|
< terug
De pendule 19
Peter was dusdanig onder de indruk geweest tijdens dat wat er gebeurde bij Lisbeth, en wat hem volledig van de kaart veegde. Wat had hij zich verschrokken toen bij die knal die heel het huis had doen daveren. Hij was al op veel onverklaarbare zaken gestoten die hij achteraf gezien goed had kunnen oplossen. Deze keer moest hij echter de handschoen werpen. Het bureau waar hij nu zat was zijn werkkamer en even saai als al die andere lokalen hier op deze unif. Op de deur van zijn kamer plakte een sticker waarop de naam Peter Jennings Professor voor toegepaste parapsychologie stond. Juist daaronder had iemand in een overmoedige bui met een zwarte viltstift een doodskop met daaronder brrrr in vette letters geschreven. Ja Peter gaf les in onverklaarbare feiten en gebeurtenissen, zeg maar het kaf tussen het koren uit halen. Ongelofelijk wat mensen zo aanbrachten of daarmee het nieuws wilden halen. Het merendeel was belachelijk maar zoals mensen nu eenmaal zijn willen ze serieus genomen worden.
Ook dit hier haalde het plaatselijke nieuws maar verschilde met al die andere zaken door het echt onverklaarbare, dus een waar kolfje naar Peters hand. Ja, hij had nog eens zo een geval onder handen moeten nemen, het was in een klein plaatsje dat tussen Wolvershampton en Birmingham lag en zich West Bromwich noemde. Het lag nog vers in het geheugen gegrift ook al was dit,-tja- zes- zeven jaar geleden gebeurt. Peter was toen pas benoemd en moest zich zowaar meteen bewijzen en dat op een plaats waar de vossen zich goede nacht wensen. Dit hier lijkt veel op dat van toen, hoewel het hier nog onverklaarbaarder duisterder aanvoelde dan als toen
.
Er werd op de deur geklopt en zonder dat Peter daarop reageerde kwam een jonge vrouw de kamer binnen gewandeld. Ze hield een stapel brieven en documentaties onder haar arm en riep zonder naar de man op te kijken ,"dat is alles wat ik voor je samen kon brengen, ik hoop dat je me nu een tijdje met rust laat".Ze kwakte de stapel op het desk en stapte op dezelfde ongeïnteresseerde wijze weer de gang in de deur met de achterkant van haar hiel dichttrekkend.
Tja, dat was Yentel, de altijd even vriendelijke boodschappendame met een hang naar perfectionisme. Iedereen kende Yentel want ze bezocht alle burelen en voorzag iedereen met het gevraagde, mits dit op een kordate en efficiënte wijze gebeurde en liefst ook nog vriendelijkook. Het is een keurig nette vrouw van om en nabij de dertig met een steekkontje dat altijd in het zwart gekleed is.
Hoe moest hij dit aanpakken om de pers zoveel mogelijk uit de buurt te houden want als ze er eenmaal wind van krijgen worden reageren ze als aasvliegen. Hij kon het beste zijn goede vriend en oud lerraar eens naar zijn bevindingen en gedachten vragen, misschien dat hij wel de juiste methode vind om dit op een voor alle partijen aannemelijke wijze opgelost wordt.
Het was onmogelijk geweest om de twee mannen die rond de tafel stonden en die hij door het venster gezien had zomaar weg te moffelen. Zonder hem te passeren dit was onmogelijk geweest gezien de smalle gang waarin deze deur uitkwam. Er was maar een enkele deur die toegang gaf aan de woonkamer en de keuken. Er was ook geen projector in de woonkamer die deze beelden projecteren kon. maar toch had hij deze mannen gezien. Nu hij er over nadacht was er wel iets vreemds, op dat moment drong dat niet tot hem door maar nu kwam die reuk weer in zijn neus naar boven. Hij nam zijn notitieboekje en kribbelde daar iets in. Zo dat ik daar niet aan dacht,- schoot het door zijn hoofd en stak de pen weer in het pochetzakje.
Peter haalde de GSM uit de zak en tikte enkele cijfers in,- wachtte enkele seconden en begon. " Hei, lang niet meer gezien nog gehoord, -- Ja, je herkende m'n stem meteen, wat? Peter vertelde zijn bevindingen en vroeg om raad. Na een gesprek van enkele minuten werden de lachspieren een beetje geactiveerd. "dus, je antwoord is ja!
feedback van andere lezers- muis
Hij kon het beste zijn goede vriend en oud leerraar =< leraar
Ben benieuwd naar het vervolg. Nu komt er parapsychologie bij te pas. Hopelijk krijgt hij het raadsel opgelost:)
groetjes
Hoeselaar: Hopelijk wel maar naar ik vernomen heb duurt het nog even
Groetje Willy - Henny
Zo, hier weer even in verhalen gedoken en ik ben met jou begonnen. Een goed tussendeel en ik denk dat alles nu los gaat branden.
Hoeselaar: Leuk dat je even tijd vond om in mijn verhaal te duiken
Wilhelm
|
