Volg ons op facebook
|
< terug
Gedachtes van de grote hond Cas. 2 (5)
Gelukkig, ze pakt mijn riem, want de baas gaat stofzuigen en daar houd ik niet van.
Ik vind het maar een rotherrie en ik moet elke keer op een andere plek gaan liggen. Gaan we naar het veld om ballen te gooien, kwispel ik. Ja, ze pakt ook een bal!
Heerlijk, zo achter die bal aan. Hè, wat komt er nu aangerend? Een grote, bruine labrador.
Ik wil mijn nekharen overeind zetten, maar ik zie dat de labrador toch wel erg onzeker is. Het vrouwtje kijkt al rond of ze zijn baasje ziet, nee hoor... geen baas te bekennen! Even aan zijn gat snuffelen, geen bekende geur. Wat doet hij nou? Gaat ie om het vrouwtje heen rennen!
"Hallo, donderstraal," zegt ze, "ben je verdwaald? Zo te zien wel en ik ken jou niet. Net hoorde ik auto's remmen waar jij vandaan kwam Wacht maar…"
Ik wacht ook, want ik zie dat zij mijn slipketting door de lus van de riem haalt. Zo maakt ze een lasso.
"Cas blijf."
Dat doe ik toch al. Ik weet ondertussen wel wanneer ik even niet nodig ben.
"Kommaar, knulleke." Ze doet net of ze iets lekkers in haar hand heeft, en… jawel! Hij trapt erin. Snel legt ze de lasso om zijn nek. "Zo, dat is veiliger voor jou en het verkeer. Kom, Cas, we gaan naar huis!"
Keurig loop ik naast het vrouwtje, maar de labrador moet nog veel leren! Hij trekt en loopt van links naar rechts Een stoeprand, ik ga netjes zitten. De labrador niet, ook niet als ze 'zit' zegt. Hij kijkt mijn vrouwtje aan of hij dat woord nog nooit gehoord heeft. "Loop." Ik steek keurig over, hij trekt bijna het vrouwtje omver.
We lopen de plaats op. Het vrouwtje doet de poort dicht en de riem af. De labrador rent naar de achterdeur.
Wacht even. Dat het vrouwtje hem mee neemt… oké, maar hij gaat niet naar binnen. Dat is mijn terrein! Even diep grommen.
"Ik begrijp het," zegt ze lachend, "Hij blijft buiten." Ze maakt de achterdeur open zodat ik alleen naar binnen kan. Kwispelend loop ik naar de baas en hij zegt terwijl hij mij een brokje geeft: "Is het weer zover, heeft ze weer een hond gevonden?" Ik blaf bevestigend en ga op mijn bank liggen. Het vrouwtje komt binnen. "Het is een gecastreerde reu, veel te dik en totaal niet opgevoed, ongeveer vijf jaar oud. Ik bel Amivedi."
"Ondertussen geef ik die hond wat te drinken," zegt de baas. Zal best, als het maar niet mijn drinkbak is, want ik vind het al vervelend om bijvoorbeeld bij een restaurant uit een gezamenlijke drinkbak te drinken.
Gelukkig, hij pakt een andere bak. Ik kan rustig gaan slapen.
Ik schrik wakker van de deurbel. Snel spring ik van mijn bank en blaf enthousiast, stel dat de baasjes het niet gehoord hebben. Het vrouwtje gaat de voordeur open maken. Jongens ik kan haast niet wachten tot de kamerdeur open gaat om te zien wie er binnen komt! Ik kwispel wel zo hard dat heel mijn achterwerk mee schud.
"Dierenambulance," zegt de man vriendelijk tegen de baas terwijl hij met een vrouw binnen komt. "Wij komen de hond ophalen." Hij geeft mij een aai en zegt dan: "Dus jij gaat met ons mee."
Ik deins terug. "Natuurlijk niet, " blaf ik, "die hond die op de plaats zit!"
Gelukkig, het vrouwtje neemt ze mee naar buiten en even later zie ik door het raam dat de labrador in een busje gezet word. Ze rijden weg, heb ik eindelijk weer het huis alleen.
feedback van andere lezers- ivo
mooi mooi - een hondenleven is ook maar niets .. in een verhaal is het tenminste nog leuk en is het een ontspannend intermetzo tussen al de rest ..
Henny: Deze delen zijn nog leuk, maar gaandeweg wordt het wat triester. Weer bedankt voor je leuke fb! - Ghislaine
Best een grappig beest. Leuk.
Henny: Haha, hij was een Hollandse herder. Eigewijs en zeker voor mensen erg lief. - miepe
te gek
nu ga ik in achteruit lezen, Henny-hond
Henny: Haha, Henny-hond is nieuw voor me. Mensen-mens zeggen ze vaker. De delen zijn ook redelijk los van elkaar te lezen - Mistaker
Ik heb nu alle deeltjes gelezen: leuk!
Groet,
Greta
Henny: Er komen er nog een paar. - muis
:) Wel grappig en ingeleefd geschreven Henny. Wel erg voor die labrador. Denken dat je een goede thuis gevonden hebt, dan in een ambulance en wie weet...waar hij nog terecht komt
groetjes en graag gelezen
Henny: Die hond is rechtstreeks terug naar de eigennaar gebracht. Hij was gelukkig gechipt. Dank je voor je fb - SabineLuypaert
zaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaalig (smile) ik genoot me de kwispelende onderrughernia (maar dat wist je al zeker ;))
hoop dat 't beestke ne goeien thuis vond zenne (vrees dat ik alle vondelingskes zou houden
Henny: Uitkijken met je rug. :D Die hond kon terug naar zijn baas omdat hij gechipt was. Altijd verstandig om huisdieren te chippen - jbrouns
Mijn hond kan nog heel veel leren van Cas, dat is zeker. Groeten
Henny: Haha. Cas was ook een getrainde hond en heeft van begin af aan les gehad. - Hoeselaar
Ja zoiets begrijpen ze wel hoor!
Henny: Ik denk dat dieren meer begrijpen dan waar wij vanuit gaan. - thijl
Bravo voor jou en Cas. En weer heel meeslepend en geloofwaardig is Cas aan het woord, hahaha.
Henny: Haha. Fijn dat je het verhaal zo kan waarderen.
|
