Volg ons op facebook
|
< terug
De eerste keer
De eerste keer
'Mijn dochter van elf zweeft vederlicht door de woonkamer en zingt, 'Yes, yes, yes, ik heb er ziiiiiin in, zo'n ziiiin in!.' Glimlachend richt ik mij op van de paperassen die ik aan het doorworstelen ben en hoor meteen dat de slotzin van haar vreugdesong deels voor mijn oren bestemd is.
'In moooorugun!' Ik kijk in haar ogen en herken die blik. Een blik die vertelt, dat ik - weliswaar indirect - hier iets mee van doen heb.
'Tja,' antwoord ik traag en graaf ondertussen in mijn geheugen naar wat morgen zo belangrijk kan zijn, maar ik krijg het niet helder. Mijn dansnimf danst verder en ratelt maar door over 'morgen', bij mij rinkelt er echter nog steeds geen enkel belletje, ook niet zachtjes.
'Anne heeft wel drie setjes waaruit ze kan kiezen. En Joia, die heeft vorige week zoiets gaafs in de stad gekocht. Wat zal ik aantrekken, mam? Plop, ineens valt het kwartje, hoe heb ik het kunnen vergeten… het schoolbal. Ik ben het echt glad vergeten. Geforceerd tover ik iets van een lachje op mijn gezicht en vraag, terwijl ik mij omdraai om haar niet in de ogen te hoeven kijken:'Ja, wat trek jij aan?' Tersluiks werp ik een blik op mijn horloge en constateer dat het inmiddels al over zessen is, winkelen zit er dus niet meer in. Morgen moet ik werken, Dee naar school en 's avonds is het feest. Dat schiet op dus. Ik zuig mijn lippen naar binnen terwijl mijn hersens in de hoogste versnelling zoeken naar de juiste ingeving om dit op te kunnen lossen. De hele klas zal 'gepopt en gepimpt' op het schoolfeest verschijnen, dat is zeker. Resoluut neem ik een besluit, grijp mijn dochters hand en roep zo luchtig mogelijk: 'Kom, gaan we samen wat uitzoeken voor het bal. Gaat helemaal lukken. Mooi ben je al, nu alleen nog iets leuks uit de kast plukken.'
Dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan, blijkt als wij samen voor haar kast staan. Dit is stom en dat is oud, die te klein, en dat: 'Pfff, ze zien me aankomen mam, dit kan echt niet hoor naar zo'n ballenfeest!' Ondanks de inwendige lol kan ik niet voorkomen dat mijn zelfvertrouwen tanende is. Zuchtend neem ik een van haar kledingstukken - een wit strak tricot jurkje - in mijn handen en hou het omhoog. Eens stond het leuk, maar nu kan het dus niet meer.
'Alles in mijn kast is wel leuk,' zegt mijn dansnimf zachtjes.'Maar net niet...'
'Leuk genoeg,' vul ik aan met lage stem. Onze hoofden knikken tegelijk ter bevestiging. We zijn het in ieder geval met elkaar eens, dat is al heel wat. Naast elkaar kijken we nog een poosje naar de inhoud van haar garderobekast alsof we verwachten dat de inhoud ervan zomaar zou kunnen veranderen. Ineens voel ik zachtjes haar hand in de mijne schuiven. De zucht die vanuit mijn tenen opborrelt, weet ik maar net binnensmonds te houden. Dat diezelfde tenen kromtrekken in het voetbed van mijn laarzen, is ook iets wat gelukkig ik alleen kan voelen. Hoe los ik dit op? Welk alternatief is voor handen? Dat je op je allereerste schoolfeest hoort te knallen, dat is klip en klaar, maar waarmee…
Ik kijk naar het witte jurkje in mijn handen en ineens weet ik het.
'Trek je nieuwe zwarte legging met kantjes eens aan, Dee.' roep ik en voel mijn tenen langzaam rechttrekken in mijn laarzen. Uit een stapel t-shirts graai ik een zwart met wit, mouwloos, kort, Rock and Roll gevalletje. 'Doe dit er maar bij aan.'
'Wat gaan we doen, mam?'
'Dat zul je wel zien,' is mijn vage antwoord. Ik pak een schaar uit de la van haar bureau en zet deze in het eens zo leuke jurkje. Rats, met een paar knippen heb ik de bovenkant er af gejast. 'Deze mag je ook aantrekken,' en gooi haar het vormeloze witte restje van wat eens een jurk was, toe. Een lang verhaal over het inzetten van elastiek en andere naaitechnieken laat ik achterwege. We richten ons liever op het eindresultaat. Nog diezelfde avond weet ik de verbouwing van de jurk te realiseren, nadat het vormeloze geval op haar lichaam met spelden op maat is gebracht.
En daar staat ze dan. In haar nieuwe outfit. Het is de avond van het feest en voor mij staat 'een plaatje'! Zilveren sandalen, zwarte kuitlange legging met kantjes, daaroverheen het haastig in elkaar geflanste korte witte rokje. Het Rock and Roll shirtje daarboven en om haar ranke middel, losjes, een matte zilveren riem. Opgediept uit zo'n 'wie wat bewaart heeft wat la'. Haar ene been iets voor het andere, hand op haar heup, hoofd licht gebogen en met een oogopslag…ik wist echt niet dat ze zo kon kijken; bewondert ze zichzelf in de spiegel. Ik wacht af, tot eindelijk het verlossende antwoord komt: 'Gaaf mam, een echt ballen outfitje!' Ik schiet in de lach en laat een zucht, nu van opluchting, de vrije loop.
