|
< terug
Nonchalance (1/3)
Op de hoek van de Mentor- en de Schoolstraat staan twee duistere figuren te konkelfoezen.
Hij, met een donkerrood baseballpetje op, een groezelige sweater aan en vuile afgelopen baskets, gaf een briefje van honderd euro aan haar.
Zij, lang zwart ravenhaar, loshangend over haar grijs verfomfaaid topje, boven een rood schotsgeruit minirokje met eronder zwarte netpanty's en hoge namaak lederen bottines, gaf een klein geplooid papiertje.
Vlug werd er gewisseld en omgekeken in alle richtingen, schichtig als aasgieren die van een karkas zaten te pikken.
Bij het zien van de opvallende politiewagen, rekken beiden de hals en stuiven uit elkaar als een wervelwind die een korenveld te grazen neemt. De ene links en de andere rechts om de hoek, de grijze avond in.
De agenten, die in de smiezen hadden dat daar iets niet juist in de haak zat, lopen achter de kerel met de baseballpet aan.
Tien meter verder kunnen ze de man tegenhouden. "Hé kereltje, waarom ga jij er vandoor als je ons ziet komen aanrijden, was er wat loos misschien? Vertel eens wie die frisse jonge dame dan wel mag zijn die zich zo vlug uit de voeten maakte?"
Het kereltje, zo mager als een graat, verstomde bij zoveel vragen in één keer. "Kom hier"; zei de vrouwelijke politie-inspecteur op gebiedende toon. "Hier! Tegen te muur, handen en benen gespreid. Heb je misschien iets bij je, dope of zo? "
Zo te zien liet het de jongen koud wat ze met hem deden, ze doen maar, straalde hij uit. Niet één woord had hij uitgebracht.
Vakkundig werd hij afgetast, gefouilleerd zoals de politie-inspecteurs het noemen. In de omslag van de mouw van zijn jekker, vond de mannelijke inspecteur een, op een zeer bijzondere manier geplooid, papieren pakje. Het leek wel op een plooipapiertje waar diamantairs hun steentjes in verpakken. Niets was minder waar, het bleek echter een kristal witachtig poeder te zijn. Zeer omzichtig werden de handen van het schriele kereltje op zijn rug geboeid en werd hij in de politiewagen geplooid.
Plotseling bulderde er een zware mannenstem.
...wordt vervolgd....
elpe
feedback van andere lezers- dannycant
Onderhoudend stukje... er zit vaart in en weet te boeien....
mooi
groeten
elpe: Lekker meegenomen compliment van ebelezen persoon. merci.
elpe - muis
Boeiend, en het maakt me nieuwsgierig...dus op naar volgend deeltje:)
groetjes - Peerke
Leuk verwoord, zie de beelden niet altijd voor me met de vergeleikingen die je maakt: Als een wervelwind in een korenveld? Dan zie ik ze buigen en plat liggen...
wel onderhoudend hoor...
elpe: Een wervelwind maakt 'cirkels' in een korenveld..? Niet dan?
Bedankt voor de commentaar
elep - tati
Boeiend geschreven. :o) - tessy
spannend geschreven, het boeit en zet me aan het vervolg te lezen
elpe: zeker doen
dankje
|
