|
< terug
De draak en de moraal van het verhaal
Lang lang geleden legde Moederdraak eieren op de wand van de vulkaan Nyirangongo te Zaïre. Een tijd later tikte Dragonietje de eierschaal stuk, nadat de schaal wat weker was geworden. Voorzichtig ontdekte hij de wereld.
Eerst kon Dragonietje niet vuurspuwen, want daarvoor was hij nog veel te klein. Zijn mama was echter een goede onderwijzeres en ook omdat Dragonietje jaloers was op de lava die hij kon aanschouwen, kreeg hij de kracht van het vuurspuwen vlug onder de knie. Dragonietje voelde zich de koning der rijk. Telkens hij enige beweging zag in de lavastroom, kleurde hij de omgeving op zijn beurt met een vuurmassa. Mamadraak keek vol verwondering haar zoontje tegemoet. Hij was de beste vuurspuwer uit de omgeving. Ze was zo trots.
Ook de mensen die aan de voet van de vulkaar woonden, zagen in de verte het kleine diertje. Dragonietje werd ook groter en groter, waardoor de mensen hem steeds beter konden zien. Toen hij reeds vele jaren oud was, besloten enkele dappere mannen de draak te gaan bezichtigen. Ze wilden hem vermoorden en vervolgens op het vuur roosteren en opeten. Eenmaal op de berg gekomen, waren ze echter vol bewondering. Zo'n mooie draak hadden ze nog nooit gezien. Ze besloten om de draak verder te laten leven, zonder vele woorden met elkaar te delen. Hij zou de beschermer worden van hun dorp. Hij zou ervoor zorgen dat de vulkaan nooit meer tot uitbarsten kwam. Ze eerden Dragonietje elke dag.
Op een dag sloot Dragonietje echter een weddenschap af met de vulkaan. Dragonietje en Nyiragongo besloten een wedstrijd te houden, waarbij de sterkste vuurspuwer zou overwinnen. Dragonietje bereidde zich elke dag voor op het toernooi. De vulkaan bleef echter rustig bij de weddenschap en keek Dragonietje dagelijks glimlachend en bijna teder aan. De draak voelde zich reeds vóór de wedstrijd de winnaar. Hij zou de vulkaan zeker verslaan, gezien deze zo lui was. Hij voelde zich de sterkste en verwarmde zijn nabije buurt dagelijks meerdere keren met een warme gloed. De vulkaan voelde respect ontstaan voor de inzet van Dragonietje en was blij hem als bewoner te hebben op zijn wand.
In de nacht van 10 januari 1977 was de wedstrijd gepland. Dragonietje mocht de spits afbijten en de kracht van zijn vuurspuwen reikte wel honderd meter ver. Vervolgens was het de beurt van de vulkaan. Tijdens de eruptie van Nyiragongo liep het hele lavameer in minder dan een uur weg door een bres in de kraterwant. De hete lavastroom zette zich met een zeer hoge snelheid voort. Door de lavastroom werd de stad Goma, 18 kilometer ten zuiden van de vulkaan, grotendeels in as gelegd.
Ook het draakje werd meegestroomd met de warme lava en verloor het leven.
Dragonietje had de vulkaan uitgedaagd, maar zij die in stilte toekeek bleek de sterkste te zijn. Telkens als de Vulkaan Nyiragongo aan Dragonietje terugdenkt, kleurt hij de omgeving terug met lava. Ergens had hij wel bewondering gekregen voor de draak. Door de vele uitbarstingen, zouden ook nog vele mensen terugdenken aan de wedstrijd die ooit plaatsvond.
...
Moraal van het verhaal?
Speel niet met vuur; de natuur is sterker!
Wie laatst lacht, best lacht!
feedback van andere lezers- Ghislaine
Dit zou voor kinderen de aardrijkskundeles boeiender kunnen maken.
Liesje: h?h?, het was ooit mijn droom om juf te worden in de lagere school. Zou ik de sprookjes-lerares kunnen worden ;-)! - cehadebe
Inderdaad, als alles zo verteld werd, was de kennis van onze jeugd vast groter
Liesje: :-) bedankt Cehadebe! - DensPowells
Vulkaar = vulkaan, veronderstel ik.
Ik heb het niet helemaal uitgelezen, mijn excuses, maar ik heb een acuut gebrek aan tijd. Ik vond het idee wel interessant, maar de stijl, daar kan nog wel aan gesleuteld worden. de vele tje's, de grammatica-errors, en het spreekgetaalte, je m'excuse.
Zoals ik reeds zei, wel leuk onderwerp.
Liesje: Eerlijke feedback wordt geapprecieerd.
Als je tips hebt hoe ik mijn stijl kan veranderen, altijd welkom!
Wel aangenaam dat je mijn onderwerp apprecieert.
Groetjes - remy
Leuk sprookje, aardig bedacht
Liesje: Dank je wel Remy!!!
|
