writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Brief aan Wilfried

door sneakers1982

Thans richt ik nogmaals het woord tot je, Wilfried, want als ik op een brief van jou moet wachten kan ik evengoed wachten tot paasmaandag op een vrijdag valt. Hoe gaat het met je ziekte? In je laatste brief zei je dat je je niet goed in je vel voelde, en dat je naar het ziekenhuis moest om je kop te laten nakijken. Je vergeet tegenwoordig alles, als ik me niet vergis, wat waarschijnlijk de oorzaak is dat ik geen brief meer krijg van jou. Je bent me gewoon vergeten, rotzak die je bent. Maar hoe gaat het?
Met mij gaat het maar zus en zo, van hot naar her, van Pontius naar Pilatus, op en neer, heen en weer, want een depressie, die lonkt weer (wat een dichtkunst! En dat midden in de nacht). In mijn laatste brief heb ik je laten weten dat he niet al te goed meer boterde tussen mijn vriendin en mij, of ben je dat ook alweer vergeten, vergeetkop. Nee, heel goed ging het niet meer tussen ons. 't Is deels de schuld van mijn schoonmoeder, weet je. De keren dat ze mij al vergiftigde soep heeft voorgeschoteld, man! Niet te tellen. Ze moet mij namelijk niet hebben, of was dat nog niet duidelijk misschien. Nou ja, ze is er in geslaagd om mij van haar rotdochter weg te drijven, dat wel. Maar dat kreng is niet de enige reden van onze breuk hoor, neenee, zeker niet. Welke redenen dan nog wel? hoor ik je al vragen, nieuwsgierig rotzakje dat je daar zit. Andere mensen tot op het bot ondervragen, uithoren, op de rooster leggen en aan de tand voelen, maar zelf eens iets uit je eigen armzalige leventje vertellen? Nee hoor! Maar soit, ik dwaal weer af.
Nee, dat schoonmoedergeval was niet de enige reden van onze breuk. Talloze andere redenen zijn oorzaak, maar ik ga ze hier niet allemaal opschrijven, want tegen dat je de laatste aan het lezen bent ben je de eerste twintig al weer vergeten, met je geheugen als een zeef. Maar hier komen een paar van de bijzonderste. Mijn ex haat namelijk motorfietsen, terwijl ik, zoals je wel weet, het is je geraden want ik heb het al talloze malen vermeld in mijn vorige brieven, een fervent motorfreak ben. Hoe het komt dat ze zo tegen motorfietsen is? Wel, toen onze relatie nog pril was, en haar lippen nog naar zoete honing proefden en zo van die dingen, heb ik haar 'ns meegenomen op m'n Yamaha MT 01. Nu weet ik niet of je dat type moto kent, hoogstwaarschijnlijk niet, je kent naar mijn gissen nog geen eenwieler uit een triporteur, maar zo'n MT 01, dat heeft een koppel! Niet te schatten. Als ik accelereer spatten de straatstenen in het rond. Echt waar. Ik lieg niet. Nu, om verder te vertellen, mijn toenmalige vlam wou 'ns mee. Ik maar zeggen dat het goed was en dat ze zicht schrap moest zetten en zo. Ze pakte mij stevig vast, ik voel haar tieten nog altijd tegen mijn rug aandrukken. Tieten dat dat mens had, Wilfried, dat had geen naam. Je kon er met gemak tussenkruipen en een uurtje rondwandelen zonder dat je bekend terrein tegenkwam. Zo heeft ze ooit, toen ze nog op internaat zat, 20 kilo wiet binnengesmokkeld. Tussen haar tieten, asjeblieft. Twintig kilo. Dat wil wat zeggen, nietwaar. Jouw vrouw, Wilfried, heeft die dikke tieten? Het valt me hier nu ineens te binnen dat ik eigenlijk geen zak van je vrouw afweet. Mij melden dat je kop niet in orde is en dat je alles vergeet en zo, dat wel, maar de bh-maat van je vrouw eens terloops nederpennen? Vergeet het maar! Onthou dat voor in je volgende brief, makker, als je dat nog lukt. Nu, waar zat ik? Zie, dat lap je me nu altijd, door jou ben ik bijna constant m'n rode draad kwijt in mijn brieven. Effe terugscrollen. Tieten... Rug... Juist ja, die ex van mij pakt mij daar vast op die prachtmoto van mij. Blijkbaar niet goed genoeg, want al meteen toen ik de meest hongerige paarden van m'n motor aansprak, verloor ze haar grip en knalde ze achterover tegen het wegdek. Weg tieten. Een geluk dat ze haar helm droeg of ze had nog 'n ernstig hersenletsel opgelopen ook, waardoor ze, ik zeg maar iets, pakweg zo goed als alles zou kunnen vergeten, zo ook haar relatie met mij, wat mij enerzijds wel een hoop miserie met haar moeder zou besparen, maar waardoor ik anderzijds heel wat stomende nachten met haar zou ontlopen. die tieten, weet je wel. Ik raak er niet over uitgeluld. Nu soit, zo komt het dus dat ze een afkeer kreeg van motorfietsen, wat al meteen zo goed als onze hele relatie naar de filistijnen hielp. Ik laat het woord 'kloten' hier achterwege, Wilfried, omdat studies hebben uitgewezen dat dergelijke 'vulgaire' woorden bij ouwe rukkers als jij een fatale beroerte kunnen veroorzaken, en je moet me nog een brief of 2, 3 schrijven!! Wat denk jij wel, er zomaar van onder muizen of zo? Van mij ben je nog niet af makker, al moet ik in de diepste krochten van de Hel zelve afdalen om die rotbrieven uit je ouwe, met kankervlekken bedekte poten te snokken.
Nuja, zodoende was onze relatie geen lang leven beschoren, en na nog veel miserie, scheldwoorden, slechte soep en tranen (van haar kant dan, ik huil NOOIT) hebben we eergisteren beslist er een punt achter te zetten. Achter onze relatie dus, moest je dat kleine feit al weer vergeten zijn. Veel was gezegd en veel was gedaan en nog veel meer is ongedaan gebleven tussen ons, en maar goed ook. Zodoende zeg ik nu tegen jou, Wilfried, mijn pennenvriend, lang leve de vrijheid! Maar nu ga ik 'ns een einde aan deze brief breien, want momenteel heb ik toch iets te veel Duvels binnen (of zoals ze vroeger al zeiden: den dranck isch den Duvel!). Die andere redenen krijg je later nog wel, als je me tenminste nog antwoord.
Laat iets weten, Wilfried!

Met vriendelijke groet,
Benny 'Duvelke' Hoorelbeke.

 

feedback van andere lezers

  • SabineLuypaert
    een heerlijk gefrustreerd stukje dat ik graag las, maar een paar witregelkezs zouden deugd doen aan mijn oogjes (smile)
    sneakers1982: Ligt aan mij.. mijn verstand vertelt me dat verhaal zodanig rap dat mijn vingers amper meekunnen.. geen tijd voor witregels :-)
    Tnx voor de fb!
  • Ghislaine
    Heerlijk hilarisch stukje proza.
    sneakers1982: dank u :-)
  • Nine
    Leuke brief! :-)
    sneakers1982: dank u :-)
  • muis
    Krijg zo'n brief in de bus:) Mooi neergepoot!
    groetjes
    sneakers1982: Met dank :-)
  • DensPowells
    LEuk geschreven, maar het houdt weinig nieuws in.
    sneakers1982: Moet dat?
    Toch bedankt voor de fb
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .