|
< terug
nieuwste manuscript: aflevering twee: vandaag heb ik haar niet bedrogen
De volgende dag ben ik vroeg op. Naar mijn normen dan. Het is half tien. Tijd om te douchen. Spijtig, maar het moet. Het zaligmakende aroma ben ik kwijt. Ik overweeg om het tenminste te laten zitten op één vinger. Uiteindelijk was ik het er toch af. Van nostalgie draait mijn maag om. Om half één heb ik les. Vandaag heb ik niets beters te doen, dus ik ga. Ik heb nog wel even. Eens zien of ik soms een duif gevangen heb. Op het koertje van mijn kot heb ik een duivenval gezet. Ik heb nog nooit iets gevangen. Het ontwerp voor de val heb ik van Zoemba. Dat verklaart veel. Op de plantjes van mijn onderbuur zitten lieveheersbeestjes.Ze zijn er vroeg bij dit jaar. Hen krijg ik wel te pakken. Ik maal ze fijn tussen mijn handen. Die lieve diertjes maken gele vlekken op mijn huid. Moet ik die weer wassen. Zo blijft een mens natuurlijk bezig.
Ik ga terug naar boven. Eerst verstop ik de gemeenschappelijke stofzuiger. Geen idee waarom. Ik heb er zin in. Op mijn kot ontbijt ik. Met een mes snijd ik de schimmel van de sandwiches. Als ik de noedels wil klaarmaken, bedenk ik mij. Noedels kunnen niet gezond zijn.
Ik kijk in de spiegel. Vandaag ga ik voor de look van een holbewoner. Sommige vrouwen schijnen daar voor te vallen. We zullen zien.
Op de faculteit merk ik al gauw dat kennissen je minder enthousiast groeten als je tachtig centimeter dik haar achter je hebt aanwapperen. Nochtans ga ik beter gekleed dan zij. Ik zoek mijn reserve-elastiek in mijn portefeuille. Ik kick op aandacht, maar voor vreemde blikken pas ik liever.
In de les schrijf ik gedichtjes voor mijn lief. Uit verveling. Uit nood aan haar. Tevergeefs ruik ik aan mijn vinger. Geen vervoerend aroma. Enkel de pisgeur van geplette lieveheersbeestjes.
Als de prof zijn betoog staakt, storm ik naar buiten. Ik bots tegen een Spaanse erasmusstudent aan. Hij valt op de grond. Een volgende voorbijganger trapt per ongeluk op zijn gezicht. Mijn dag kan niet meer stuk. Ik houd niet van Spanjaarden. Wel van Spaanse vrouwen. Alleen sneu dat die doorgaans Spanjaarden baren. Ja, Spanjaarden houden moedwillig hun soort in stand.
Het is half vier in de namiddag. Ik verveel mij. Mijn lief wil ik nu even niet zien. Wat zou ik haar nu al kunnen vertellen? Over die lieveheersbeestjes zwijg ik beter. Op zo'n dingen reageert ze emotioneel. Ik bel mijn beste vriendin. We gaan poolen. Daarna eten we dessert, vergezeld van korte drank. Het is vijf uur. We hebben ons voorgenomen om later schatrijk te worden. In de tussentijd zijn we al vast decadent.
Tot half zeven kuieren we door de straten van Gent. We zien mensen in maatpakken uit stripclubs komen. Zelf wandelen we de seksshop binnen. Enkel om eens rond te turen. Mijn beste vriendin is ontsteld. Ik bitter teleurgesteld. Van een seksshop had ik meer verwacht dan een breed assortiment aan fluorescerende dildo's, al dan niet met knipperlichtjes. Ik neem afscheid van mijn beste vriendin. Ik ben trots op haar. Ze heeft twee keer gescoord: 1: ze durfde binnengaan 2: ze vond er oprecht niets aan.
Rond zeven uur bel ik aan bij mijn lief. Ze heeft gekookt. Voor zichzelf, maar er is nog genoeg voor mij. Eindelijk eens een keer echt voedsel. Ik bedank haar met mijn ogen. Ze begrijpt mij. We spelen Scrabble. Zij wint. 'Maar het verschil is erg klein', zegt ze. Mijn lief gaat er te vaak van uit dat ik een slechte verliezer ben. Ze duikt op mij. Dat is beter. We rollen over het bed. Ik ga boven. Zo heeft ze het liever. Ik bewerk al haar lustpunten in de juiste volgorde. Haar versnelde ademhaling streelt mijn ego, totaal. Ik loos mijn zaad in haar. Ze voelt graag de trilbeweging van mijn spuitende penis in haar onderbuik. Daarna wil ik haar klaar beffen. Ze legt haar handen op mijn schouders. Ik mag nog niet weg. Zij geniet na van mijn orgasme. Na vijf minuten springt het licht op groen. Mijn tong plaagt haar tot ze pijnlijk opgewonden is. Uiteindelijk vraagt ze om een vinger. Vanavond heeft ze mij liever vlak bij haar als ze klaarkomt. Mijn vinger doet zijn werk goed. Een langgerekte kreet. Een hand die aan mijn haren trekt. Ik kus haar, verklaar haar mijn liefde, net halfweg haar orgasme. Ik ben er nu zeker van dat ze gelukkig is. Ik kan tevreden zijn. De onvermijdelijke vraag rijst echter: zijn wij nou een goed koppel? Ik schud de vraag van me af. Pijn stel ik zo lang mogelijk uit. Het is tien uur. Ze is doodop. Ik streel haar tot ze inslaapt. Haar lieve uitstraling maakt dat ik zelf indommel. Als ik wakker schiet, geef ik haar nog drie kussen op de mond. Daarna duik ik de nacht in. Op twee straten van mijn kot, bots ik op Zoemba. Ik kijk op mijn klok. Het is half twee.
feedback van andere lezers- aquaangel
heb net (ongezonde) noedels gegeten haha nou ja straks maar
rauwkost dan...
eh graag gelezen, vingers afgelikt ;)
pisatelj: ja, noedels, ni te vertrouwen als ge t mij vraagt.
Wordt vervolgd in elk geval!
|
