|
< terug
oepsie poepsie
'Werk aan de winkel' deelde Cynthia mee, die ineens bij de deuropening stond.
'Ik heb pauze' gromde Sheila over haar beker koffie heen.
'O,' lachte Cynthia, 'Maar voor dit geval wil jij je pauze wel opofferen.'
'Dat ken ik' gromde Sheila weer. ze was de laatste keer dat Cynthia haar uit haar welverdiende en zeldzame pauze gestoord had nog niet vergeten. Toen had ze een bed mogen verschonen wat helemaal onder het braaksel gezeten had.
'Dit is anders,' zei Cynthia, 'Geloof me meid, dit wil jij niet missen!'
'Lotte vast ook niet' glimlachte Sheila zoetjes, zonder een poging te ondernemen om op te staan.
'Lotte is bezig en Yvonne heeft vandaag vrij.'
'En ik heb pauze' vulde Sheila aan. Ze bracht haar mok koffie naar haar mond toe en liet haar oog op de grote klok vallen.
Sinds de bezuinigingen vielen door onderbezitting de pauzes er dikwijls bij in. En een grote mok zwarte koffie ging er 's nachts echt wel in!
'Dit wil je echt niet missen,' hield Cynthia vol, 'En kom nu, want ik geloof niet dat meneer in kwestie hier langer wil blijven dan nodig is.'
Verwonderd en met iets meer aandacht liet Sheila haar mok zakken.
'Die pauze hou je tegoed' beloofde Cynthia.
'Als dit weer een rotklus is die jezelf had kunnen oplossen dan...'
'Toen was ik zwanger en je weet hoe vaak ik toen boven het toilet gehangen heb' onderbrak Cynthia haar ongeduldig.
Sheila overwoog even om daar een sarcastische opmerking tegenover te zetten, maar ze slikte haar woorden in en stopte voor de deur, die vreemd genoeg gesloten was.
'Wat is er eigenlijk?' wilde ze zacht van haar collega weten.
'Een eh... Nou, laten we zeggen dat meneer en mevrouw hun liefdesleven nieuw leven in hebben willen blazen.'
Verwonderd en lichtelijk argwanend bleef Sheila haar collega aankijken, die op haar beurt een geheimzinnige glimlach om haar mond toverde en energiek de deur opende.
'Daar was ik weer' groette Cynthia overdreven vriendelijk het echtpaar, waarvan de man met een verbeten gezicht op zijn buik op het bed lag.
'Ik heb even mijn collega erbij gehaald' raltelde Cynthia, 'Zodat we u klaar kunnen maken voor de O.K.'
Meer dan een korte, beleefde knik kreeg ze niet geproduceerd bij het echtpaar en verbaasd over de toch wat gespannen sfeer trok Sheila het laken van meneer weg...
'Werk aan de winkel!' Hoewel Cynthia haar ernst wilde bewaren, lukte haar dat niet.
Ze hield in haar linkerhand een puntje van een onderbroek vast en Sheila die zojuist haar koude koffie weggemikt had kon een lach niet inhouden.
Het had haar, tijdens het werkzaamheden met de man, die samen met zijn vrouw geexpirimenteerd had met anale seks door toedoen van huishoudelijke middelen, alle zelfbeheersing gekost om professioneel de handelingen te verrichten die nodig waren geweest. Maar nu...
'Bel jij ze na?' lachte Cynthia nu ook.
* geinspireerd door muis - onderzoek; mijn ideale beroep: verpleegster
feedback van andere lezers- muis
Ik ben blij dat ik je inspiratiebron mocht zijn Yrsa:) Grappig en een verrassend einde:)
Die verpleegster zal wel nooit spijt gehad hebben van haar verloren koffiepauze, hahahaha:)
Groetjes
yrsa: Thnxxxxx muis :-) Na het lezen van je verhaal moest ik direct aan dat verhaal denken :-) Enne... verpleegster in kwestie heeft idd geen spijt gekregen van haar verloren koffiepauze...
Groetjes xx - drebddronefish
Vlotte dialoog, leuk. In de op drie na laatste regel staat 'toendoen', ik denk dat dat toedoen moet zijn, tenzij...
groetjes
yrsa: Ik heb het veranderd :-)
thnxxx drebddronefish
groetjes xx
|
