|
< terug
HUURMOORD (2) - De dood van een drugdealster
Een hels gerinkel! De electrische wekker maakte een einde aan Rita's onrustige slaap. Beverig kroop ze uit bed. Het was koud. Ze was nog moe. Nog zo vroeg! Dan herinnerde ze zich het telefoontje. Ze mocht wel opschieten wanneer ze de afspraak nog wou halen. Het was nog een hele tijd vooraleer ze met de hoge snelheidstrein Parijs zou bereiken. En dan moest ze nog naar het opgegeven adres in het 17de arrondissement. Haastig voltooide ze haar toilet. Met zorg kleedde ze zich aan. Ze voelde zich mooier dan ooit tevoren. Nadat ze haar mantel had omgeslagen nam ze uit het secretairemeubel een pakje ter grootte van een kleine schoendoos. Het was in bruin papier verpakt. Voorzichtig drukte ze het tegen haar borst. Toen keek ze besluiteloos naar het sierlijke pistool voor haar in de schuif. Ze nam het op, keek of het geladen was en legde het toen terug. Wat voor zin had het dit wapen mee te nemen?
Op de stoep sloeg de wind haar in het gezicht. De ochtendkilte drong doorheen haar dunne zomermantel. Ze huiverde.
"rue du Commerce, 13, 2de verdieping" had de man gezegd. Nog nooit was ze in de rue du Commerce geweest. Ze had de weg opgezocht op een stadsplan van Parijs. Ze had geoordeeld dat ze best geen taxi zou nemen, maar met de metro naar het adres rijden. Terwijl de T.G.V. haar naar Parijs bracht in spoedtempo lieten haar gedachten haar niet met rust. Ze was bang. Waarom juist het huis met nummer 13? Normaal gezien was Rita niet bijgelovig. Maar nu deed de gedachte aan nummer 13 haar huiveren. Dit was het laatste transport. Dit was de laatste keer dat ze voor de bende als koerier zou optreden. Bij haar terugkeer zou Giullio haar opwachten op haar appartement. Diezelfde avond nog zouden ze vluchten. Ze zouden niet wachten tot het geld van de opgezette chantage op haar rekening zou zijn gestort. Om 21 uur ging er een vliegtuig van PanAm naar Bolivië. Daar zouden ze veilig zijn.
Eindelijk kwam ze aan in Parijs. Via de metro bereikte ze na enige tijd de rue du Commerce. Het was een sombere straat die haar niet beviel. De hoge, halfvergane herenhuizen en de minieme straatverlichting hadden iets lugubers.
"Net zoals in films van de Franse revolutie", dacht ze huiverend. Wild klopte het hart haar in de keel.
Het nummer dertien bleek een handelspand in electrische apparatuur te zijn. Ze belde. Twee maal kort, één keer lang. Dit was steeds het herkenningsteken geweest. Ze hoorde een zacht gezoem en de deur ging automatisch open. Ze stapte naar binnen. Een zwaarlijvige man, die ze nog nooit had ontmoet, kwam haar tegemoet.
Heb je het nodige bij je?" klonk het kort.
Rita overhandigde hem het in bruin papier gewikkelde pakje. Zonder het te openen deponeerde hij dit op een bank in de hal. Toen keek hij haar onderzoekend aan. Ze begreep het niet onmiddellijk. Pas toen hij van onder zijn jas een slagersmes tevoorschijn haalde had ze het door.
"O nee toch!" stamelde ze.
"De chef houdt nu eenmaal niet van chantage" grinikte hij. "En ik ben er voor betaald.", voltooide hij lachend zijn zin.
Langzaam kwam hij naar haar toe. Het schaarse licht weerkaatste op het brede lemmet. Wanhopig liep ze terug naar de uitgang, de straat op. Nu had ze spijt dat ze het wapen niet had meegenomen. Ze was nog maar pas op de stoep of hij had haar reeds ingehaald. Bloed spoot in het rond, toen het mes in haar werd geplofd, het lemmet haar in de borst drong. Ze voelde een enorme pijn. En nog eens. En nog eens… en nog. Toen was er niets meer. De man raapte haar handtas op van de grond en begon deze kalm te doorzoeken. Hij haalde er haar zakagenda uit, bladerde er even in en stak het toen in de zak van zijn jas. Toen liep hij in de richting van een auto, wat verder geparkeerd. Juist opende hij het portier, toen twee arbeiders de hoek omdraaiden, op weg naar hun werk. Vlug startte hij de motor en de auto verdween in volle vaart.
De twee werklieden haastten zich naar het levenloze lichaam van de jonge vrouw.
"Ze is dood." zei de ene.
"Ik loop de politie halen." antwoordde de tweede.
feedback van andere lezers- lief
zou het perfechte begin kunnen zijn
van een spannende film die ik
vanavond al wil zien, Julien
liefsxxx
Julien_Maleur: Dank voor de feedback. Huurmoord(2) is het tweede hoofdstuk van een misdaadroman die ik aan het afwerken ben. Huurmoord(1) is het eerste hoofdstuk. Misschien plaats ik ook wel het 3de hoofdstuk. - Henny
Heel goed deel weer.
Van de wou weet je al, maar ik zag hier nog wat.
“Net zoals in de films…” Dat is een gedachte en gedachtes moeten niet tussen aanhalingstekens als er staat dat het gedacht wordt. Anders tussen ‘ ‘ aanhalingstekens zetten pmdat je gesproken woord tussen deze “ “ aanhalingstekens zet.
Heb je het nodige bij je,” Ook een aanhalingteken voor Heb zetten.
Wat een zeur hé, maar ik bedoel het goed.
Julien_Maleur: Bedankt voor de tip Henny. Zal daar in het vervolg op letten.
groeten
JM - Francis
Heftig
grts
Julien_Maleur: Dank je Francis. Intussen is de betreffende roman af. Titel is geworden : Jacht op een huurmoordenaar. Ik ben nu op zoek naar een uitgever.
groetjes
JM - Vansion
grinNikte
geplofT
'Juist' moet 'net' zijn
'loop halen' is dialect
etc...
ach ... misschien zijn die correcties niet nodig
dat is 't werk van de redactie, niet van de auteur
en uiteraard gaat het niet over correct spellen maar over goed vertellen
en om daar iets over te kunnen zeggen ga ik verder lezen
(behalve als je liever hebt dat ik een ander verhaal lees ... dan zeg je het maar hé)
Julien_Maleur: Sorry Vansion, maar dit is een eerste niet verbeterde versie. Intussen is de afgewerkte roman met als titel 'Jacht op een huurmoordenaar' naar verschillende uitgevers gestuurd. (Er komt dus geen vervolg). P.S.: wanneer een verhaal of roman volledig af is, haal ik er gewoonlijk zelf de fouten uit. Als er dan toch nog iets in staat is dat voor de redactie. Op huurmoordenaar komt op de site dus geen vervolg meer. Het verhaal 'De scheiding' ben ik zinnens tot het einde op de site te laten verschijnen. Zelfde commentaar: als het volledig af zal zijn, dan zal ik het volledig verbeteren, zonodig bijwerken, en het als roman publiceren onder de titel 'Als de liefde faalt' (maar zo ver is het nog niet.)
Zeker bedankt voor het lezen en de fb.
groeten
JM - molic
Hels ritme.Huiveringwekkend. Klasse spanningsliteratur.
Julien_Maleur: Dank je Molic
groeten
JM
|
