writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

in de wereld van idioten

door yrsa

Angstig laat ik mijn hand over de stof glijden van het zijde blouse.
Het is een prachtige kleurrijke blouse, wat goed uitkomt bij mijn ogen, maar ze is niet van mij. Ook de bijpassende rok die ik aan heb, is niet van mij.
Verward haal ik mijn blik van de kleding af en tuur om me heen.
Waar ben ik?
Waar in Godsnaam ben ik beland?
Die bank. Dat kleed, die spulletjes. Het is niet van mij.
Razendsnel en verwilderd neem ik alles op wat de kleine kamer me toont, terwijl mijn hart het aantal slagen van een net gefinishte marathonloper haalt.
O God... straks denken de mensen nog dat ik aan het inbreken ben!
Ik moet weg zien te komen. En rap ook.
Zo snel als ik kan been ik naar de deur van het kamertje en open die.

Benauwd trippel ik door de lange gang en kijk regelmatig van links naar rechts. Ze mogen me niet zien! Niet in die kleren.
Ik moet weg. Terug naar huis zien te komen. Daar verkleed ik me wel en gooi ik die kleren in de open haard.
Ze mogen me niet zien!

Rechts gaat een deur open en vrijwel meteen steekt er iets blauws uit de opening.
Mijn hart slaat een slag over en even sta ik aan de grond genageld van schrik.
Politie. Het moet politie zijn! Er zijn vast camera's die alles geregistreerd hebben.
O God... Ik heb een blackout gehad... maar hoe vertel ik dat nu aan de politie?
Het blauwe wordt groter en er valt een last van me af als ik merk dat het een rollator is.
Die dingen zie je tegenwoordig ook steeds meer!
De oude vrouw die achter de rollator verschijnt blijft even staan, alsof ze mijn kenmerken opneemt en ik voel de drang opkomen om weg te rennen, maar ik doe niets.
Als verstijfd blijf ik staan en kijk toe hoe ze in een schildpaddentempo voor me langs sjokt, maar precies voor me halt houdt.
'Heb jij al koffie gehad?' krast haar stem.
Koffie? Ik schud geergerd mijn hoofd. Waar heeft ze het over? Vast weer zo'n idiote demente! Nou ja... gelukkig dan maar. Tegen de tijd dat de politie gearriveerd is, weet ze allang mijn kenmerken niet meer.
'Nee' hoor ik mezelf zeggen en ik doe een poging om dat levensgevaarlijke ding van haar iets van mijn pad af te krijgen!
Snapt dat achterlijke mens dan niet dat ik haast heb?
Het lijkt wel alsof iedereen tegenwoordig besmet is met het gekkenvirus!

'Mevrouw ten Kate!' Een vrouw in het wit op van die jeruzalemsandalen grijpt me beet op het moment waarop ik mijn hand op de deurkruk heb liggen.
'Wat gaat u doen?'
Ik heb geen idee wie die vrouw is, en het kan me niet schelen ook.
'Ik moet de kat eten geven' lieg ik.
'Komt u dan maar even mee' glimlacht ze en ze trekt me met zachte drang van de deur weg.
Een lange weg volgt, terwijl de mevrouw in het wit haar arm vertrouwelijk in de mijne stopt en begint over een bingo.
We stoppen voor een deur, die ze opent.
Ik voel paniek opkomen.
Niet weer in die kamer. Het is mijn kamer niet.
'Kom' zegt de vrouw in het wit, 'Niet zo tegensputteren... strakjes krijgt u uw koffie. En daarna gaan we gezellig een wandelingetje maken.'
Ze glimlacht even en laat me dan versuft achter in een vreemde kamer.

 

feedback van andere lezers

  • kristalvlinder
    aan yrsa, dit beeld herkenning vanuit mijn stage bij dementen zorg, je hebt het heel mooi en goed verwoord, ik vind het prachtig het leest mooi en het grijpt me aan, van mij een compliment, liefs en ene knuffel voor jou.
    yrsa: thnxxxx kristalvlinder voor je fijne fb en beoordeling:)
    groetjes van mij xx
  • hilde
    yrsa
    dit verhaal doet mij denken aan mijn werk
    als thuisverpleegkundige
    thuis is het nog veel erger hoor
    wij zijn er effe en dan zit de man,zoon,dochter alleen met de patiente
    heel mooi geschreven
    liefs
    hilde
    yrsa: Hey Hilde,

    Zelf werk ik ook in de thuiszorg en ik weet wat je bedoeld.
    thnxxx voor het lezen :)
    groetjes xx
  • muis
    openhaard.=< open haard
    Als verstijft blijf ik staan =< verstijfd
    ik heb geen idee wie die vrouw is,=< hoofdlettertje Ik

    Het leest wel heel vlotjes. Het is een verdrietige situatie, zowel voor de patiënt als voor familie en verpleging. Ik vind dat je dit goed weergegeven hebt Yrsa.

    Groetjes
    yrsa: Dank je wel muis voor je fb en beoordeling :)

    Kom het regelmatig tegen in mijn werk en het is schrijnend om te zien.
    Voor alle betrokken partijen idd.

    groetjes xx
  • ERWEE
    Prima neergezet!

    even deze :
    de (?) zijden blouse

    maar ze (?) is niet van mij

    Rechts gaat een deur open en vrijwel meteen steekt er iets blauws uit de deur. => misschien 'uit de opening' (tweemaal deur)
    yrsa: Hey ERWEE,
    thnxxx voor je fb en beoordeling.
    Ik heb de fouten aangepast :)

    Groetjes xx
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .