeld.
Elisen was spontaan in een luchtige hoestbui geschoten. Hij keek Kopke verwonderd doch lachend aan en inhaleerde krachtig van zijn joint alvorens de laatste slok uit zijn flesje perziksap te drinken.
De tijd van gaan was weer eens gekomen en de twee heren stonden op om vervolgens de rekening te voldoen.
feedback van andere lezers- ivo
de grensstreek rondom het Antwerpse mooi verkend ..
het blijft een bizarre en vreemde story ..
knap geschreven !
Elisen: Dank je wel beste ivo,..... - Hoeselaar
Ik ben waarschijnlijk al te oud om in deze situatie een weg te vinden, het is wel grappig verteld
Elisen: Dank je Hoeselaar... - Mistaker
Blijft erg leuk!
Groet,
Greta
Elisen: Dank je Greta, xx ... - muis
k blijf volgen
groetjes
Elisen: Leuk dat je blijft volgen muis,...toppie.
|
