Volg ons op facebook
|
< terug
sprookje: Ben en de Bromkommer
Er was eens, in een groentetuin, niet ver van hier, tussen de sla en de radijsjes, een komkommerpleintje. Op dat komkommerpleintje stond een komkommer die heel speciaal was.
Nu is het zo dat in elke eerbare komkommerfamilie, om de zoveel generaties een buitenbeentje te vinden is. Maar in de groentetuin van boer Snor was er wel een heel eigenaardige komkommer te vinden. Deze komkommer heette 'Benjamin Kommer'.
Opa Kommer was niet helemaal opgezet met zijn jongste telg. Het zag er ook niet meteen naar uit dat Benjamin Kommer voor een groot nageslacht ging zorgen.
In plaats van zich bezig te houden met komkommerwaardige bezigheden, vond Benjamin Kommer het veel leuker om de pestkomkommer uit te hangen. Benjamin die zichzelf veel te stoer vond voor zijn naam, liet zich 'Ben Kommer' noemen.
Ben deed niets liever dan met zijn kleine stekeltjes zijn neefjes te prikken. Ben luisterde als een sla naar een koe, zo ongehoorzaam kon hij zijn.
Een echte pestkomkommer.
Het duurde dan ook niet lang of Ma Kommer werd door de schoolmeester, Slim Komkommer, op het matje geroepen.
Meester Slim was helemaal niet blij met Ben zijn streken en Ben werd drie dagen van de komkommerschool uitgesloten. Ma Kommer was helemaal onder de indruk. Zo hard zelfs dat ze haar natuurlijke kromming verloor van verdriet. Ben Kommer wilde nog steeds niet naar zijn moeder luisteren. Ben Kommer was een stoute komkommer.
Opa Kommer werd boos toen hij al dat rechtgetrokken leed van zijn dochter zag en riep zijn kleinzoon bij zich.
'Benjamin' sprak hij streng - en al zijn stekeltjes kwamen overeind -. 'Benjamin, als je zo doorgaat, dan eindig je nog als nonkel Bromkommer in schijfjes. En dat wil je toch niet? Één pot schijfjeskomkommer in 't zuur per familie is al blaam genoeg om dragen. Als jij niet wil dat de andere groenten jou een pestkommer blijven noemen moet je nu echt gaan veranderen hoor. Anders wordt je nog zo dom als de eerste de beste ajuin en voor je het weet wordt je dan een echte rotkommer.
En rotkommers kennen wij niet in onze familie.'
Ben Kommer schrok zich een hoedje. Opa was anders nooit zo streng.
Opa, die vastbesloten was om Ben Kommer weer op het rechte pad te krijgen, trok Ben mee naar het ajuinenveld waar een lelijke bromkommer, de pitjes uit zijn lijf stond te zingen.
'Kijk', zei Opa Kommer, 'dit was ooit je nonkel Bas Kommer en hij was vroeger ook een pestkommer. Maar omdat hij altijd iedereen plaagde en nooit oplette in de komkommerles, moet hij van moeder natuur aan de ajuinen leren dat ze geen wind mogen veroorzaken.
En van hele dagen bij die domme ajuinen rond te hangen, zijn al zijn komkommercelletjes al aangetast. Nu is hij een echte Bromkommer.'
Ik vrees dat hij binnen een week of twee door boer Snor zal opgehaald worden, om hem in het zuur op te leggen… In schijfjes.', liet hij er op gruwelijke toon op volgen.
De komkommerschrik sloeg de arme Ben rond zijn pitjes. 'Dan zou deze bromkommer ook eindigen als nonkel schijfje, dacht hij bibberig. Hij wou en zou geen bromkommer worden besloot hij ter plekke.
En zo kwam het dat Ben De Pestkommer na zijn uitsluiting, terug braaf naar school ging. Nooit prikte hij nog een ander komkommertje en nooit sprak hij nog tegen.
In de kortste tijd kon hij zelfs de Tien Geboden van de komkommer luidop voordragen zoals het een echte komkommer betaamde.
Mama Kommer huilde niet meer en Opa Kommer werd na verloop van tijd apetrots op zijn jongste telg.
Ben werd zelfs de derde slimste komkommer van zijn klas en na een tijdje noemde niemand hem nog 'Pestkommer' maar gewoon 'Ben Kommer'.
Nooit keerde hij nog terug naar het ajuinenveld nadat Boer Snor de Bromkommer komen halen was.
Enkele dagen later had hij met zijn eigen oogjes gezien hoe nonkel Brom Kommer op de terrastafel stond in een bokaal. Opa had hem herkend aan zijn pitjes en wist te vertellen dat ook hij nu opgelegd was in 't zuur.
De schrik zat er goed in bij Ben.
'Nooit zou iemand van zijn familie nog in schijfjes eindigen.', besloot hij.
Opa Kommer bekeek zijn jongste telg en glimlachte. Alles kwam goed met Ben wist hij. Hij voelde het immers aan zijn pitjes.
feedback van andere lezers- cehadebe
Heel fijn om weer te lezen. Het gedichtje komt per mail naar je toe
SabineLuypaert: ik heb het net gevonden (smile) heb ervan genooooten (smile) en opzij gesleept voor de kindjes (een leukerd met een lesje' in die rubriek gaat ie zitten zie, heel dank je wel he, ook om deze te komen lezen (smile) - kapiteinsebbos
is het nu al komkommertijd?
dikke knuffels,
xxxx
SabineLuypaert: Voor de familie Kommer wel he ;) ('t ergste is dat ik nu geen augurk meer kan eten of ik dank aan dit verhaaltje en kvoel me dan schuldig (cry) krijg er mijn tandjes niet meer ingezet) ik was een komkommermoordenaar (erg he)
dank je kapiteintje (smile) - remy
Heerlijk geschreven Sabine.
SabineLuypaert: heel dank je wel (smile) 'k heb er zelf nog diegd van, vooral toen mijn nichtje gisteren vroeg waneer ik nog eens een sprookje ging scrijven (smile) dat stimuleert enorm he - Gaya
Leuk verhaal S. Een sprookje met een educatief tintje, leuk bedacht, fijn om te lezen.
Gr.
SabineLuypaert: ja mijn sprookjes hebben altijd zo iets, klassiek kan je ze moeilijk noemen (smile) maar heel blij dat je dat tintje eruit viste, dank je daarvoor, ook voor je reactie - Ghislaine
Leuk om voor te lezen in een klasje.
SabineLuypaert: is misschien iets voor Lin om in een klasje te testen (maar haar kindjes zullen nog iets te klein zijn denkik), in elk geval, een tienjarige moest er eg mee lachen, heel erg bedankt (smile) - roggemanj
Leuk om lezen :-) Groetjes, johan
SabineLuypaert: (smile) en daar ben ik heel erg blij mee, merciekes zenne - muis
Ik wil ook nog kindje zijn:)
Zo 's morgens een sprookje lezen, het kleurt je dag toch hoor!
Knap Sabine:)
groejtes
SabineLuypaert: bij gelegenheid mag je strikjes in je haar stoppen en dan doen we toch gewoon even alsof ;))
heel dank je wel (smile) voor de lach die je hier maakt - Mistaker
Leuk Sabine!
Groet,
Greta
SabineLuypaert: heel dank je wel (smile) - aquaangel
:))
SabineLuypaert: durfde vanmiddag weer geens chijfjes te snijden van mijn komkommer (trauma's achtervolgen mij nu) erg he - ERWEE
Prettig verhaal.
Enkele pietluttige pitjes heb je per mail.
SabineLuypaert: ik was heel blij met mailke, groot bedankt zenne (smile) ook voor de re - Henny
Je weet dat ik dit een van je mooiste sprookjes vind.
SabineLuypaert: (smile) heeeeeeeeeeeeeeeel dank je wel, mijn pitjes kriebelen hiervan zie - lin
Sabine, Dit is zeker een sprookje dat ik in de klas zou kunnen voorlezen. Het heeft één klein minpuntje: in het verhaal lijkt het of je komkommers kunt snijden tot plakjes augurk en dat klopt niet. Komkommers en augurken behoren wel tot dezelfde familie, het zijn een soort broertjes, maar in een pot augurken vind je geen komkommerschijfjes..
Het is uiteraard maar een sprookje, maar ik zou dat er in mijn klas direct bijvertellen..
SabineLuypaert: (bloos) dan ga ik er komkommer (nu je het zegt, 't izt tussen de stekeltjes he) daar ga ik naar kijken, heeeeeeeeeel dank je wel zenne - thepuppy
Mooi
Groetjes,
thepuppy
SabineLuypaert: dank je wel (smile)
|
