writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Het Lech Tall

door roggemanj

7 Januari 2006

Het dal oogverblindend verlicht door de zomerzon, harsen ontsnappen aan de dennenbomen en verspreiden die typische geur, deze stilte is echt opvallend, gekleurde gaaien vliegen af en aan.
Bij de houtschuur gekomen zoek ik het lommer op en laat me neerploffen in het malse mos, het zijn deze kleine dingen die ik mis, ik wil hier gewoon tot rust komen en eigenlijk niks meer.
Op de achtergrond hoor ik het kabbelen van de fontein die op het dorpsplein staat.Geen levende ziel te bespeuren en toch heb ik de neiging om luid te roepen en iedereen er op attent te maken welk uitzonderlijk mooie dag dit wel is.
Ik kijk de blauwe lucht in en voel me zweven, de grote buizerd hangt cirkelend op de thermiek rustig te krijsen, dit schouwspel brengt me tot rust.

Mijn onrust neemt weer toe en ik moet verder, ongeacht hoe moe ik me al voel na deze tocht door het gebergte hier.Ik wil het dal bereiken voor zonsondergang, het winterkoninkje wijst me de weg naar beneden en lijkt me te volgen in al mijn bewegingen die ik maak, het tovert een lach op mijn gelaat..
De jachtige grotemensenwereld lijkt nu echt heel veraf te zijn in deze oase van rust, in gedachten verzonken strompel ik verder de helling af, ik adem heel diep en geef mijn ogen de kost.Ooit zal ik hier terugkeren in de winter en met opzet verdwalen in de ondergesneeuwde landschappen, ik wil dit allemaal aan den lijve ondervinden.
De mensen uit de buurt volgen mijn doen en laten, ze knikken vriendelijk goedendag en volgen me tot ik uit hun gezichtsveld verdwenen ben, ik probeer me in te beelden hoe het moet zijn om hier te leven, hier zo ver van alle geraas en drukte.
Op het kerkhof vertoef ik langer dan ikzelf in de gaten heb op het verweerde bankje in het stralende zonlicht, de warmte voelend op mijn bekje, ik ben opmerkelijk rustig vanbinnen, vanuit de kleine kerktoren klinkt het luiden van een klok, dit beeld is perfect voor mij, hier kan niks meer aan toegevoegd worden,'mijn' dorpje diep in het Lech Tall, Tirools Oostenrijk.




 

feedback van andere lezers

  • vansion
    zoals je al wist ... die manier van schrijven bevalt me zeer omdat het zo écht klinkt ...
    "met opzet verdwalen": heerlijk vooruitzicht
    roggemanj: dank voor de altijd fijne reacties
  • Ghislaine
    Zeer mooie beschrijvingen. Even een tip waar jij mee doet wat je wenst. Probeer je lange zinnen in te korten. Er staan een paar waarmee dit best lukt zonder afbreuk te doen aan het geheel.
    roggemanj: dank voor je reactie, groetjes, johan
  • sinneskyn
    Mooi en helder. Ik proef de liefde van de schrijver voor de natuur, de verwondering.. In het eerste gedeelte zou je inderdaad enkele komma's door punten kunnen vervangen. sinneskyngroetjes Hil
    roggemanj: thanks..
  • geertje
    ik sluit me aan bij de mening van de anderen, wat de punten en de komma's betreft !
    mijn eigen mening ?
    ik zat middenin je verhaal, dus je hebt me te pakken (gehad)

    geertje
    roggemanj: dank voor je fijne reactie
  • CaptainNorth
    harsen ontsnappen ... en door jouw tekstje was ik even terug in dat dorpje in de Franse Pyreneeën waar ik deze zomer ben geweest.
    Met kerkhofscène en al inbegrepen.

    bedankt

    groet

    Cap North
    roggemanj: als je wil zal ik je nog vaak meenemen..
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .