|
< terug
Eradi en het land van Millo: Hfst. 9(b): 'De dame van het meer'
De volgende ochtend was het Eradi die als eerste opstond. Zijn nacht was snel voorbij. De woorden spookten door zijn hoofd. De stem van de vrouw leek in zijn hoofd geprent. Hij wekte Betran. Deze glimlachte even en wekte de anderen. Adene was enorm aantrekkelijk in de ochtend. Wilde haren, loshangende kleren, een stille, sluimerende blik. "Nog niet goed wakker" glimlachte Eradi bij zichzelf.
Eradi had geen ervaring bij de meisjes; in zijn verblijf in het jongenstehuis was er slechts één zuster geweest die je aantrekkelijk kon noemen. Alle andere zusters waren reeds oud en versleten. En die ene... wel, laten we het zo zeggen, het celibaat was er voor haar teveel aan, drie weken later was ze spoorloos verdwenen.
De duisternis was hier sterker dan in het bos waar Betran en Eradi een nacht hadden doorgebracht. Betran leek zich zorgen te maken. Gilliam daarentegen, was meer bezorgd om zijn harnas. Voor de nacht had hij het uitgedaan. Eradi geloofde nog steeds de beweegredenen van Gilliam niet. Die man hoorde hier niet thuis.
In de vroegte van de dag, een benauwd gevoel. Ook hier, geen vogels. De bomen waren kil, bladeren reeds oranjegeel gekleurd. Star, windstil. De herfst was in het land.
Adene trok als eerste de kop. We hadden nog een lange toch af te leggen. Betran hield haar tegen. Hij maande iedereen aan tot stilte. "Ruik" fluisterde hij. Eradi snoof de ochtendlucht op. Brand. Het gezelschap had het in de drukte niet eens opgemerkt, maar een roetachtige, indringende geur had de lucht veroverd.
Betran nam iedereen mee door het veld, van het pad weg. Een beklemmend gevoel overmande Eradi. Zijn ogen schoten schichtig om zich heen, argwanend bij elk geluid, bij elke beweging. Adene kwam naast hem lopen. Zachtjes nam ze zijn arm beet.
"Rustig maar, alles komt goed" probeerde Eradi haar gerust te stellen, overtuigend was het niet. De brandgeur werd sterker, bijna onhoudbaar. Ze waren nu een uurtje aan het stappen, maar het leken wel dagen. Adene hield Eradi nog steeds klemvast. Gilliam was doodop. Het harnas eiste zijn tol. Zijn maliënkolder en helm had hij al uitgespeeld.
Betran stond stil. De rest van de groep volgde. In hun tocht had hij zich ontpopt als een leider, zijn ervaring en wijsheid schoten boven de rest uit.
"Wacht hier" gebaarde hij en verdween tussen de struiken. Adene kneep in de arm van Eradi. Ze beefde, haar hart kon hij horen kloppen. Hij omhelsde haar en even leek zijn hart het ritme van het hare te volgen. De genegenheid gaf Eradi warmte, doch geen moed of sterkte.
Hij was er niet gerust in. Betran kwam even later weer tevoorschijn, met opengesperde ogen vol ongeloof.
"Dit moet je zien!" De groep volgde hem door het struikgewas. Laag bij de grond slopen ze verder. Gilliam had zich van zijn volledig harnas ontdaan; het kruipen zou hem niet vergaan zijn. Een scherp licht viel op Eradi's gezicht. Hij dacht onmiddellijk aan een kampvuur en daarbij ook aan de wezens van Millo. Adene leek zijn gedachten te lezen, want ze verstevigde haar grip op zijn arm. Ook Gilliam zat niet meer zonder vrees, hij vertraagde en keek vluchtig om zich heen. Of was dat schijn?
Het einde van de struiken was in zicht. Betran hield halt. Eradi en Adene volgden op de voet en wierpen een blik doorheen de bladeren. Adene viel achterover en trok Eradi met zich mee. Gilliam stond er versteld bij. "Wat in hemelsnaam is dat?"
feedback van andere lezers- Victoria
ik heb eerlijk gezegd nog geen enkele aflevering hiervan gelezen, maar ik moet zeggen dat het goed is!
eradi: Ik ben blij dat ik een nieuwe lezer heb aangetrokken. Kort geschetst. Eradi komt uit een weeshuis en in datzelfde stadje komt hij Betran tegen, een verhalenteller. Ze gaan samen naar de hoofdstad, maar door omstandigheden hebben ze dus een queeste. - Henny
Stopt ie weer nu het spannend is! Ik blijf het volgen, maar ben even niet zo vaak hier. Mij raak je, als fan niet kwijt.
eradi: Dat is het punt van het einde h?. Dat je met spanning verder wil lezen :)
Ik ben blij dat ik jou niet verlies. Ik zal voor alle makkelijkheid, het volgende deel persoonlijk mailen, dan moet je niet staan zoeken :) - SabineLuypaert
ja?? ja??? WAT IS DAT?? VERTELVERTEL (roept mee met Henny) azo ons weer op onzen honger zetten (smile)
ik mail mijn vlassenbroekse dijkgeest effe door he ;)
spatieke zetten nog hier --> beweegredenenvan Gilliam niet
eradi: Hehe :) Ik had het je beloofd dat het een spannend einde was :)
ik heb het ontvangen, maar zal er pas morgenavond aan kunnen beginnen :) Ben terug vant werk, en om 23h begin ik al opnieuw te werken hehe :)
|
