naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

dans

door poivrevert

Op de tonen van piano en accordeon wals ik door de kamer.
Ik sluit mijn ogen en lijk door een wei te zweven vol met madeliefjes.
Elke keer ik een rondje maak, beschijnt de zon mijn gesloten ogen. Het rode licht van de binnenkant beschijnt mijn open ziel.
Ik lach.
Steeds sneller draai ik, stap ik, voel ik de beweging en het geluk.
Mijn armen ontsluiten een kriebel die door mijn aderen stroomt.
Jij die me doet walsen, ik kan het trouwens helemaal niet.
Dansen kan je ook op het gevoel of je kan het gevoel hebben dat je kan dansen.
De uitkomst is bij beide hetzelfde.
Je schaterlacht.
Beelden van fietsende mensen met zonnige strooien hoeden en koeien met hun luid gebel.
We maken ons los van de wereld.

Ik stoot een stapeltje om dat op mijn tafel ligt.
Ik open mijn ogen.
Geen zon, geen mijn meisje, geen…
Ik sluit mijn ogen.

Daar is ze weer.
Leidt me rond in de wereld die ik niet kan loslaten en nooit heb gekend.
Zoals jij bent.
Jij bent in mij.
Naïef en blij.
Passioneel en mysterieus.

Neem me mee.
Ik wacht hier al zo lang.
Inplaats van je te zoeken, maar wie zoekt, vindt het niet.

Je bent er en je wacht tot ik kom.
Terwijl je hier bent.
Dicht bij mij.
Diep in mij.
En nog juist niet tastbaar.
Niet vandaag, maar eens ik loslaat.
Eens ik de drempels die ik heb overwonnen achter mij kan laten.
En het doel dat ik denk naartoe te gaan onder ogen te zien.

Ergens is het triest, een verlangen zonder einde, of een einde dat niet in zicht is, maar evengoed juist voor mijn neus kan staan.
Een einde dat een begin is.
Gelukkig begin van blijheid.

feedback van andere lezers

• lin
  Blijf schrijven, want hier toon je aan dat je het kunt!
  Lieve groet, lin
  poivrevert: bedankt Lin, ik loop hier al even niet meer rond, maar schrijven doe ik nog wel, ik heb me hoe dan ook voorgenomen om hier weer te keren, tot dan!
• Victoria
  tof dat je nog eens schrijft!
  dit is weer heel mooi geschreven.
  hier en daar zou ik iets aanpassen. bv:
  'Ergens is het triest, een verlangen zonder einde, of een einde dat niet in zicht is, maar evengoed juist voor mijn neus kan staan'
  - ergens klopt hier iets niet. misschien zo: Ergens is het triest; een verlangen zonder einde of een einde dat niet in zicht is, maar dat evengoed juist voor mijn neus kan staan.
  het doel WAAR ik denk naartoe...
  maar verder heel prachtig allemaal hoor!
  poivrevert: ja, ik zit altijd te schipperen tussen muziek en schrijven en als het ene me opslorpt, stopt het andere weer even om dan weer op te duiken.
  Bedankt voor je commentaren, heb ik echt iets aan. Soms sluit ik iets te snel af, terwijl het er eigenlijk nog niet helemaal staat. Dan is het goed dat jullie er zijn he ;)
• ivo
  de dans van de eenzaamheid is zoals de tango in het ver Argentinië die door mannen gedanst werd uit gebrek aan vrouwen ..
  
  een mens is niet gemaakt om 'alleen' te zijn.
  
  mooi verhaal, bravo!
  poivrevert: ik leer nog elke dag van jullie, de tango heeft alleszins aan uitsraling gewonnen wat mij betreft
• cehadebe
  Een pracht beschreven verlangen, heel mooi
  poivrevert: dank u zeer, buiging
• fenk
  Een mooie, vertederende gedachtestroom. Probeer melige zinnen te vermijden (ik betrap mezelf er ook soms op), bijvoorbeeld:
  "Het rode licht van de binnenkant beschijnt mijn open ziel."
  
  Opmerking:
  "Jij die me doet walsen" -> "Jij doet me walsen"
  
  Ook de slotzin mag sterker.
  
  Maar begrijp me niet verkeerd, ik heb ervan genoten.
  poivrevert: Ik apprecieer de opbouwende kritiek echt wel hoor!
  Je hebt gelijk met de melige zinnen die soms veel echter voelen dan ze zijn als ze op papier staan.
• Neeltje
  Het liedje van verlangen, vol van tederheid en passie. De laatste regels van de eennalaatste 'strofe' zijn duidelijk een dichtvorm, zo niet dan zouden de woorden misschien anders gerangschikt moeten worden.
  De tederheid en passie geniet ik, daarom toch een uitstekend.
  
  Groet van Neeltje.
  poivrevert: ja ik geef toe dat het qua structuur tegen valt, maar ik ben blij dat het gevoel overkomt en dat is uiteindelijk het eerste 'doel' van iets neer te pennen
• jbrouns
  Je danst niet alleen. Het kan idd. technisch beter, maar wat gevoel en idee betreft is het naar mijn mening dik in orde. Grts.
  poivrevert: klopt, ik beken schuld maar vindt het eerlijk gezegd niet erg als het gevoel goed blijkt te zitten
• aquaangel
  heel prachtig om te lezen xx
  poivrevert: prachtig dat je hebt willen lezen
• annedanvoie
  Heel graag gelezen, gewoon prachtig.
  Lieve warme groetjes,
  fijne avond,
  liefs,@nne xxx
  poivrevert: bedankt Anne, ook zoveel voor jou!