Volg ons op facebook
|
< terug
Bijna 2 - De reünie
Na herhaaldelijk met de munt gegooid te hebben, ben ik dan toch maar op het verzoek van mijn vriendin ingegaan om achter het masker van perfectie naar de reünie te gaan, die al maanden van te voren stond aangekondigd in de plaatselijke kranten.
Ik… die bijna een succesvolle carrière heb opgebouwd. Die bijna dat perfecte gezinnetje heeft… naast al die hebbende oud klasgenootjes.
God, wat heb ik op het laatste moment vaak met de telefoon in mijn handen gestaan om een bijna ziekte te faken, maar ik heb de nieuwsgierigheid het laten winnen van de angst.
En bijna op tijd was ik bij mijn vriendin, die zoals gebruikelijke al lang en breed klaar stond.
Just like the old days.
Het schoolplein. Het aangezicht van de school. Zelfs de drukte op het plein waren als vanouds en na een 'say cheese' foto voor de ingang van de school, begaf ik me met mijn vriendin de school in, waar een lange rij stond te wachten om een naambordje te maken en een korte vragenlijst in te vullen.
- Wie was je favoriete docent?
Omdat ik daar vast de naam van de conciërge niet mocht invullen, vulde ik maar de eerste de beste naam in, die bij me opkwam en ik kreunde inwendig toen ze er ook nog een toelichting op verwachten. Invullen dat ik het strafwerk wat hij destijds gaf, nog niet vergeten was, omdat hij zich zo wilde bewijzen, vond ik geen goede zet. Dus hield ik het maar op zijn onzekerheid, die hij als afgestuurd pabootje behoorlijk had. Achter de volgende vragen heb ik een groot kruis gezet.
De hal, voldeed aan mijn herinnering, maar met de tweehonderd oud leerlingen was die hal aanzienlijk vol. Tussen de wirwar mensen keken oud leerlingen gretig op de naambordjes die de meeste zo onopvallend mogelijk op de kleding gespeld hadden, op zoek naar een oud klasgenoot.
De naambordjes had ik niet nodig, want van veraf zag ik de grootste bitch staan van mijn schooltijd en de zucht die ik liet in de drukte, ontging mijn vriendin niet.
'Toe joh,' beurde ze me op, 'we zijn ik weet niet hoeveel jaar verder.'
Omdat zwijgen nog altijd de vestandigste reactie was, toverde ik een overdreven glimlach op mijn gezicht. Klaar om direct de aanval in te gaan, mocht dat nodig zijn.
Een selectief groepje oud klasgenootjes had elkaar al getroffen en niet veel later gaf ik een geweldige vertolking van enthousiasme weg die, wanneer het een auditie geweest zou zijn, mij direct de hoofdrol had gegeven.
Standaard vragen vlogen over de bartafels en de net zo standaard vragend kaatste terug. Overal overdreven reacties en interesse en ik... ik deed mee, om na een half uur door de inmiddels genestelde directeur gewezen te worden op het feit dat wij ons na een klaslokaal moesten begeven om in een half uur tijd herinneren terug te halen.
Waarom was die laatste keer dat ik de munt gegooid had niet gevallen op: niet gaan?
Achter een te kleine tafel en een te kleine stoel, was ik helemaal terug in de tijd, met niet ver achter me, net als toen, 'de bitch.'
'Goh jij ook hier! wat leuk.' Met hetzelfde gespeelde enthousiasme, als ik daarvoor gebruikt had bij de oud klasgenoten waar ik nooit mee opgetrokken had, keek ze me aan.
'Hoe is het nu met je?' vervolgde ze, alsof het haar echt boeide.
'Goed. Met jou ook?'
'Ja heel goed. Wat doe je nu?'
Even moest ik mezelf tot de orde roepen, toen een onhaalbaar beroep op mijn tong gleed. Eerlijk slikte ik het in en gaf waarheidsgetrouw antwoord op de vraag.
'En getrouwd?' wilde ze weten.
