|
< terug
Veertig en tien (Latex-ski)
Lief gaat skiën met wat vriendjes en laat mij met kroost wijselijk aan de haard. Ik tracht de gedachte te bannen aan vier koude nachten ("ach, het zijn er maar vier"), vijf lange dagen ("ach, het is niet eens een week") en eenzame momenten aan de ochtenddis ("ach, kan je eventjes tot rust komen").Chronische najaarshoofdpijn zal mijn seksuele appetijt ook wel nog even dimmen.
Van het ganse lattengroepje ken ik er maar twee en dat zijn potige en best te pruimen kerels. Er gaat echter ook een busseltje vrouwen mee en die ken ik van haar noch pluimen. Van een exemplaar zag ik al een foto, toen ze vorige keer instapte in de minibus en boven haar broekrand een rode stringkoord te voorschijn liet piepen. Als ze deze norm hanteert voor comfortabele reiskledij maak ik me bedenkingen bij haar vestimentaire keuze voor informele momenten. Dat wordt vast en zeker latex.
Met een groot glas rode wijn tracht ik het scherpe beeld van mijn netvlies te wissen. Ik vertrouw Lief blindelings als ik erbij ben, en er is geen moment twijfel dat we ooit samen een kamer in het rusthuis zullen delen. Wat zie ik er naar uit dat ik dan de pillen voor zijn prostaat mag klaarzetten!
Lief komt behoorlijk enthousiast terug van de eerste teamvergadering. Het wordt Italië of Frankrijk, daar waar er sneeuw is en vooral veel nasneeuw, want dat is minstens zo belangrijk vertrouwt hij me toe. Ik zou het niet weten. Mijn eerste en enige sneeuwavontuur eindigde met een gigantische holte in mijn knie die de chirurg/beenhouwer vakkundig met plasticine heeft opgevuld. Voor mij hoeft het niet zo nodig, ik ambieer geen glansrol als Sneeuwwitje in Tirol. Geef me maar een zwembadje bij een graad of veertig, halfnaakt manvolk dat in zwemshortjes paradeert en dikke vrouwen op doorhangende ligbedden die me het gevoel geven dat ik een veertje ben.
Het noodzakelijke heb ik echter aan het nuttige gekoppeld. In een pseudo-emotioneel hulpelozevrouwmoment heb ik mijn veto gesteld: vijf dagen skiplezier in ruil voor een reisje naar New York en acht dagen Kreta, een weekendje bubbels met een bezoekje aan Veuve Clicquot, dit alles samen en alleen met mij. Als bonus ook nog de toestemming voor twee nachten ongebreideld meidenplezier in een kuuroord met mijn boezemvriendinnen. Voor dit alles is Lief samen met zijn portefeuille gezwicht en hierdoor heb ik het nakende onheil al een tijdje verdrongen.
De vrolijke vrouwen die zich in allerhande skibochten rond Lief zullen wringen, ze laten me Oostenrijks koud! Iedere zweem van jaloersheid is me vreemd, achterdocht verfoei ik openlijk en dat knagend gevoel aan mijn maag is vast en zeker bacterieel….
feedback van andere lezers- dichtduvel
We missen (lees : ik mis) je hier wel zo'n beetje om alles wat op niveau te krijgen en te houwen, grtz, jef
annvanbyl: Bedankt Jef !! - tati
Heel ludiek geschreven. Ik heb genoten van dit stukje leesplezier. :o)
annvanbyl: Fijn, bedankt !
|
