Volg ons op facebook
|
< terug
Memoires van een jonge dorpsmuzikant. Deel 1.
Dit zijn de belevenissen van René Corvers, die als jonge amateurmuzikant startte in een dorpsfanfare met de naam Sint-Martinus.
Al hetgene wat hier is neergeschreven zijn authentieke indrukken en feiten. Tegelijkertijd is het een aanklacht tegen wat men zou kunnen noemen: dorpse naijver en kleinmenselijke machtlust waarvan schrijver het slachtoffer werd.
Voorgeschiedenis
Het eerste onderricht in de muziek kreeg René Corvers op een novemberse zondagvoormiddag in 1965 na de hoogmis. Samen met een tiental andere jongens van zijn leeftijd was hij door voorzitter Jaak Vanderallen opgeroepen om die eerste notenleerles bij te wonen in het fanfarelokaal.
Dat gebeurde onder leiding van de heer Jozef Vanderhallen, neef van de heer voorzitter. Gebruik werd daarbij gemaakt van de notenleermethode van de Antwerpse componist Flor Alpaerts.
Doordat al die jongens met plezier en overgave aan deze wekelijkse lessen deelnamen, vorderden ze met grote regelmaat. Na een half jaar kon dan ook begonnen worden met het leren bespelen van een instrument. Dat was een werk voor de heer Albert Neven, dirigent van de vereniging.
Op uitstap mochten de jongens het volgende voorjaar ook al mee. Nog niet als muzikant, wel om 'in de pas' te leren marcheren.
Begonnen in november 1965 en een jaar later mochten we in een naburig dorp deelnemen aan ons eerste concert. Dan volgde er nog een hele winter van studie om in het voorjaar van 1967 eindelijk klaar te zijn als volwaardige muzikanten.
Op muzikaal vlak verliep dat concertseizoen vrij rustig, zonder echte hoogvliegers, maar ook zonder noemenswaardige tegenslagen.
Negentienhonderd zevenenzestig liep naar zijn einde en op een bestuursvergadering kondigde dirigent Albert Neven zijn ontslag aan. De hoge leeftijd maakte het hem niet langer mogelijk dit werk nog te blijven doen, zo had hij te kennen gegeven.
En nieuwe muzikale leider werd gezocht en gevonden in de persoon van de heer Jan Otten. Deze man, een goede vijftig jaar oud, afkomstig uit een Nederlandse buurgemeente, had over de jaren een zustervereniging tot een behoorlijk peil opgewerkt.
De eerste repetitie onder zijn leiding verliep uiterst stil. Bijna ingetogen. Natuurlijk kenden de muzikanten deze man niet zo goed en in tegenstelling tot de vroegere oefenstonden, die vaak uitpuilden van het rumoer, kon je nu, ondanks het koperblaasgeweld, een spreekwoordelijke muis horen lopen. Dit zou echter alweer snel de andere kant opgaan.
Zodra men een paar weken gewerkt had onder de leiding van de heer Otten, werd het terug het 'oude' liedje. Warrige, lawaaierige repetities begonnen elkaar hoe langer hoe meer op te volgen. Evenals het feit dat de stiptheid met betrekking tot het aanvangsuur reeds was beginnen slabakken bij een aantal enkelingen. Sommige heren permitteerden zich al vlug te laat in het fanfarelokaal aanwezig te zijn.
Ons laatste concert, eind november 1967, tevens het eerste onder leiding van de nieuwe dirigent, slaagde redelijk. Toch was er een lid dat zich achteraf liet ontvallen: "Wanneer die 'Hollander' zal blijven komen, zien ze mij niet meer. Ik ga me daar niet zitten moe maken terwijl die man ons het geld gaat komen aftroggelen."
Daar dit voorval en deze uitspraak verder niet van invloed waren bij het ter stemming gaan, werd de heer Otten tijdens de eerstvolgende bestuursvergadering definitief aangesteld als dirigent van onze Koninklijke Fanfare Sint-Martinus.
feedback van andere lezers- aquaangel
Graag gelezen, Erwee
xx
ERWEE: Volhouden, dit gaat nog dagen verder.
En altijd leuk als een aquaengel mailt.
Zeer bedankt hoor! - SabineLuypaert
een spreekwoordelijke muis, kheb zo eens een zien lopen he jee, kgeloofde men ogen niet :-d was iets tussen trompetneus en alfabetoortenen, heel raar
ERWEE: Dat was dan eigenlijk feitelijk een unicum?!, dus.
Zeer bedankt zinne! - muis
Erweeke,
Het zal misschien aan mij liggen denk ik. In de vijfde § begin je plots in de "we" vorm. Voordien leek het alsof je als buitenstaander over Corvers praatte.
Leg mij dit eens uit aub:) Wat begrijp ik niet in deze tekst?
Dit stuk ga ik zeker volgen. Het is een interessant begin dat me boeit. Je opbouw vind ik duidelijk. En hoe je met woordjes kan spelen. Maar dat weet je:)
Ook interessant zijn de voorgeschiedenis en het voorwoord.
Knap Erweeke, knap
Tot morgen
ERWEE: 't is geoon bedoeld als verwijzing naar die groep jonge muzikanten.
Denk ik. *wink*
Vanaf een volgend deel gaat de zogenaamde ik-persoon ook meer op de voorrond komen.
Denk ik alweer.
Zeer bedankt. - Misty
Leuk lezen over de dorpscultuur in het verleden.
ERWEE: Maar blijft het ook leukk? Come and see the next episodes.
Zeer bedankt alvast.
En o ja, 'Misty' hebben ze maar vele jaren later pas gespeeld. - remy
heerlijk sfeertje.
ERWEE: Dat zal zo wel niet blijven duren. Reken maar.
Zeer bedankt hoor! - RolandBergeys
leuk, erwee, heel leuk!
ERWEE: Alle begin is leuk Roland, de vraag is dus, op termijn, blijft dat zo
Zeer bedankt zinne! - louisaatje
tips: de methode, noemenswaardige, kondigde,permitteren. Er zit hier zo een zakelijk sfeertje in met al die heren zus en zo, je zult er wschl wel een bedoeling mee hebben, dus ik stel mijn oordeel uit tot de volgende aflevering.
ERWEE: Het is voor deze lezers een kleine leidraad mbt. dat wereldje anno die periode.
En het is als zodanig ook geen 'verhaal'. Het is de weergave van een situatie over een aantal jaren heen.
En we zijn nog lang niet thuis. Maar ons moeder ook niet.
Dus, het ging de facto ook over een zakelijke bedoening.
Ben op 't ogenblik een geheel iemand anders zijn memoires aan het lezen en dat is 'verhaalmatig' nog zakelijker.
Bedankt alvast. - Theo_Roosen
Ga nu mijn schade inhalen. Ben de laatste weken niet tot lezen, laat staan tot schrijven toegekomen.
Je schrijfsel lijkt me uit het leven gegrepen. Mooi geschreven ERWEE. Weliswaar in een stijl die ik niet gewoon was. Getuigt tevens dat je andere stijlen aankunt. Bravo. Ga stelselmatig de volgende delen lezen. Theo.
ERWEE: Het is inderdaad uit het leven gegrepen. Ren? Corvers heeft daar destijds nachtenlang van wakker gelegen.
Dit zijn dus notities van een micro-situatie op dorps niveau.
Zeer bedankt Theo! - jbrouns
Hey, idd. qua stijl nogal stijfjes, wel af zoals altijd hè, prettig om te lezen en ik voel al onraad. Verdorie, vele achternamen komen mij zo bekend voor :-) sjuus
ERWEE: Dit zijn dan ook droge memoires. En de clou zit helemaal achteraan. En zo ver ben ik nog niet opgeschoven in de bewaarde tekst van destijds.
Ren? Corvers is u zeer dankbaar om zijn kapsones te willen lezen.
|