'Nee gescheiden.'
'O,' snoof ze, net als ze dat toen ook al zo minachtend kon doen, 'Dus je wilde wéér de mode volgen?'
Meer moeite als het me daarvoor koste om eerlijk te antwoorden op haar vraag, telde ik de eerste cijfers na tien toe weg, om niet, midden in een klas, woedend uit te vallen.
Gered door de directeur, die wilde beginnen, draaide ik me van haar weg om nog een snelle blik op mijn vriendin te werpen die me zwijgend liet weten dat de laatste vraag nergens op had geslagen.
...'En wie denken jullie dat meneer Hanen de leukste docent vond?'
God, dat had ik weer. Het eerste de beste antwoord wat ik ingevuld had op dat stomme papier, was opgevallen.
Niemand in de klas kon antwoord geven op die vraag en het duurde een fractie van een seconde voor de directeur mijn naam noemde, zodat ik nogmaals, mijn uit de lucht gegrepen antwoord met een vuurrood hoofd en een minzame blik van 'de bitch' achter me kon bevestigen.
'Ja,' greep 'de bitch' dat moment aan, 'Je was altijd al een mafketel!'
'Nog één zo'n opmerking' siste ik tegen mijn vriendin, toen de directeur een ander slachtoffer gevonden had, en ik met nog meer moeite 'de bitch' genegeerd had, 'En we sluiten deze reünie 'knallend' af.'
'Joh,' suste ze weer, 'ze weet niet beter.'
feedback van andere lezers- jbrouns
Leuk, herkenbare types en situatie, en vooral de droge, humoristische manier hoe je het brengt spreekt me aan.
Technisch gezien: je moet eens proberen de erg lange zinnen te vermijden, het leest vlotter als je kort houdt. Verder heb ik nogal wat foutjes of slordigheden gevonden.
'Zelfs de drukte op het plein waren als vanouds' -> 'WAS als vanouds'
'Invullen dat ik het strafwerk wat hij destijds gaf' -> 'DAT hij destijds gaf'
'Klaar om direct de aanval in te gaan' -> 'Klaar om direct in de aanval te gaan'
'Standaard vragen vlogen over de bartafels en de net zo standaard vragend kaatste terug' -> 'de net zo standaard vragen kaatsten terug'
'dat wij ons na een klaslokaal moesten begeven om in een half uur tijd herinneren terug te halen.' -> 'NAAR een klaslokaal ... herinneringen ...'
'als het me daarvoor koste om' -> 'kosTTe'
'Het eerste de beste antwoord wat ik ingevuld had op dat stomme papier' -> 'het eerste HET beste antwoord DAT ik ingevuld had op het stomme papier.'
Hopelijk heb je wat aan mijn fb, nogmaals: inhoudelijk ben jij altijd sterk, ik lees je werken graag.
Groetjes
yrsa: Ik heb zeker wat aan je FB! En als ik het zo opgesomt zie dan eh... (oeps... wat een fouten!) Ga ik heel snel recht zetten!
dank je :-)
Ontzettend bedankt voor zeer zinvolle fb!!!!!!
groetjes xx - dichtduvel
Graag gelezen, j
yrsa: Dank je wel dichtduvel :-)
groetjes xx - muis
Waarom was die laatste keer dat ik de munt gegooit=< gegooid
Weer een stukje à la Yrsa:) Uit het leven gegrepen, voor velen herkenbaar, maar jij kan dat droog en humorvol brengen:)
Je hebt zo van die bitches...:)
groetjes
yrsa: Dank je wel Muis :-)
Je hebt idd van die bitches, maar als je er een naald in steekt dan zijn het vaak net balonnen die ongecontroleerd een weg banen door de lucht, om het dan te verliezen van de zwaartekracht :-)
Ik hou van wel droge humor. Vind het heel fijn dat je het noemt... :-)
Het is in jou verhalen ook altijd te vinden!!! Dat lekker droge, vaak cynische... Heerlijk!
Groetjes xx
|
