|
< terug
Onrecht in jeugdgevangenissen
Note: Door een niet opgelost gebrek aan gespecialiseerde behandelplekken worden honderden kinderen in Nederland met een gedragsprobleem noodgedwongen onderbracht in de jeugdgevangenis
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Lief zusje van me,
Niet tegen papa en mama vertellen hoor, maar ik heb Henri toch weer een brief geschreven, en hoe zot het ook in jouw oren mag klinken... Ik kijk echt naar zijn reactie uit.
Wat anders moet ik doen?
Ik zit hier nu al vijf maanden.
Vijf hele maanden, terwijl het maar voor zes weken zou zijn en telkens weer zijn het de wachtlijsten die als excuus worden gebruikt en mijn tijd hier doen verlengen.
Ik word er zo onderhand stapelgek van.
Ja... ik hoor je al spottend op afstand roepen, 'Henri is een veroordeelde loverboy.'
Je hebt gelijk!
Het is niet uit te leggen. Het is eigenlijk ook van de zotte.
Ik... Die door een loverboy ernstig in de problemen ben geraakt schrijft met een andere loverboy.
Maar nogmaals... Wat moet ik dan?
De dagen duren lang en het gebrek aan te weinig frisse lucht doen me nog net niet flippen.
(Hebben ze een reden om me hier terecht vast te houden!)
Het is niet leuk hier. het is echt niet zo dat ik kan doen en laten wat ik wil. Verre van dat zelfs.
Er heerst hier een regime. Veroordeeld of niet. Het is er gewoon.
Ik mag verdorie maar tien dingetjes op mijn nachtkastjes hebben staan!
Om over de rest maar te zwijgen.
Ik heb niets gedaan!
Goed... Ik weet dat ik thuis onhandelbaar was. Dat ik omwille van Jasper hele foute dingen heb gedaan en papa en mama maar ook jou daar erg mee gekwetst heb.
Ik zeg ook niet dat ik geen hulp nodig zou hebben. Dat heb ik wel.
Maar de enige hulp bij wie ik momenteel voor hulp kan aankloppen is notabene een loverboy, die mij met zijn brieven iets naar uit te kijken geeft en gelijktijdig weer wat om handen geeft. Want geloof me zus... Een brief naar Henri schrijven is toch leuker om te doen dan een brief naar jou schrijven over mijn gevoelens of mijn dagelijkse bezigheden hier. Die ik dan weer op een één geamputeerde hand kan tellen.
Toch jammer dan weer, dat ik Henri pas maandag in de schoolgangen weer tref. Ik moet nu een heel weekend door.
Daar is dan gek genoeg wel weer over nagedacht he... Ze laten ons wel naar school gaan met loverboys en noem het allemaal maar op, maar ze zitten niet bij ons op de afdeling.
Dat is trouwens ook zoiets... School... Ik heb me er nooit wat van aangetrokken. Vond het altijd zonde van mijn tijd, maar nu is het onderhand iets om naar uit te kijken geworden en daarom ook bijzonder frustrerend om op te merken dat ik meer schoolboeken niet heb dan wel.
De helft van de lessen kan ik dus niet normaal volgen...
Over zonde van de tijd gesproken?!
Hoe lang zus?
Hoe lang gaat dit nog duren?
Ik trek het niet meer.
Elke ochtend als ik ontwaak dan denk ik... Weer een dag om me doorheen te slepen.
Weer opboksen tegen de meiden die ik dan gek genoeg weer te vaak zie.
Het zijn meiden zoals ik... maar ik ben mezelf zo spuugzat.
Wat heb ik nu misdaan?
Er zijn volwassenen die voor minder dan zes maanden veroordeeld zijn wegens hele erge dingen.
En ik?
Misschien dat ik toch maar een keer een mes achter hou tijdens het eten... Ik geloof dat ik dan meer kansen heb als dat ik nu heb. Want dan ben ik in een hokje te plaatsen als echte crimineel. (misschien krijg ik dan wel televisie in mijn cel en weet ik ook exact hoe lang ik moet zitten.)
Ik ga stoppen zus.
Ik wil niet huilen.
Huilen is zooooo nutteloos.
Liefs van moi
Ps... Echt niets tegen papa en mama zeggen hoor over Henri. Ze zouden misschien weer met de voogd gaan praten.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Note 2: Het is als een noodoplossing tot stand gekomen, maar anno 2007 helemaal uit de hand gelopen.
Nog altijd zijn er wachtlijsten in de jeugdzorg en krijgen de kinderen niet de hulp die ze zouden moeten krijgen.
Het is naar mijn inziens extra problemen creeeren.
feedback van andere lezers- muis
Idd, een jeugdgevangenis, het woord zegt het zelf, is geen goede oplossing voor iemand met 'gedragsproblemen'.Het ergste vind ik dat men problemen creëert, zoals je aanhaalt in je tweede note. Kinderen die geen criminaliteiten gedaan hebben, krijgen bij deze 'oplossing' de indruk dat ze gestraft worden.
Een thema dat vele discussies kan uitlokken. Goed verwoord.
groetjes
yrsa: Dank je wel muis ;) voor de beoordeling en FB
Groetjes - Thomas
Je beschrijft hier een schrijnend probleem in onze maatschappij... Kinderen met gedragsproblemen die in gevangenissen gestoken worden waar ze helemaal niet geholpen worden! Heel mooi weer gegeven!
Jouw is voor genetieven (jouw fiets, jouw brooddoos)
Jou wordt gebruikt voor aan jou, voor jou, tegen jou...
Er staan in de tekst enkele fouten hiertegen
yrsa: Dank je wel Thomas voor de FB en de beoordeling.
Ik zal de fouten meteen even aanpassen. Thnxxx. - SabineLuypaert
weet niet meteen wat te schrijven hieronder wat nog niet gezegd werd, enkel dat het me erg geraakt heeft
yrsa: 't is schrijnend ja ;( Thnxxx voor je bezoekje Sabine
Groetjes - ERWEE
't Is allemaal een kwestie van money, honey.
En voor het overige akkoord met muis, Thomas en Sabine.
Mooi neergezet.
Staat wel ergens iets als '... een één ...' en 1 één is daar al oké.
yrsa: I know, maar daarom niet minder schrijnend ;(
Dank je wel voor de beoordeling en FB. (ik zal de tekst nog even over lezen en die ene 1 weghalen)
Groetjes
|
