|
< terug
geen titel
Vanmorgen schrok ik toch even. Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst van stal gehaald ben op zo'n onchristelijk zondags uur. Maar dat kan natuurlijk ook aan mijn roestig geheugen liggen. In elk geval gingen mijn pedalen van vreugde bijna vanzelf trappelen bij het vooruitzicht van wat frisse lucht. Gewoontegetrouw duurde het een hele poos eer ik er echt klaar voor was. Ik ben al een beetje op leeftijd, net zoals mijn gebruikster, en aan een rijpere dame is nogal wat werk voor ze met goed fatsoen de deur uit kan. Veegje hier, beetje olie daar…
Ach, een steek van weemoed stak bijna stokken in mijn wielen, zeker toen ik onderweg niemand van mijn oude vrienden/soortgenoten tegenkwam, alleen stuurse wagens, de nieuwe rijken van de straat. Net toen mijn metalen gewrichten weer wat soepel draaiden, botste ik tot stilstand tegen een muur. De ontdekking van enkele lotgenoten naast mij deed een belletje van vreugde bij me rinkelen. Een strak gevoel van verbondenheid bracht ons dicht bij elkaar, maar net wilden we onze bekommernissen ventileren en onze vriendschap een tweede adem inblazen of we werden weer uit elkaar gerukt. Worden we nu echt beter van zo'n vierjaarlijks vluggertje?
feedback van andere lezers- Ghislaine
Diegene waar we naar toe reden, worden het wel. Wij, de fietsen echter niet. De fietspaden zitten onder de steentjes en ander gevaarlijk bommateriaal. - Hoeselaar
Heb zopas het stalen ros opnieuw ontdekt met de aankoop van een tweedehands vehikkel dat me vreugdevolle uren bezorgt, mits ik er op trap natuurlijk.
Wees eerlijk, als je een paard of ezel een trap geeft dan zegt men dat je een beul bent, maar doe je deze handeling op je fiets wordt je er ook nog voor beloond.
Leuk verhaal, ik houd van humor !! - ERWEE
Prima stuk met weer een 'ludieke' slotzin.
't Is andermaal prima.
Je kan er weer overdenken om enkele zinnen iets meer af te bakenen.
en even dit bekijken:
zondagse
botste ik tot stilstand tegen een muur => kwam ik botsend tot stilstand ...
... deed een vreugebelletje bij me rinkelen.
... bracht ons dicht bij elkaar, maar net wilden we onze bekommernissen =>
... bracht ons dicht bij elkaar. Maar net wilden we onze bekommernissen ...
Blijf het volgen. De strapatsen van Louisaatje.
louisaatje: boeiende, constructieve fb, waarvoor dank, ga het allemaal aanpassen - thijl
Wat een pessimistisch stalen ros heeft u, ;-)
Vrijblijvende suggestie:
-een steek van weemoed--> ik zou er een vlaag van weemoed van maken.
louisaatje: pas ik aan, thx! - Henny
De pendalen kunnen weer draaien.
louisaatje: yep, net zoals het politieke leven - muis
"Een vierjaarlijks vluggertje":) knap gevonden Louisaatje
louisaatje: hey, leuk dat je mijn fratsen volgt
|
