|
< terug
In this World - deel 28
Op het ogenblik dat de verplichting of de schijn ervan haar intrede doet, haak ik af. Alle opdrachten lijken onoverkomelijk moeilijk. Zoals deze opdracht: tien minuten schrijven zonder fysiek mijn pen op te heffen. Tien minuten schrijven over wat mij bezighoudt. Mijn eerste vraag is dan: wanneer, nu, in deze levensfase? En bezighouden in welke betekenis?
Nu wil ik eerst een slok koffie en zondig ik misschien al tegen de regels van deze opdracht. Maar koffie is mijn ochtenddrug, to get the machine going. Na mijn ontbijt een grote mok koffie en de pc aanzetten- mijn tweede verslaving- al ben ik daar zelf niet helemaal verantwoordelijk voor. De pc is nu eenmaal multifunctioneel geworden: de post, de poëzie, de encyclopedie, het werk, … allemaal aangedreven door de computer.
Tweede slok koffie. Zou het de inspiratie bevorderen of zou het, net zoals alcohol, de tongen en de pennen wel losser maken, maar daarom nog geen kwaliteit garanderen? Wel integendeel,denk ik: in alcohol gedrenkte teksten of dronken gebazel worden in nuchtere toestand vaak vol schaamte herdacht of herlezen.
Toch nog een slok koffie.
feedback van andere lezers- Ghislaine
Goed werk begint met koffie of thee.
louisaatje: een maatje.... - henny
Na bladeren kom ik er achter dat ik delen gemist heb. Diepe schaam. Ik ben weer ingestapt!
Ja, de dag moet beginnen met koffie!
louisaatje: hey, leuk!
|
