Volg ons op facebook
|
< terug
'Gewone Jongens Genoeg' (deel 21) door Marcel Elisen (HUMOR)
Alvorens hij naar Tilburg ging, moest hij even een binnengekomen cd ophalen bij muziekhandel "De Waterput," die hij er enkele weken geleden besteld had. Een album van Jerry Lee Lewis, getiteld "The London Sessions."
Hij had zijn Audi zo dicht mogelijk bij de platenzaak weten te parkeren, dat betekende slechts een drietal minuten lopen.
Gezien hij via stichtingen en de media vaak genoeg was ingelicht over het feit dat gehandicapten als normale mensen behandeld wilden worden, gaf hij een schop tegen een elektrische rolstoel die steeds hinderlijk inhield.
'Doe toch eens even normaal, man. Opgevoerde Smart cabriokameel,' had Marcel toegevoegd, want dat zou hij bij normale mensen ook doen.
Hij had de bestelde cd breed lachend in ontvangst genomen en voor zijn Joke een cd uitgezocht van Boudewijn de Groot.
Over de speakers van de Bose-installatie van de TT klonk "Sea Cruise" van Jerry Lee Lewis, Marcel tikte relaxed mee met de vingers van zijn rechterhand op het dashboard. Toen hij de bebouwde kom van Tilburg naderde, vielen de eerste regenspetters op zijn voorruit, maar dit gegeven maakte hem niet minder goed gehumeurd.
De Audi sneed door het verkeer richting centrum en vond weldra de betreffende parkeerplaats.
De regen had gelukkig nog geen heftige vormen aangenomen toen Elisen de bolide afsloot en aanstalten maakte om over te steken naar coffeeshop.
Alvorens daadwerkelijk tot oversteken over te gaan, keek hij links en rechts en bemerkte dat ook Kopke in aantocht was, want hij herkende de Mercedes die op een honderd meter afstand van rechts aan kwam rijden.
Toen Kopke zich bij hem had gevoegd en ze gezamenlijk overstaken naar de coffeeshop, vroeg Marcel: 'Weet jij wat groepseks is in het Deens?'
Kopke had zijn schouders opgehaald en bleef hem aankijken. 'Helemeuteneuke,' had Elisen geantwoord en samen schoten ze in de lach.
Ze begroetten Sylvie en de overige aanwezigen bij binnenkomst en namen plaats op hun vaste krukken aan de bar. Marcel ging nog even door. Hij was in een melige bui geraakt.
'Weet jij, Kopke, hoe ze een papieren kut noemen?'
De gevraagde had wederom na enig nadenken de schouders opgehaald.
'Een pagina.'
Sylvie, die de vraag ook had meegekregen, begon hartelijk te lachen. Kopke antwoordde dat hij deze grap te droog vond.
Alvorens tot bestellen bij Sylvie over te gaan, wilde Marcel er nog eentje try-outen.
'Het heeft een geweitje en staat in de fik.'
Kopke en Sylvie moesten het antwoord schuldig blijven en hadden Marcel vragend aangekeken.
'Vlambi,' had hij met tranen in zijn ogen geantwoord.
Het drietal had ongegeneerd gelachen. Kopke bestelde een colaatje en een perziksapje met een hasjjointje. Elisen was ondertussen weer op iets gekomen.
'Het is groen en trilt als een gek.'
'Een krokodildo.'
Hij besloot zijn juist geleverde joint te ontsteken en dat hij meligheid genoeg had uitgekotst voor een middagje. Hij inhaleerde relaxed maar diep.
Klotekat lag op de drempel naar de binnentuin, over de boxen van de shop klonk "Niemand In de stad" van De Dijk.
Kopke slurpte wat van zijn koude colaatje, Elisen genoot nog steeds intens van zijn pretsigaret.
Sylvie hielp een zeventigplusser aan wat wiet en een stukje hasj. Het viel Marcel op dat de man in kwestie qua postuur goed zou kunnen doorgaan voor een papierhiermannetje uit De Efteling.
'Hé, opgezwollen prednisonbuffel. Niet te stoned worden, hoor,' riep Elisen hem toe.
De zeventigplusser had hem wijselijk genegeerd.
Henk Sambo was binnengekomen en had een koud glas klappermelk besteld.
De Dijk speelde nu "Dansen op de vulkaan."
Klotekat was de binnentuin ingesukkeld en was naast de stoel van een oudere vrouw gaan liggen die er een kopje thee nuttigde en de Libelle doornam.
Naast haar op de stoel stond een kennelijk volle, plastic tas met het opschrift "Elke debiel koopt bij Hans Textiel."
