writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Even zweeg de stilte... (2/2)

door jorynthe

… verstomd door een onnatuurlijke knal. Een luide schreeuw twijfelde of hij woede of pijn moest uitdrukken, terwijl een hoog huilend gekrijs intens verdriet weerspiegelde. Verraste gilletjes en geschokte kreten vervolledigden de klaagzang tot een tragische symfonie. Dit krijg je dan wanneer je strandballen, dribbelende peuters en snelle brommertjes op een ramkoers zet. Sommige combinaties zijn nu eenmaal te vermijden, zoals mentos en dieetcola in eenzelfde flesje op de salontafel. Niet dat het geen spectaculaire effecten geeft, natuurlijk. Maar dan kan je je achteraf wel uren amuseren om het salon en jezelf van de slijmerigheid te ontdoen. Een troostend bataljon van bezorgde ouders en omstaanders ontfermde zich over het kind dat zonet haar liefste speelgoed een explosieve dood had zien sterven. En bediscussieerde ongelovig de kuren van de jeugdige zondaar, die vloekend vanonder zijn geblutste brommer vandaan kroop. De broekspijpen hingen halfstok aan zijn bevende vlaggenmasten en het blinkend plastiek van zijn vest vertoonde nu enkele authentieke scheuren. Zijn verwaaide uitstraling paste perfect bij het seizoensmoment waaraan hij, tevergeefs, had willen ontsnappen. Stiekem glimlachte ik, heel eventjes maar, om de gevallen hoogmoed. Maar zoals wel vaker het geval is, net niet stiekem genoeg. Ogen als houtkacheltjes staarden me uitdagend aan, alsof ze daar ter plekke de sadistische grijns van mijn gezicht wouden branden. Mijn grijns staarde vrolijk terug toen hij, met zijn verhakkelde tweewieler aan de hand, afdroop. Enkele oranjerode eikenbladeren hielden zich koppig vast aan de sluimerende tak die hen niet langer voedde, bevreesd voor de zuigende modder die geduldig wachtte op hun val. Een eenzame vogel wist nog steeds niet welke kant het zuiden lag. De stilte hernam haar bezigheden.

 

feedback van andere lezers

  • muis
    Schrijnend, die beelden en dat kind onder die brommer.
    Een stil stukje met toch rumoer.
    Mooi! Groetjes
    jorynthe: Ik ben blij dat je het mooi vond, bedankt voor je feedback!
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .