writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Vulcano walking Santorini

door roggemanj

Onze door de zon getaande zeilboot glijdt zachtjes de haven uit, een zachte werveling achter zich latend in het helderblauwe water. Ik nestel me op de houten bank aan stuurboordzijde alles overschouwend. De bemanning heeft gitzwarte haren en ze lijken zich de voorbije dagen niet geschoren te hebben en maken zo op hun beurt dat dit een idyllisch vakantieplaatje is.
De uitgedoofde maar nog steeds sluimerende vulkaan heeft een gedeelte van haar ingewanden uitgebraakt en in zee gestort waardoor het kleine eiland terug een stukje groter geworden is. De gestolde aarde lijkt op zwart glas in de meest angstaanjagende contouren en ik kan het niet nalaten om me er van te vergewissen dat ze wel degelijk afgekoeld is door ze aan te raken.
Vanuit ongekende diepten stijgt er een geelgroene zwaveldamp op gemengd met een duivelse hitte, dit kraterlanschap heeft iets onheilspellend en tegelijk indrukwekkend in zich. De puinsteen die in mijn sandalen geraakt maken van mijn voetzolen schuurpapier maar ik voel het niet en kijk me de ogen uit.
Het water rondom het eiland heeft een grasgroene kleur afkomstig van het hoge zwavelgehalte in de rotsformaties van het eiland Nea Kameni. De gigantische cruiseschepen liggen statig met hun maagdelijke witte flanken te pronken in de kratermond die honderden meters diep is, rijke Amerikanen met hun veel te grote rieten hoeden op het hoofd en pronkjuwelen worden neergelaten in de sloepen om deze cycladen eilanden te overspoelen, ik luister aandachtig naar hun cowboy accenten en probeer ze te begrijpen.
In mijn fantasie probeer ik me een beeld te vormen van deze gigantische natuurramp die dit landschap gecreerd heeft, er is een krater ontstaan met een doorsnede van verscheidene kilometers en er werd een diepte geslagen van honderden meters diep. Ik voel me nietig als een mier en ik balanceer op de kraterwand terwijl ik heel goed besef dat ik nooit meer dezelfde persoon zal zijn die ik geweest ben.

 

feedback van andere lezers

  • remy
    kraterlan(d)schap
    onheilspellend(s)
    indrukwekkend(s)
    ...kleur,(komma) afkomstig...

    Mooi gedetailleerd geschreven!

    roggemanj: Lijkt mijn verbetering van mijn school opstel wel :-)) bedankt voor je reactie
  • SabineLuypaert
    (smile) lijkt me een speciaal plaatske om eens gezien te moeten hebben (smile)
    roggemanj: Als ik je ??n goeie raad mag geven....zeker eens gaan bekijken, is echt een prachtig mooi eiland
  • thijl
    Prachtige situatieschets en beschrijving van het gevoel zo nietig te zijn!

    Vrijblijvende tipjes:

    -De puimsteen (n=m)
    -gecreëerd (+ ë)
    roggemanj: Owkee, ik volg je raad op :-) thx
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .