|
< terug
Loop als een Masai en dineer als een bedelares
Als je mij begin juni had gevraagd wat MBT-schoenen zijn, had ik je wellicht het antwoord schuldig moeten blijven, maar dank zij een klein artikeltje in een vlaams vrouwenblad en een beetje geluk bij een prijsvraag ben ik nu in het bezit van een paar Masai Barefoot Technology schoenen. Een heel mondvol voor een paar schoenen, die de natuurlijke instabiliteit van een zachte ondergrond zoals de Koreaanse rijstvelden of de Oost-Afrikaanse savanne, trachten te evenaren. Een Zwitserse ingenieur ontdekte tijdens een verblijf in Korea dat zijn rugklachten afnamen als hij blootsvoets over de velden liep. Na jarenlang onderzoek en ontwikkeling was de MBT klaar om de markt te betreden. De marketing achter de MBT's poogt de mensen bewust te maken van het fysiologisch correct lopen. En correct rechtop loop ik nu wel. Geen gebogen of gekromde schouders én geen rugpijn meer. Nee, rechtop en borst vooruit.
Een vriendin ervaarde het lopen met de MBT's als wandelen op de maan. Ik vind het wel een leuke associatie al vraag ik me af of de astronauten na de eerste dag wandelen ook zo'n spierpijn in kuiten en bilspieren zouden hebben? Ik moet wel toegeven dat ik na verloop van tijd steeds minder spierpijn ervaar tijdens het MBT-wandelen.
Lopen als een Masai doe ik nu wel en ontbijten als een keizerin ook. Al was het in het verleden wel vaak anders en behoorde het ontbijt tot een zeldzame rariteit. Ik ging er immers van uit dat hoe minder maaltijden ik per dag at, hoe beter. Ik besefte wel niet dat ik de hoeveelheid die ik 's ochtends zou verorberen onbewust mee incalculeerde in het middag of avondmaal en ik snapte maar niet dat ik niet afviel.
Nu weet ik wel beter. Ik 'brunch' als een keizerin. Niet zozeer omwille van het late ontbijtuur, als wel omwille van de hoeveelheid. Maar een stevig en gezond ontbijt doet wonderen en ik ben nog altijd zo naïef dat ik in een wonder blijf geloven.
Het is dan ook geen wonder dat ik me éénmaal per dag een prinses waan, nl. tijdens het lunchen. Dan geniet ik van een belegd notenbrood of doe me te goed aan heuveltjes sla begroeid met noten, rozijnen en gedroogd fruit. Een massage voor mijn gehemelte, afgerond met een een potje fluweelzachte yoghurt of een zoet waterijsje.
Wat wil een prinses nog méér?
Misschien eens dineren als een bedelares?
Want eerlijk gezegd, dat lukt me dus niet. Ik weet niet hoe het komt. Misschien omdat ik er niet uitzie als een bedelares. Ik wil aan de bedelaars (onder ons) geen afbreuk doen, maar als je mij op straat tegenkomt dan zou je me niet meteen in het hokje van bedelaar plaatsen. Ik ben daar immers te mooi gekleed voor.
Hoewel ik me iedere avond weer voorneem om me te beperken tot een karig maal moet ik met schaamterode wangen toegeven dat mijn diner eerder op een warm of koud buffet leek.
Met andere woorden, er zit me niets anders op dan eens een tijdje in de leer te gaan bij de bedelaars.
Dus als je binnenkort in de metro of in een station een goed gevulde, ronde vrouw ziet rondhangen, weet dan dat ik het ben.
feedback van andere lezers- muis
Die MBT schoenen, zijn dat niet die schoenen met luchtkussentjes?
Het is een goed opgebouwd en onderbouwd verhaal. De houding die je aanneemt tov gezond leven is gezond.
Het is goed een stevig ontbijt en stevig middagmaal en avondmaal wat karig te houden. Een tipje: probeer eens met een gezond tussendoortje rond drie uur namiddag. Remt je eetlus 's avonds.
Een graag gelezen verhaal zwartkopje
groetjes
zwartkopje: Dank je muis, voor je tips van die tussendoortjes. Soms neem ik wel eens zo'n tussendoortje hoor. Die MBT's bootsen alsof je in zacht zand loopt (ploetert) na en je kan er lekker op wiebelen, hihi!
groetjes,
zwartkopje - ERWEE
Leuk! Technisch gezien zou ik de titel inkorten.
Maar in die metro: is daar dan ook zang bij, of gitaarspel?
Of de twee?
zwartkopje: Als jij me vergezelt met zang of gitaar wel, hihi!
Ja... maar weet niet hoe ik de titel moet inkorten.
iemand tips?
groetjes,
zwartkopje - Ghislaine
Mooi neergezet, al voel ik een ontevreden ondertoon, over de typisch vrouwelijke schoonheidskwalen.
zwartkopje: Hoi Ghislaine, die ondertoon heb ik er niet bewust ingelegd. eerder mijn onkunde om matig te eten, hihi!
groetjes,
zwartkopje - cehadebe
Goed geschreven, herkenbaar probleem. Maar als je er niet meer aan denkt, is het probleem weg en geniet je (nog) meer. - SabineLuypaert
zalig verhaaltje (smile) en leuk hoe je het hier neerzet
|