Ze was nu met haar leesbril en neus in de horoscopen gedoken.
De heren hadden zin gekregen in een tostietje ham-kaas. Na het bestellen ervan zochten ze een plekje in de binnentuin.
Ze kozen het tafeltje pal naast het vrouwtje. De oudere vrouw had even opgekeken van de horoscopen en haar buren bekeken. Ze voelde zich een beetje vreemd, want alle tafeltjes in de binnentuin waren vrij. Waarom kwamen die twee mannen eigenlijk vlak naast haar zitten?
'Goedemiddag, weledele aftandse molshoop,' liet Marcel tegen haar vallen.
'Toevallig meer levensgeluk komende week volgens de sterren?'
Kopke keek de andere kant op, alsof hij geen woord van het zojuist gezegde gehoord had.
De oudere vrouw keek Marcel vol ongeloof aan. Ze besloot de Libelle te kiezen en niet de confrontatie.
Over de boxen klonk "Older Women" van Mike Edwards en Klotekat had plaatsgenomen boven op de plastic tas van de oudere vrouw.
De vrouw had even geglimlacht naar Klotekat en was toen in haar eigen horoscoop gedoken, de weegschaal.
Sylvie had twee tosti's ham-kaas neergezet op het tafeltje van de heren en Tebbes had van de gelegenheid gebruikgemaakt en nog een colaatje en een perziksapje besteld.
De heren lieten zich de tosti's smaken. Het onderlinge gespreksonderwerp werd 'Met wie zou je wel eens een weekend in een blokhut in Trois Ponts doorbrengen'.
Kopke had het Elisen als eerste gevraagd en had zelf al een rijtje lekkere wijven uit de media in gedachten.
'Mogen het er meerdere zijn of slechts een persoon?' vroeg Marcel.
Na enige toelichting van zijn kameraad was hij aan zijn antwoord begonnen.
'Youp van 't Hek, Thomas Acda, Herman Brusselmans, Jules Deelder, buurman Ad, André van Duin, Beau van Erven Dorens of Peter Criss.'
Kopke had enigszins verwonderd gekeken en zijn lijstje hardop opgesomd. Dat varieerde van Tatjana Simic tot Katja Schuurman.
Elisen had alles van verwonderd gekeken bij de opsomming van zijn kameraad en besloot Sylvie op te zoeken voor het bestellen van een laatste joint voor die dag.
Tijdens het bestellen zag hij de oudere vrouw uit de binnentuin zwaaien naar Sylvie en de shop verlaten.
De heren kletsten nog wat na in de binnentuin en Marcel genoot op zijn dooie akkertje van de heerlijke pretsigaret. Toen hun drankjes zo goed als leeg waren, besloten de heren nog even aan de bar bij Sylvie wat te kletsen alvorens de thuisreis aan te vangen.
Het regende niet toen Elisen en Kopke in hun bolides de parkeerplaats verlieten. Marcel belde even met zijn Joke om te laten weten dat hij eraan kwam. Hij kwam hierdoor automatisch verzeild in het dilemma 'Wat eten we vandaag'. Maar dat had hem ditmaal niet gedeerd, want hij genoot nog van het overgebleven stukje joint en voelde zich onverschillig goed.
feedback van andere lezers- ivo
het blijft bizar en het blijft om auto's drugs en eten gaan, ook in de grensstreek rond het noorden van Antwerpen .. en vooral de humor en de personages die opdraven en wegstuiven in hun Audi ...
mooi en onderhoudend, maar ik zou het verhaal in zijn geheel niet gelezen krijgen, nu is het net groot genoeg en geeft het een aparte tuch in het geheel dat ik hier dagelijks lees ..
Elisen: Al deze delen moeten een verhalenbundel vormen, het is ook geen doorlopend verhaal. Het zijn meer komische dagverslagen haha. Bedankt voor je reactie... - muis
Een vraag die ik steeds weer vergeet te stellen: wat is klappermelk?
Voor de rest: rake grappen vol sarcasme
Smaak ik wel!!
groetjes
Elisen: Klapermelk is cocosnotenmelk, bedankt voor je reactie muis... - Mistaker
Ben klaarwakker, sonnet lukt totaal niet, moet toch de nacht zien door te komen maar gelukkig is er jouw verhaal!
Groet,
Greta
Elisen: Haha dank je lieve Greta haha... - Hoeselaar
Het is een bizar verhaal waar ik als grootvader weinig voeling mee heb maar het is leuk en luchtig geschreven en dat doet ook iets
Elisen: Dank je Hoeselaar....
|