Vanuit de deuropening kijk ik naar het vriendinnen trio, Dee, Anne en Joia. Ze staan op de oprit en bewonderen elkaar van top tot teen. De 'oes en aas' zijn niet van de lucht. Mijn dansnimf met geföhnd haar, laat uitvoerig haar outfit en haar op de valreep nog even snel in zebraprint gelakte nagels bewonderen. Even later fietsen ze weg, ik roep en zwaai ze na, 'Dag dames, veel plezier!' en mummel er in mijzelf zachtjes achteraan: Welkom in de grote wereld en denk terug aan gisteren, toen het nog van die 'meisjes' leken…
Klokslag elf is het feest afgelopen. Stralend van oor tot oor ploft ze die avond naast mij op de bank. Ik sla mijn armen om haar heen, geef haar een knuffel en vraag hoe het was.
'Ik heb geschuifeld mam. Wel vijf keer! Het is hartstikke makkelijk hoor. Je houdt gewoon degene met wie je danst vast en je praat met die naast je staat. Zo makkelijk!'
feedback van andere lezers- emmerik
Heb je echt nooit een boek of novelle of verhaal in Nederlans gepubliceerd? Dit is geweldig! Jij verstaat de Nederlandse taal.Is dit een pseudoniem waaroner je schrijft?
Gaya: Nogmaals veel dank voor het lezen! En, nee nog nooit iets gepubliceerd, zo sterk ben ik nog lang niet. Schrijf ook nog niet zo lang verhaaltjes.
Gaya is id een pseudoniem :)
Harelijke gr. K@rin - cehadebe
Zie je wel:):):) emmerik heeft het óók in de gaten!
Gaya: :):) Ben wel heeeeel blij met zo'n compliment. Dat begrijp je zeker wel...
Dank voor het lezen
Gr. - erinneke
super!!!
Gaya: Dankje voor het lezen :):)
H. gr. - Theo_Roosen
Met één woord. Geweldig. Theo.
Gaya: Dankjewel voor het lezen... Weet even niets te zeggen, alleen dat ik blij ben met het compliment. :):)
H. gr. - remy
Ontroering alom. Mooi gedaan K!!
Gaya: dankje Remy. Fijn te horen uit jouw mond :)
gr. K@rin - Ghislaine
Prachtig.
Gaya: Dank voor het lezen Ghislaine
gr. - RolandBergeys
-bestemd is: d, niet t;
-dat ik - weliswaar... de komma hoeft niet voor het
gedachtestreepje;
-maar ik krijg het niet helder (je kan in deze deelzin het
onderwerp niet weglaten);
-in het voetbed van mijn laarzen;
-de zin die begint, met Dat dit makkelijker... wringt helemaal, je
kan een en ander veel vlotter oplossen als je wil;
-alsof daarin ineens, zomaar uit het niets, iets zou kunnen...
-roep zo luchtig mogelijk: "...
-een matte zilveren riem (de riem, niet het riem);
-en vraag, om haar niet in de ogen hoeven te kijken: "Ja,...;
-de juiste ingeving om dit op te lossen (om dit op te kunnen
lossen);
-bewondert ze zichzelf met t, niet d;
Een leuke inhoud, we wat veel foutjes.
Gaya: Heel veel dank voor je commentaar. Heb id veel moeite met de leesteken op de juiste plekjes te plaatsen en laat ook te vaak woorden weg.(bang om te langdradig te worden) Als iemand mij er op op wijst, komt het :ohja-gehalte meteen om de hoek. Je hebt helemaal gelijk.
Tja en wb die teleframstijl. Dat leer ik ook maar niet af.
Heel veel dank voor je fb Roland
H.gr. - cara
erg goed, behoudens idd kleine opmerkingetjes van collega Roland
'mooi ben je al' , (nu alleen nog iets leuks uit de kast plukken), is fijne zinssnede - beetje cliché dat ik het zo interpreteer misschien, maar is toch belangrijk dat ze beseft dat je haar sowieso 'mooi' vindt, om te beginnen en niet in het minst omdat ze net je dochter is!
Gaya: Veel dank voor het lezen en je fb
H. gr. - freke
ik kan hier niets zinnigs meer bijvoegen en in onzinnege dingen heb ik geen zin ;-)
WOW KLASSE
ggreetzz, fréke
Gaya: Dank voor het lezen en je pos. fb
H. gr. - jbrouns
Prima en duidelijk verwoord geschreven. Alleen de inhoud ligt me niet zo, maar dat is een kwestie van smaak. 'wie wat bewaart heeft wat la' is prachtig, zelf gevonden of is dit zo'n typisch Hollandse uitdrukking? Grts
Gaya: de uitdrukking is: wie wat bewaard heeft wat, daaraan een slinger gegeven.
Bedankt voor je fb
Groetjes K@rin - dichtduvel
Ja, geleidelijk ontworstelen ze zich en slaan hun vleugels uit, mooi, Jef
Gaya: Dank voor het lezen, Jef! :):)
H. gr.
K@rin - Neeltje
Heerlijk verhaal, goed geschreven. Mooi die moeder en dochter vehouding. Mijn bewondering.
Gaya: dankjewel!! :)
H. Gr.
|
