Volg ons op facebook
|
< terug
Op 't Nippertje (3/9) sprookje voor volwassenen
Deel 3
Het lukte Nippertje om samen met kabouter Doppertje het apparaat ongezien naar zijn wortelhuis te slepen. Hij had er wel voor gezorgd dat Doppertje meer te sjouwen had dan hij. Dat die kabouter nu net langs moest komen toen hij zo'n geweldige ontdekking had gedaan! Nou ja, zonder hem had hij nu nog lopen trekken en sjorren.
"Doperwtje! Wat een snertnaam!" had er pas iemand geroepen en die pestkop had heel wat lachers op zijn hand gehad. Wat dat betrof pasten de twee kabouters eigenlijk goed bij elkaar.
Bij het huis van Nippertje aangekomen, sleepten ze het apparaat, dat daarvoor eerst op zijn kant moest worden gezet, naar binnen. Het kon maar net door de deur. Nippertje schoof wat meubels weg en maakte een ruimte vrij langs de muur. Daar legden ze het apparaat neer, met de knoppen naar boven.
Het was inmiddels al gaan schemeren en ze waren allebei moe en hongerig.
"Zal ik even wat te eten maken?" vroeg Nippertje.
Eigenlijk wilde hij dat Doppertje zo snel mogelijk naar huis zou gaan, want hij wilde het apparaat nader gaan onderzoeken, maar hij besefte wel dat hij Doppertje dankbaar moest zijn voor zijn hulp.
"Ik heb nog wat eikeltjespap over van gisteren, die kan ik wel even opwarmen."
"Graag, ik kan wel wat eten gebruiken".
Nippertje ging in zijn keukentje aan het werk. Hij pakte het restje eikeltjespap van zijn maaltijd met Wildra. Als hij daar nog aan dacht! Wat was die hard weggerend, toen ze zijn Goliath zag! Opeens schrok hij op uit zijn gedachten omdat hij een lange zoemtoon hoorde en hij moest met lede ogen aanzien dat Doppertje het apparaat aan alle kanten betastte en bekeek en beweerde: "Met dat groene knopje kun je een zoem aan en uit zetten! En weet je, dan wordt dat vakje daarboven licht. Misschien zitten daar glimwormpjes in, die reageren op het groene knopje."
Nippertje kon het niet helpen om te denken: Blijf met je fikken van mijn ontdekking af! Glimwormpjes? Aan mijn hoela! Straks laat ik jouw worm even glimmen als je niet snel van dat apparaat komt!
Jaloers riep hij vanuit de keuken: "Doppertje, zet even wat borden op tafel, dan kom ik zo met de pap".
"Dat zo'n ding kan leven! En dat jij hem weer goed kreeg!"
Na deze woorden liet Doppertje het apparaat eindelijk met rust, klom er af en haalde wat aarden kommen te voorschijn. Hij begon direct te eten toen Nippertje zijn kom had gevuld.
"Het is nu al bijna te donker om het apparaat verder te bekijken. Ik ben zo moe, ik ga direct mijn bladerbed in. Morgen weer een dag!"
Nippertje had dit geweldige smoesje aan tafel zitten bedenken.
Voldaan over zijn (behoorlijke) kabouterbuik wrijvend, liep Doppertje naar de deur.
"Dat is wel verstandig" antwoordde hij. "Ik denk dat ik dat dan ook maar doe."
"Even één afspraak Doppertje: vertel nog niemand van het apparaat, anders heb ik morgen het hele dorp op visite en ik wil eerst even wat meer te weten komen over dat ding."
"Best hoor," antwoordde Doppertje.
Nippertje kon niet wachten totdat Doppertje weg zou zijn. Hij liep alvast naar de deur en met een flinke geveinsde gaap, opende hij de deur, bedankte Doppertje nogmaals en sloot hem weer achter de vertrekkende kabouter.
"Tot morgen!" hoorde hij nog zeggen.
Morgen zou hij wel iets bedenken om hem af te poeieren.
