naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Persoonlijkheid

door fallendreamz

Ik heb geen persoonlijkheid.
Onzin, kun je nu denken, iedereen heeft persoonlijkheid. Maar ik niet. Of misschien gebruik ik de verkeerde woorden.

Ik heb geen inhoud. Kan mijn meningen niet uiten. IK ben bang om mijn ware aard te laten zien. Misschien omdat mijn grootste angst mijn vrienden verliezen is.

Wat als je eigen persoonlijkheid je vrienden niet bevalt. Dan zijn het geen ware vrienden, zul je wel denken. Maar beter de niet-ware vrienden dan helemaal geen vrienden, toch?

Soms kan ik me opwinden, in het nutteloze gereutel. 'Heb je die jongen gezien?Hij is zoooooooo mooi'
Maar het houdt me mens. Het is het enige waarmee ik even alles kan vergeten. Mezelf voorhouden dat ik iemand anders ben. Genieten van het leven, zeg maar.

Genieten. In het gras liggen en een boekje lezen.

Gewoon op mijn bed liggen, muziek op het hoogste volume. Er komt iemand klagen. 'Of ik de muziek wat stiller kan zetten?'

'Zet jezelf even uit, vergeet je verlangens en behoeften. Zet alles even uit.'

feedback van andere lezers

• bellehelene
  Het is denk ik al het meest persoonlijk tekstje dat ik al van je gelezen heb. Ik wil je zien, en met je praten ik wil je uitleggen dat mijn mening over een gedicht verkeerd begrepen wordt, door de woorden en door jou. Als we nu eens afspreken geen vrienden te zijn, en ook geen muziek op het hoogste volume, dan kun je misschien eens je vreselijke aard laten botvieren, maar bedenk wel dat je mens zijn je vast zijn in die nutteloze gesprekjes je even veel doet als datgene wat je als je ware aard kan zien, speel wie je moet zijn en wees de rest voor jezelf en miss voor mij. Stuur me asjeblief een mailtje of iets dergelijk.
  xxxx
  fallendreamz: ik mag hier niet mailen.
  Weet je, ik heb je graag. En ik kan het niet helpen, maar zie je echt als een vriendin. Altijd al.
  x
• duivelstrikje
  Ambrosia schiet ten hulp, altijd de max als je eens tegen haar kunt praten, ze begrijpt je altijd.
  
  Maar, wat ik hieraan toe te voegen, heb: persoonlijk, begrijpelijk en... iets wat ik toch al heb gezien in jou tijdens de paar maanden dat ik je ken.
  Geen mens kan zichzelf kennen, dus kan eigenlijk ook niet beweren niet zichzelf te zijn tegenover anderen. Je spontaniteit doet mij lachen, je angst om mij te verliezen als vriend doet mij ook lachen (omdat dat niet zal gebeuren!), en ergens begrijp ik heel goed wat je zegt. Geniet gewoon van de momenten die tussen de dagen heen schijnen, want anders, als je nadenkt over wie jij bent, zal het allemaal tussen je vingers wegglippen. Het is als een droom weet je, hopelijk begrijp je wat ik zeggen wil, als je wakker word en je hebt net gedroomd weet je het nog, en vanaf je je nog meer probeert te herinneren over wat je precies gedroomd hebt glipt alles je weg, zelf hetgene wat je nog wist. Ik kan niet zeggen hoe jij je nu echt voelt, maar ik kan wel zeggen dat ik jou leuk vind hoe je bent, ook al zeg je innerlijk iemand anders te zijn. Nou, dan is het eens tijd om die blaadjes van jouw bloem te openen, te genieten van de zon en mij jou te laten leren kennen, nee? Blauwtjes zijn voor groentjes, fien, en jij, jij bent nu, op dit moment, een roodje.
  Liefs, delphine.
  fallendreamz: :)
  doet deugd om te lezen.
  Ik hou van je.
  x
• thijl
  Een heel persoonlijk documentje, begrijp ik. Maar het leven gaat met vallen en opstaan. En dat is niet voor niks clichématig, hé? Neeje, geen smiley, want het is ernstig genoeg. Ik kan enkel hopen dat je de unieke persoon die jij blijkt te zijn weet te waarderen. Want uniek ben je je, of je het wilt of niet ;-)
  
  Kop op, er zijn meer dan voldoende dubbeltjeszoekers tenslotte!
  fallendreamz: Uniek?
  Ja, iedereen is uniek. Met andere woorden: niemand.
  x
• feniks
  Op het net gesmeten..?
  Goed idee, maar met wat meer aandacht kan je dit met meer zorg uitwerken.
  fallendreamz: dit is gewoon mijn dagboek aan het worden..
  Denk ik. Och ja, ik laat jullie graag meelezen:)
  x