Volg ons op facebook
|
< terug
Kerstmis
Kerstmis zou het bijna zijn...dan begon het aftellen naar...
"Mijn liefje zou je niet eens beginnen met alle t-shirts te strijken", zei hij geagiteerd.
En toch... ik had zo mijn bedenkingen, met Kerst niet thuis, het was zo onwezenlijk...
Langzaam wendde ik aan het idee, en dat was al heel wat, als huismusje.
De berg was smolt langzaam maar zeker.Mijn hond keek mij aan met een blik van... of ik haar niet meer graag zag...
Nog precies twee weekjes, de kalender stond nu op half november, dan werd het menens.
Mijn badpak meegenomen? Verder nog de trainingskleren, schoenen en zo van de kinderen.
Veel kleren nam ik toch niet mee, en de kinderen ook niet.
Hoera, het moment van vertrek was er bijna, ik sprong een gat in de lucht.
Mijn ega minder, hij moest het betalen...
De t-shirts allemaal gestreken, kon het inpakken beginnen, tandenborstel, kniebandages, smeermiddel, massage-olie, zonnebrand-olie(eventueel)...en not last but least mijn leesboeken.
"Je hebt weer veel teveel kleren meegenomen schat, zou je dat wel doen?",vroeg hij aarzelend.
"Oke, oke, het is al goed", zeggend, na een blik op de grijns op mijn gezicht...
Het is midden in de nacht, ik wek de drie kinderen, en om drie uur moesten wij op de luchthaven in Dusseldorf zijn.
Gehaast worden we door een paar vrienden afgehaald, en snel naar de luchthaven gereden in hun auto.
Plof, ik zit, na een lange run en wachttijd bij de gates. Het is vrij koud, sneeuw blinkt ons door de vliegtuig-cabine ramen tegemoed.Heerlijk uitrusten en een slaapje doen.
De stewards hadden santa-claus mutsen opgezet, en de stemming zat er al goed in.
Fasten your seatbells please, lichtte op, en daar vlogen we hoog boven de wolken, in de blauwe hemel!
De temperatuur steeg snel in het vliegtuig, de meeste passagiers hadden zomerkleren aan.
Tja, het zou nu in Spanje 21 graden moeten zijn rond deze tijd...
Oei, mijn hoogte suizingen in beide oren begonnen al erg vroeg....
Heerlijk Spanje, here we come...lekker zwemmen in de atlantische oceaan in hartje winter !
Na een rustige landing en een vlucht zonder enige turbulenties kwamen wij na 7 uur lange uren
aan in Malaga, de hoofdstad van Andalusie, Spanje.
De eerste dagen was het sprinten naar de ruisende zee, en springen in de hoge krachtige golven.
In de verte in de horizonlijn was nog juist een wit zeil van een scheepje zichtbaar...
Meeuwen krijsten over je hoofd, en met blote voeten verplaatste je heel wat zand over het kilometers lange strand.
Uit wandelpaden en lanen kwam je uit op een soort paden met rotsblokken die diep in het zeewater omhoog kwamen.
De fiets en wandeltochten de bergen in, vergeet ik nooit. De afdalingen nog minder.
Ook lag ik bijna in een haarspeldbocht uit de baan, zo hard fietste ik naar beneden, verslavend hard dus!
Ik was toen wel een paar jaar jonger,waarschijnlijk ook fitter, maar toch...
En dan de trainingen, die waren echt super! Zo van boven af, op de top van een berg, lag de sintelbaan, de zon, zee, en het strand duidelijk zichtbaar.Genieten deden we, zo midden in de winter, van de warme zon op je lichaam...
feedback van andere lezers- eradi
Ik dacht dat je pakte voor een wintervakantie, maar daar kwam Spanje kijken hehe.
Leuk geschreven.
Lazey: Ja, dat was dus niet zo, hihihi, merci voor je reactie!
|