Nippertje liep direct naar zijn vondst. Hij bekeek het aan alle kanten. Het was grijsblauw, aan de ene korte zijkant zat een grote zwarte knop met een streep erop, aan de andere zijkant zaten wat gaten.
Nippertje klom er bovenop. Die knoppen betekenden wat. Die konden stemmen oproepen, een vakje licht maken of het apparaat doen leven. Welke knop was dat ook al weer? Nippertje ging op zijn buik liggen en bekeek alle knoppen. Hij voelde zachtjes over de bovenkant en zo languit liggend kreeg zijn vermoeidheid de overhand en viel hij in slaap.
Hij lag op zijn rug naar de wolkjes te kijken. De hemel was helderblauw. In elk wolkje dat voorbij kwam drijven zag hij een voorstelling van een naakte vrouw of een vrijend paartje. Opeens herkende hij zichzelf in een figuur in een wolk. Hij stond rechtop en bekeek zijn Goliath. Die leek met de seconde te groeien en er kwam een gelukzalig gevoel over hem. Alsof hij zachtjes gemasseerd werd. Groter en groter werd Goliath.
Plotseling schrok hij wakker. Hij lag op zijn buik op iets hards en begon naar de zijkant te glijden. Wat was dat? Moeizaam ging hij op handen en knieën zitten en besefte dat hij op het apparaat in slaap was gevallen. Maar het apparaat was blijkbaar gaan leven terwijl hij erop lag en daardoor was zijn Goliath gaan groeien. Nippertje durfde nauwelijks te bewegen. Het apparaat trilde hem er bijna af. Hij hield het echt niet meer en pardoes kwam hij tegen de muur aan te liggen. Zijn hoofd bonsde op het knopje met de groene vlek.
"Stefan, nu is het genoeg geweest hoor. Ik kom naar je toe! Ik heb je al zolang niet gezien en ik verlang echt naar je."
Het apparaat was weer stil. Nippertje lag met zijn Goliath tegen de muur en buiten..... stond Wildra verdwaasd te luisteren naar de vrouwenstem die ze keihard uit Nippertjes huis hoorde klinken. Ze had het toch wel goed verstaan? Ze kwam aanlopen en ving nog net de woorden op: "...zolang niet gezien en ik verlang echt naar je."
feedback van andere lezers- togu_hang
graag gelezen ... ik blijf volgen lin
groetjes
lin: Leuk dat je verder leest. Dank voor het graag lezen, groet, lin - Henny
Er komt actie in de tent. Morgen het volgende deel? :-d
lin: Er komt inderdaad aardig wat actie aan nu, zeker vanaf deel 5. Doorlezen dus! Morgen werk ik (de scholen beginnen weer) maar ik doe mijn best! Lieve groet, lin - SabineLuypaert
zalig, wakker getrild worden (voetl zich ineens knudde dat ze groter is dat haanr gsm ;)) (wel vraag ik me af waarom je zoveel een nieuwe regel begint bij een nieuwe zin?
lin: Haha, een h???l grote gsm kopen, type koelkast...? ;)
Die nieuwe regels doe ik, omdat op dit kleine schermpje anders veel te veel tekst dicht op elkaar staat. Zou jij het liever anders zien? Ik lees verhalen gemakkelijker als er wat ruimte is..
Bedankt Sabine, groetjes, lin - ERWEE
Knap deel weer.
lin: Dank je wel ERWEE. We gaan door! groet, lin - muis
hihi:) Een ecth sprookje voor volwassenen:) In het wortelhuisje is er wat gaande:)
Smakelijk geschreven ook:) Niet overdreven, maar toch net genoeg om eens te proeven:)
groetjes
lin: Leuk hoe je dit beschrijft. Er is zeker iets gaande! De constatering 'niet overdreven' mag ik graag lezen! Ik zou zeggen: de proeverij is nog open! groetjes terug, lin - jbrouns
Aha, nu gaat het gebeuren! Weer graag gelezen, snel naar het volgende deel.
Groetjes
lin: Er gaat van alles gebeuren ja... Dank weer, groetjes lin
|
